พ่ายรักอริล่มแคว้น

เสียงเสียดสีของผ้าดังขึ้นเบา ๆ นางหันหน้ากลับไปมองพลันก็เห็นใบหน้าและดวงตาของเขาอยู่ห่างเพียงคืบ

         “ยอมรับเสียเถอะ ที่แท้แล้วเจ้าอยากจะฆ่าข้าให้ตาย เช่นเดียวกับพวกมือสังหารข้างนอกนั่น แทงกระบี่มาที่หัวใจข้า จะต้องทนรอสิ่งใดกัน ข้าอยู่ตรงนี้แล้ว เจ้าสามารถลงมือได้ตลอดเวลา”

         น้ำเสียงมีนัยปลุกปั่น เขายั่วยุให้นางสังหารเขาอย่างเปิดเผยเช่นนี้เลยหรือ เขาจับมือนางข้างหนึ่งไปวางทาบที่อก ยามนี้อากาศร้อน นอกจากเสื้อตัวนอกแล้วเขาก็สวมเพียงเสื้อตัวในบางเบาเท่านั้น แม้จะมีเสื้อกั้นกลางแต่มือนางแทบจะสัมผัสหน้าอกเปลือยเปล่าของเขาโดยตรง ดวงใจรุ่มร้อนที่เต้นระทึกอยู่ในอกนั้นทำให้ใจของนางถูกกระตุ้น ว้าวุ่น ขึ้นมาอีกครั้งอย่างแทบจะควบคุมไม่อยู่