“เหล่าสรรพชีวิตถูกลิขิตมาให้ดำเนินชีวิต ผู้คุมกฎของสรรพสิ่งไม่มีสิทธิเข้าไปยุ่งเกี่ยวในเรื่องราวของโลก ทุกสิ่งทุกอย่างนั้นพวกเจ้าต้องทำด้วยตนเอง” มหาเทพเอ่ยไม่ใส่ใจ
“เช่นนั้นการที่มนุษย์และสรรพสัตว์ขอพรจากทวยเทพก็เท่ากับไร้ความหมายหรือ” เซียนน้อยซูฮวากล่าว
“เจ้าขอพรจากเหล่าเทพได้ แต่สุดท้ายก็แล้วแต่บุญกรรมของเจ้า และอีกอย่างข้าไม่ใช่เทพเซียนแบบพวกเจ้า”
“แล้วพวกท่านคืออะไร”
“ข้า … คือผู้คุมกฎ” ซื่อหม่าเอ่ยเสียงเย็น “หากเจ้าจะบอกว่าการปล่อยทุกสิ่งอย่างให้สมดุลคือการไม่ใยดีสิ่งต่างๆละก็…เจ้าก็คิดถูก”
รีวิว (0)
เรื่องนี้ยังไม่มีรีวิว
Guest
