เมื่อรัก(คืน)กลับมา

ซินดี้  

สองปีเต็มกับชีวิตในกรุงโซลที่ที่เธอหนีไป หลังจากคืนนรกคืนนั้น

วันนี้เธอกลับมาแล้ว ไม่ใช่เพราะแผลใจเธอหายดี แต่เพราะเธอเหนื่อยที่จะหนีแล้วต่างหาก วันนี้เธอกลับมาเพื่อจะพิสูจน์หาความจริงว่าคืนนั้นมันเกิดอะไรขึ้นกับเธอกันแน่

เสียงล้อกระเป๋าเดินทางไถลไปบนพื้นหินเงาวับของสนามบิน

ซินดี้กวาดสายตามองผ่านฝูงชน พลางถอนหายใจเบา ๆ ก่อนที่สายตาจะหยุดลงตรงคนคนหนึ่ง

ชายหนุ่มในเสื้อฮู้ดสีกรมท่ากับกางเกงยีนส์ขาดตรงเข่า ใบหน้าเขาดูคุ้นเคยแต่โตขึ้น เขาคือคนที่เธอผูกพันที่สุดในโลกนี้ เซ้นท์ พี่ชายแท้ ๆ ของเธอ 

“เซ้นท์!”

เสียงของซินดี้หลุดจากริมฝีปากอย่างไม่รู้ตัว น้ำเสียงที่เธอพยายามทำให้แข็งแกร่งมาตลอดสองปีสั่นไหวในทันที

ชายหนุ่มหันกลับมา และเพียงเสี้ยววินาทีที่สายตาทั้งคู่สบกัน

ซินดี้ก็พุ่งเข้าไปกอดเขาแน่นจนลมหายใจของทั้งคู่สะดุด

“คิดถึงพี่ที่สุดเลย...”

เธอซุกหน้าลงกับอกเขา พูดด้วยเสียงอู้อี้

“พี่ก็คิดถึงเธอเหมือนกันยัยตัวแสบ”

เซ้นท์ลูบหัวเธอเบา ๆ อย่างที่เคยทำเสมอตั้งแต่เด็ก

“สองปีนี่มันโคตรนานเลยรู้มั้ย?”

ซินดี้พยักหน้าเบา ๆ มือเธอกำชายเสื้อเขาแน่นเหมือนเด็กที่กลัวจะหลุดหายไปอีก

“ขอโทษที่จากไปโดยไม่บอกลา...ตอนนั้นฉันแค่...ไม่ไหวแล้วจริง ๆ”