เกิดใหม่ไปเลี้ยงลูกน้อยในยุคจีนโบราณ (จบแล้ว)

ฉันตายแล้วใช่ไหม ? 

คำถามนี้เป็นความคิดของหญิงสาวที่มีชื่อว่า ปุยนุ่น เธอรับรู้ได้ในช่วงสุดท้ายของชีวิต เธอรู้สึกเจ็บไปทั่วทั้งตัวก่อนที่จะไม่รับรู้อะไรอีกต่อไป 

“เราตายได้ยังไง เกิดอะไรขึ้น…”

เสียงปุยนุ่นพูดกับตัวเอง เธอล่องลอยอยู่ในอากาศ เธอมองตัวเองที่สามารถทะลุผ่านทุกอย่างได้ เธอมองหาร่างของตัวเอง แต่ก็ไม่พบ เธอไม่เห็นแม้แต่กายหยาบของตัวเอง

‘เกิดอะไรขึ้นกันแน่’ 

ปุยนุ่นคิดจนหัวแทบระเบิด เธอลอยไปลอยมาอย่างโดดเดี่ยว ดีที่ว่าเธอเป็นเด็กกำพร้าจึงไม่ได้มีความรู้สึกเสียใจหรืออาลัยอาวรณ์กับสิ่งใดมากนัก 

“เฮ้อ… อายุก็สามสิบกว่าแล้ว แฟนก็ยังไม่เคยมี เสียชาติเกิดชะมัด” 

ปุยนุ่นบ่นออกมา เธอทอดถอนใจกับตัวเอง เธอส่ายหน้าไปมาด้วยความเศร้าใจ 

“ทำอย่างไรดีตาเฒ่า” 

เสียงหญิงชราถามด้วยความตื่นตระหนก เทพแห่งจันทราถามสามีที่เป็นเทพแห่งโชคชะตาด้วยใบหน้าเป็นกังวล 

“มีอันใดเกิดขึ้นหรือน้องหญิง”

เสียงนุ่มถามภรรยากลับด้วยความสงสัย

“ข้าทำมนุษย์ผู้หนึ่งตาย แต่ข้ามิได้ตั้งใจ”

หญิงชราทำหน้าเหมือนจะร้องไห้ นางได้สติเมื่อสามีถามกลับอย่างรวดเร็วว่า 

“นานแค่ไหนแล้วที่เกิดเหตุการณ์นี้ขึ้น”

เทพจันทรารีบตอบว่า

“ไม่นานเจ้าค่ะท่านพี่”

สามีของนางรีบพานางไปหาหญิงสาวผู้โชคร้ายผู้นั้นทันที

“เจ้า เจ้าจงหยุดก่อน”

ปุยนุ่นได้ยินเสียงเลยหันกลับไปมอง เธอตกใจเมื่อเห็นคนแต่งตัวด้วยชุดแปลกประหลาดคล้ายกับชุดจีนโบราณที่เธอเคยเห็นในชีรีย์จีน

“เรียกหนูเหรอคะ”

ปุยนุ่นถามเพื่อความแน่ใจ เธอหันไปมองโดยรอบก็ไม่พบใครนอกจากตัวเองและสองคนตรงหน้าของเธอ

“ใช่ ข้าเรียกเจ้านางหนู”

เสียงหญิงชราตอบปุยนุ่น นางไม่กล้าสบตาเท่าไหร่นักเพราะความรู้สึกผิดในใจ

ปุยนุ่นมองด้วยความสงสัย เธอตกใจเมื่อคิดได้ว่าสองคนนี้ก็คงเป็นดวงวิญญาณเหมือนกันกับเธอ

“ผะ ผี”

ปุยนุ่นเผลอพูดเสียงดังด้วยความตกใจ

“ผีอันใด ข้ามิใช่ผี ข้าเป็นเทพ”

ปุยนุ่นเมื่อได้ยินก็เอามือที่ปิดตาออกอย่างช้า ๆ เธอมองหญิงและชายชราตรงหน้าอย่างสำรวจ เธอรู้สึกว่าตัวเองไม่ปลอดภัย

“เทพเหรอคะ แล้วพวกท่านเรียกหนูทำไม”

ปุยนุ่นเมื่อตั้งสติได้ก็รีบถามกลับไป เธอเป็นติ่งชีรีย์จีนตัวยง แถมยังเป็นนักอ่านสายนิยายจีนโบราณ นิยายที่เธอชอบอ่านมากที่สุดก็คือนิยายแนวทะลุมิติ แฟนตาซีทั้งหลาย 

‘หรือว่าเทพทั้งสองจะทำให้เราตาย’ 

ปุยนุ่นคิดในใจ เธอต้องสะดุ้งเมื่อหญิงชราตรงหน้าตอบกลับมาว่า 

“เจ้าคิดถูกแล้ว” 

ปุยนุ่นชะงักไปทันที… 

** คำอธิบาย ** 

ค่าเงิน 

1 ตำลึงทอง = 10 ตำลึงเงิน 

1 ตำลึงเงิน = 1 ก้วนเหรียญทองแดง 

1 ก้วน = 1000 เหวิน (อีแปะ) ซึ่งเป็นเหรียญทองแดงผสม 

สรุปคือ 1000 เหวิน = 1 ก้วน = 1 ตำลึงเงิน 

เวลา 

ชั่วยาม หนึ่งชั่วยาม เท่ากับเวลา 2 ชั่วโมง  

ครึ่งชั่วยาม เท่ากับเวลา 1 ชั่วโมง  

หนึ่งก้านธูป เท่ากับเวลา 60 นาที หรือ 1 ชั่วโมง 

เค่อ / หนึ่งเค่อ เท่ากับเวลา 15 นาที 

หนึ่งถ้วย เท่ากับเวลา 15 นาที 

หนึ่งจิบชา เท่ากับเวลา 5 นาที 

เฟิน เท่ากับ นาที 

สวัสดีทุกท่านค่ะ วันนี้มินตราวดีถือฤกษ์ยามงามดีมาเปิดเรื่องใหม่อีกหนึ่งเรื่องค่ะ ใครชอบนิยายแนวทะลุมิติ เกิดใหม่ นางเอกเทพ นางเอกเก่ง สายสร้างตัว สายสุขนิยมเชิญทางนี้ได้เลยค่ะ รับรองความสนุกสนานผ่อนคลายสมอง เรื่องนี้นางเอกมีหน้าจอแสดงภารกิจและข้อมูลของตัวเอง หากใครชอบแนวระบบจ๋าอาจจะไม่ใช่ทาง แต่แนวระบบสามารถติดตามต่อได้ในเรื่องหน้าได้น้า ส่วนเรื่องนี้จะเป็นแนวกึ่งระบบเล็กน้อยค่ะ เร่เข้ามาเร่เข้ามาจ้า ขอฝากนิยายเรื่องนี้เอาไว้อีกหนึ่งเรื่องน้ารี๊ดที่น่ารักทุกท่าน หากถูกใจ กดใจ กดติดตามให้ไรท์ได้นะคะ จุฟ >3< 

ด้วยรัก…มินตราวดี