ซูม่อ สาวน้อยผู้ไม่ยอมโชคชะตา ถึงมารดาจะบีบบังคับ เธอให้แต่งงาน กับรองเสินที่ร่ำรวยมั่งคั่ง เป็นถึงเจ้าหนี้ ของมารดา เขาอ้าแขนรอรับเธอไปพลีกายแลกกับเงิน แต่ทว่าเธอไม่ยินยอมชดใช้หนี้ด้วยการพลีกาย แลกเงินแบบมาได้ง่ายๆ ถ้าเธอเป็นแบบนั้น ขอยอมตายเสียจะดีกว่า ซูม่อเธอจะหาเงินชดใช้หนี้ก้อนโต ด้วยตัวของเธอเอง จากมีวันโชคร้าย เธอก็มีวันที่โชคดี ได้ชดใช้หนี้ก้อนโตจนหมด แต่ทว่าชายหนุ่มไม่ยอมให้เธอหมดหนี้ก้อนนี้ง่ายๆ เขาตามตื้อเธอไม่เลิกลา เขายอมควักเงินจ่ายอย่างมากมายให้หญิงสาวเพียงไปทานข้าวกับเขา แต่ทว่าหญิงสาวขอปฏิเสธ
""คุณรังเกียจผมขนาดนี้เซียวเหรอ"
ค่ะ"หญิงสาวตาโต ผมหยกศก ตอบชายหนุ่มหน้าตาเรียบเฉย
"ถึงอย่างไร ผมจะเอาคุณมา เป็นภรรยาผมให้ได้"
"ขอโทษ คะคุณลุงเสิน แก่ก็อยู่ส่วนแก่ อย่ามาตอแยกับฉันให้มากความ"
"นี่คุณ ผมพึ่งอายุสามสิบหก เรียกผมซะแก่เซียว สรุปจะไปไม่ ทานข้าวกับผม ผมจ่ายค่าเสียเวลาให้คุณ จะเอาเท่าไรว่ามา"
"ฉันไม่ไป และไม่อยากได้เงินของคุณด้วย "
"หยิ่งซะด้วย นี่ผมให้คุณหลักเจ็ด เอาเถอะน่าลำพังคุณขายของวันๆจะได้กี่สตางค์ อย่างทระนงตัวเองมากเลย"
คำเตือน
นิยายเรื่อง นี่และสถานที่และตัวละครไม่มีอยู่จริง
ไม่ได้อ้างอิงประวัติศาสตร์ใดๆ ทั้งสิ้น
จะมีพูดคพไม่สุภาพ
และฉากNC
ขอฝากนิยายเรื่องนี้ ด้วยนะครับ
ถ้าผิดพลาดประการใด หรือส่งผลไปกระทบจิตใจผู้ใด ก็ขออภัยใน ณ ที่นี่ด้วยนะครับ
และขอขอบคุณ ผู้สัพพอร์ต และผู้อ่านที่มาเป็นกำลังใจ นักเขียนตัวน้อยคนนี้
สุดท้ายของให้ทุกคนจงมีแต่ความสุข ร่ำรวยๆ ถ้วนหน้าน่า
นิยายเรื่องนี้เขียนขึ้นความติดของนักเขียน
Guest
