ชื่อเรื่อง:เด็กแสบของปลัด
นักเขียน:พิมพรรณ14
นำเรื่อง
ปลัดวอนัยไปทำงานที่ไหนไม่เคยเกิดเรื่องสักที แถมเป็นที่รักของทุกคนอีก พอได้มาในหมู่บ้านเขาก็เกิดเรื่องตั้งแต่ที่ยังไม่ได้รายงานตัว แถมเสียเงินค่าชนท้ายมอเตอร์ไซค์ของใครก็ไม่รู้ ทั้งๆที่เธอคนนั้นเป็นคนจอดกระทันหันเอง พอจะอธิบายเธอคนนั้นก็ไม่ฟังอีก
สปอยล์ก่อนอ่าน
“จะจบกันแบบนี้ง่ายเหรอ”
“ให้ช่วยยังไงก็ว่ามา ผมมีเรื่องที่ต้องไปทำอีกมากมาย”
“เนี่ย จะยอมจบง่ายๆ โดยที่ฉันเป็นผู้เสียหายเนี่ยนะ”
ยังไงเธอไม่ยอมเด็ดขาดตัวเธอเปียกขนาดนี้แถมมอเตอร์ไซค์คู่ใจก็หัวทิ่มจมอยู่ในน้ำไม่รู้สตาร์ตติดอยู่หรือเปล่า เอาขึ้นก็ยังไม่ได้ สงสัยต้องเรียกคนมาช่วยยกแล้ว
“จะให้ช่วยยังไงละ”
เริ่มไม่เข้าใจหญิงสาวตรงหน้าแล้ว ยอมขอโทษก็แล้วยังไม่พอใจอีก ไปทำงานต่างจังหวัดมาก็หลายที่พึ่งเกิดเรื่องแบบนี้ก็หมู่บ้านนี้แหละ
“จ่ายค่าเสียหายมา”
มือน้อยๆ ถูกแบไปยังตรงหน้าคนที่เท้าสะเอวมองมา จะจบแบบง่ายๆ แบบนั้นเธอบอกเลยว่าไม่ยอมจบง่ายๆ หรอก ไม่มีทางแน่นอน
“เท่าไหร่”
เพื่อให้เรื่องมันจบๆ ไป จ่ายก็จ่าย
“เจ็ดพัน”
“เจ็ดพัน?”
“ใช่! ทำไมอย่าบอกนะว่าไม่มีให้ โอ้โหดูการแต่งกายแล้วไม่น่าจะใช่ไม่มีเงินนะ”
ข้าวหอมมองเขาตั้งแต่หัวจนจรดเท้า ดูแล้วไม่น่าจะใช่คนไม่มีเงินนะ ดูรถที่ขับมาสิยังใหม่อยู่เลย และอีกอย่างป้ายทะเบียนก็เป็นคนกรุงเทพด้วย แค่เจ็ดพันคงไม่กระทบกระเป๋าหรอก
“เจ็ดพัน ก็เจ็ดพัน”
นิยายเรื่องเป็นเรื่องที่นักเขียนแต่งขึ้นมาเอง บางอย่างอาจจะไม่ตรงกับชีวิตจริงและบางคำก็มีคำพูดไม่เพราะ