เจ้ครับผมก็มีหัวใจ

ไม่น่าเชื่อว่าผู้ชายที่ฉันเลือกเป็นแฟนเมื่อห้าปีก่อนมันจะเป็นคนแบบนี้ ตอนนั้นมันดูดี ดูแลดีทุกอย่าง แตกต่างจากตอนนี้ ขอเลิกก็ไม่ยอมเลิก นี่ขนาดจับได้แล้วยังทำหน้าเฉยเมยใส่อีก 

“ยังมีหน้ามาถามอีกว่ามีอะไร ที่พวกมึงสองคนทำนี้มันคืออะไร!” 

เสียงโวยวายดังลั่นภายในโรงแรมอย่างไม่เกรงกลัวใครจะว่า เวลานี้ฉันไม่สนว่ามาขัดจังหวะใคร ไม่สนใจอะไรทั้งนั้น 

เพียงไม่นานลูกน้องในอู่ทั้งสามคนก็ต่างรีบเข้ามาห้ามฉันด้วยความเป็นห่วง พนักงานสองสามคนของที่นี่ก็ต่างรีบหลบให้พวกลูกน้องฉันอย่างรู้งาน 

“เห็นไหมล่ะว่ากำลังทำอะไรกันอยู่!” 

โอ้โห! เขาพูดเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น เขาทำเหมือนเป็นเรื่องปกติ แตกต่างจากฉันมากที่แทบอยากจะกระโดดเข้าไปกระชากผมมันให้หลุดออกมาให้หมด