ท่ามกลางแสงสีเสียงเพลงดังกระหึ่มหญิงสาวร่างเล็กชุดหนังสีดำนั่งย้ายส่ายสะโพกอย่างเมามันตามเสียงเพลงในมือถือแก้วบรั๋นดีแล้วยกขึ้นดื่มแววตาหยาดเยิ้มหวานฉ่ำด้วยแอลกอฮอล์เข้าปากต่างผู้คนมากมายสนุกสนานเต้นแร้งเต้นกาสนุกสุดเวียง
แต่ในขณะนั้นมีนักท่องเที่ยวราตรีมีมากมายกำลังสนุกสนานต่างต้องหยุดลงมาชายฉกรรจ์กลุ่มหนึ่งพูดจาไม่เข้าหู
"มองหน้ากูทำไมมองหน้าหาเรื่องหรือ หรือพ่อมึงตายหรือไงมามองหน้ากู"
"กูพ่อมึงและตายกูว่ามึงแดกเหล้าไปเถอะอย่ามากวนตีนพวกกูแน่จริงพวกมึงก็เข้ามาสิวะ"
ชายหนุ่มนั่งอีกโต๊ะต่างพูดเสียดสีท้าทายอย่างดุเดือดทั้งสองคนโต้เถียงกันแข่งกับเสียงเพลงต่างฝ่ายได้ยกนิ้วกลางให้กันตะโกนด่าทอกันสาดเสียงกันไปกันมาถึงพวกเขาจะตะโกนอย่างไรนักท่องเที่ยวราตรีก็ไม่ได้ยินเสียงของพวกเขาทะเลาะกันเพราะเสียงดนตรีกบเสียงของพวกเขา
ดังนั้นชายร่างอ้วนถูกชายหนุ่มยกนิ้วกลางให้เขาบ่อย ๆ จึงเกิดโมโหลุกขึ้นหยิบขวดเหล้าขว้างใส่โต๊ะของชายหนุ่มจนขวดแก้วไปถูกฝ่ายตรงข้ามได้รับบาดเจ็บหัวแตกแล้วในขณะนั้นชายหนุ่มอีกฝ่าย พวกเขาก็ไม่ชอบใครมาท้าทายหาเรื่อง
ต่างฝ่ายเป็นหนุ่มเลือดร้อนหัวรุนแรงถูกท้าทายจนเลือดขึ้นหน้าในใจร้อนรนในเวลานั้นจึงเกิดทะเลาะวิวาทกันเกิดขึ้นมามีการชกต่อยอย่างชุลมุนวุ่นวายต่างฝ่ายไม่ยอมกันหยิบสิ่งของที่อยู่ใกล้ ๆ มือขว้างแบบ ๆ รัว ๆ พวกเขาไม่สนใจจะถูกผู้ใดในฝูงชนแออัดมีร้อยพ่อพันธุ์แม่มาเที่ยวกันมากมายต้องแตกตื่นวิ่งหนีอย่างตระหนกตกใจเพื่อหนีตายเอาตัวรอดอย่างเจ้าละหวั่นเสียงกรีดร้องแตกตื่นไม่หยุดสาย
กรี๊ด กรี๊ด
ชายฉกรรจ์ชกต่อยกันอย่างชุลมุนวุ่นวายจนทำให้โต๊ะเก้าอี้ในผับถึงกลับแตกหักเสียงดังสนั่น
โครม!!
เฟล๊ง!!
ให้นักท่องเที่ยวที่นั่งดื่มสังสรรค์ถึงกับวิ่งหนีแตกกระจ่างคนล่ะทิศคนละทางหวังเอาชีวิตรอดอย่างชุลมุนวุ่นวาย
บางคนถึงกับล้มลุกคลุกคลานเหยียบย่ำกันหนีตายออกทางประตูอย่างเจ้าละหวั่น
แต่ว่ายกเว้นหญิงสาวร่างเล็กเธอไม่ได้ตื่นตระหนกตกใจหรือหวาดกลัวแม้แต่น้อยแถมเธอนั่งดื่มสุราแล้วเหลือบมองกลุ่มชายดังกล่าวกำลังต่อสู้กันอย่างบ้าคลั่ง
"เฮ้ยพวกมึงอย่าหมาหมู่กันสิวะ"ชายร่างผอมสูงขาวเสื้อสีขาวซี้หน้าชายฉกรรจ์นับสิบฝ่ายตัวเขาแค่สองคนมีเลือดไหลกบริมฝีปากเนื้อตัวพกซ้ำตามร่างกาย
"มึงว่าพวกกูหมาหมู่งั้นหรือ เฮ้ย!!!พวกเราอัดมันให้เละเป็นโจ๊กไปเลยมันปากดีนักอย่าให้มีชีวิตรอด"ดังนั้นทั้งสองฝ่ายเข้าชกต่อยกันอีกครั้งฝ่ายชายหนุ่มร่างสูงใหญ่ถูกชายร่างอ้วนใช่เท้าถีบร่างกายจนทำให้เข้าล้มลงมาทางหญิงสาวร่างเล็กชายร่างอ้วนจะเข้ากระชากชายหนุ่มอีกครั้งแต่หญิงลุกขึ้นเต๊ะเข้าไปที่ร่างชายอ้วนอย่างแรงจนทำให้ชายอ้วนล้มลงกองอยู่กับพื้น
ชายร่างอ้วนคิดว่าหญิงสาวเป็นฝ่ายร่างสูงใหญ่รีบลุกขึ้นหวังจะเข้ามาทำร้ายหญิงสาวแต่ทว่าชายร่างอ้วนเขาคงคิดผิดและก็ไม่ทราบชะตากรรมตัวเองหญิงสาวที่เขาคิดจะทำร้ายร่างกายนั้นเธอคือมาเฟียสาวชื่อเสียงโด่งดังในด้านธุรกิจมืด
"แกเป็นพวกของมันใช่ไหม"
"อย่าเลยพี่ชาย"หญิงสาวชุดดำนั่งตรงเคาน์เตอร์บาร์เบียร์เลื่อนมือยกขึ้นบอกเธอไม่ได้เป็นพวกเดียวกันกับสองคนนั้นชายทางที่ดีอย่ามายุ่งกับเธอซะดีกว่าเมื่อครู่ที่ใช้เท้าเขี่ยเพราะมือชายร่างอ้วนมาจับหน้าอกของเธอ
หญิงสาวร่างผอมสูงหุ่นเอวร่างเล็กเธออายุยี่สิบหกปีเธอเป็นเจ้าแม่มาเฟียที่ชื่อเสียงโด่งดังในเมืองกรุงเธอมีสมุนนับร้อยคน เธอสามารถสั่งการให้ใครอยู่ก็ได้จะให้ตายก็ย่อมได้
นิสัยของเธอโหดร้ายมาแต่ไหนแต่ไรเธอเป็นบุตรสาวของนักการเมืองแห่งหนึ่งมีฐานะร่ำรวยอยากได้อะไรก็ได้ทุกสิ่งทุกอย่าง ไม่พอใจผู้ใดคือสังหารทิ้งอย่างเดียวถ้ารักใครเธอต้องได้มาครอบครองห้ามขัดขืนเธอแม้แต่น้อย
"กูว่ามึงเป็นพวกเดียวกันกับไอ้หน้าจืดมึงอย่าอยู่เลย"หญิงสาวเลื่อนมือยกขึ้นกระดิกปลายนิ้วเรียกลูกน้องให้จัดการเก็บชายร่างอ้วน
"คุณหนูเก็บมันเลยไหมครับ"
ดังนั้นชายร่างสูงใหญ่มีหนวดเคราเลื่อนมือหยิบอาวุธที่ร้ายแรงออกมาแล้วยัดเข้าไปที่พุ่งแก้มชายร่างอ้วนถึงกับดวงตาเหลือกลาน
"ผมขอโทษครับอย่าฆ่าผมเลยผม ผมขอโทษ"หญิงสาวยกมุมปากขึ้นนิดเลื่อนมือเรียว ๆ จีบนิ้วหยิบแก้วบรั๋นดีขึ้นมาหมุนเวียนอย่างใจเย็นแล้วยกดื่มเหลือบหางตามองชายร่างอ้วนนั่งคลุกเขาร้องขอชีวิตอย่างหวาดกลัวตัวสั่น
แต่ว่าหญิงสาวยกมุมปากเหลือบตามองดีดปลายนิ้วให้ชายร่างสูงใหญ่มีเคราเพียงนิดชายร่างสูงใหญ่เลื่อนมือเหนี่ยวไกอาวุธเสียงสนั่นหวั่นไหวต่างผู้คนยังหนีออกจากร้านไม่หมดวิ่งหนีแตกตื่นอีกครั้ง
ปัง
"ไปกันเถอะเสียอารมณ์กับพวกเศษสวะ"หญิงสาวลุกขึ้นออกจากเก้าอี้เดินออกทางประตูมีบอดี้การ์ดติดตามนับสิบเดินคุ้มกันเป็นแถวต่างคนเห็นภาพช่างน่าหวาดกลัวพวกเขาไม่คิดเลยหญิงสาวตัวนิดเดียวรูปร่างสวยจรดงดงามไม่น่าจิตใจอำมหิตเพียงนี้
ดังนั่งหญิงสาวได้มายืนหน้าผับและได้ขึ้นรถสปอตร์โก้หรูออกจากหน้าผับมุ่งหน้าบ้านหลังใหญ่โอ่อ่าเป็นคฤหาสน์สวยหรูเธอเป็นบุตรสาวผู้เดียวในบ้าน
"นังแมวหายหัวไปไหนอยากตายหรือไงไม่มาถอดรองเท้าให้กูสิ"หญิงสาวกลับมาถึงบ้านเวลาก็ปาเข้าไปเที่ยงคืนเธอตะโกนหาสาวรับใช้ที่ไม่เห็นมานั่งรอถอดรองเท้าให้จึงเกิดความโมโหส่งเสียงเกรี้ยวกราดรั้นบ้าน
"มาแล้วค่ะคุณหนู"
"มึงหายหัวไปไหนมา ทำไมมึงไม่มารอถอดรองเท้าให้กูอีแมวมึงช่างกล้าลองดีกับกูนักใช่ไหม กูเคยบอกมึงหลายครั้งแล้วใช่ไหมถ้ากูยังไม่กลับมึงก็ห้ามด้วยครับไปนอนก่อนกูเข้าใจไหม"สาวรับใช้ถูกคุณหนูแพรวาจิกจับผมดึงกระชากหัวขึ้นมาสีหน้าบิดเบี้ยวด้วยความเจ็บหัวที่ถูกดึงกระชากจนทำให้เส้นผมลวงลงมาเป็นกระจุก
"คุณหนูฉันขอโทษค่ะฉันเผลอนอนหลับไปคุณยกโทษให้ฉันนะคะฉันเจ็บฉันเข็ดราบแล้วค่ะ"
"มึงจำใส่สมองมึงไว้อย่ามาคิดลองดีกับกูนังแมว"สาวรับใช้เลื่อนมือยกขึ้นไหว้ขอโทษแล้วบอกจะหลบหนีไปแอบหลับอีกแล้ว
ดังนั้นสาวรับใช้เลื่อนมือถอดรองเท้าให้หญิงสาวสีหน้ามีรอยพกซ้ำเธอถูกคุณหนูตบใบหน้าเข้าอย่างแรง
"มึงถอดดี ๆไม่ได้หรืออีแมวกูเจ็บขาอีบ้า"สาวรับใช้ถูกหญิงสาวตบอย่างแรงยังไม่พอถูกคุณหนูแพรวาทั้งตบทั้งกระทืบเข้า ร่างกายอย่างเต็มแรง
เพี๊ยะ
"โอ๊ย!!ฉันขอโทษค่ะ"เสียงในห้องโถงเสียงดังเอะอะเวลาจนจะเข้าตีหนึ่งยังมีเสียงวิวาทได้วีทุกวันจนทำให้ชายวัยกลางคนเดินลงมาพร้อมกับภรรยาคนใหม่ว่าเหตุใดหญิงสาวถึงได้เอะอะโวยวายรบกวนชาวบ้าน
"ลูกแพรมีอะไรเหรอเสียงดังก้องบ้านนี่เวลาไหนแล้วไม่เกรงใจชาวบ้านบ้างเหรอ นังแมวแกไปนอนเถอะ"หญิงสาวหันหน้าตวัดสายตาใส่สาวรับใช้ที่นั่งจับกุมใบหน้ามีเลือดไหลลงริมฝีปากใบหน้ามีแต่รอยพกซ้ำเขียวแล้วตวัดเสียงอย่างดุดันหันเหลือบมองด้วยหางตาจ้องมองแม่เลี้ยงที่แย่งชิงสามีจากแม่ของเธอ
"มึงห้ามไปนอนอีแมวมึงมานี่เลยกูยังไม่สั่งมึงห้ามไปนอน"
"ลูกแพรน้าว่าให้นังแมวไปนอนเถอะนี่ก็จะตีหนึ่งแล้ว"หญิงสาวหันหน้ายืดคอใส่แม่เลี้ยงที่เรียกตัวเองว่าน้าเธอเกลียดแม่เลี้ยงคนนี้ยิ่งกว่าไส้เดือนกิ้งกือเกลียดที่แย่งผู้เป็นพ่อและสามีของมารดาของเธอเอาเป็นสามีตัวเอง
น้าสาวนางก็หวังดีกับหลานสาวมาตลอดเธอรู้ว่าแพรวารังเกียจเธอที่เอาพี่เขยมาเป็นสามีแต่น้าก็ไม่สามารถเลือกทางชีวิตตัวเองได้อย่างไรก็เพราะพี่เขยมีอำนาจลุ้นฟ้าเขาอยากจะได้ผู้หญิงคนไหนมาครอบครองเขาก็ได้สมใจไม่มีผู้ใดกล้ามาขัดแย้งเขาได้
"หุบปากใครใช้ให้พูดแทรกซ้อนมาช่างไม่มีมารยาทเป็นแค่เมียน้อยยังจะเสือกมาพูดแทรก"ชายวัยกลางคนเลื่อนมือใหญ่ ๆ ฟาดไปที่ใบหน้าของลูกสาวอย่างเต็มแรงแล้วยกมือซี้หน้าให้ทำตัวให้ดีอยากนิสัยกร้าวราวให้มากถ้าขืนนิสัยแบบนี้เขาจะฆ่าให้ตายคามือนี่เป็นน้าสาวในไส้มาทำกิริยาไม่งามไม่เคารพเกรงใจต่อน้าสาวน้องสาวของมารดาของเธอ
"ลูกแพรทำไมลูกนิสัยกร้าวราวแบบนี้น้าเขาอุตส่าห์หวังดีและพูด ๆ กับแกยังจะไปว่าน้าเขาอีกหรือ"
"ถ้ามันคิดว่าเป็นน้าหนูจริงคงไม่มาเอาคุณพ่อหรือสามีพี่สาวทำผัวหรอกค่ะคนอย่างอีนี่มันจะเป็นได้แค่ศัตรูของหนู"
"แกขอโทษน้าเขาเลยฉันบอกแกให้ขอโทษ"
เพี๊ย
Guest
