กฎข้อแรก ของการอยู่ร่วมบ้านกับผู้ชายหล่อเกินต้านคืออย่าคิดถึงกล้ามท้องเขาเวลาซักผ้า เพราะภาพเสื้อยืดตัวหลวมที่เปิดเห็นเส้นกล้ามพาดลำตัว มันจะติดอยู่ในหัวคุณไปทั้งวัน
ข้อสอง อย่าปล่อยให้เขาเดินผ่านหลังคุณตอนคุณใส่หูฟัง เพราะกลิ่นน้ำหอมแนววู้ดดี้จากตัวเขาจะทะลุเข้ามาในสมองคุณโดยไม่ขออนุญาต แล้วหลังจากนั้น…คุณจะเริ่มเขียนนิยายโดยไม่รู้ตัวว่าพระเอกในเรื่องหน้าเหมือนใคร
ข้อสาม อย่าเผลอมองตาเขานานเกินสามวินาที โดยเฉพาะเวลาที่เขายืนพิงกรอบประตูห้องครัว พร้อมถามคุณว่า “อยากกินกาแฟร้อน…หรืออะไรที่ทำให้หัวใจเต้นแรงกว่านั้น”
ใช่…ฉันกำลังพูดถึงเจ้าของบ้านของฉันเอง ชายหนุ่มผู้เงียบขรึม หน้านิ่ง แต่สายตาร้อนระดับเผาหัวใจได้ทุกวัน ฉันตั้งใจจะอยู่เงียบ ๆ แค่สามเดือน มาเรียนภาษาสั้น ๆ หาแรงบันดาลใจเขียนนิยายรักใส ๆ แต่พอมาเจอเขา… ฉันเริ่มอยากเขียนแนวโรมานซ์ ขึ้นมาอย่างไม่มีเหตุผล และแย่กว่านั้นคือ…ฉันดันใช้เขาเป็นต้นแบบพระเอกในนิยาย จนเมื่อเขาเดินเข้ามา จ้องตาฉันนิ่ง ๆ พร้อมกระซิบว่า “ถ้าเธอเขียนถึงฉันแบบนั้นอีก...ฉันอาจจะต้องทำให้มันเกิดขึ้นจริง”