ความสัมพันธ์ในอดีตที่จบลง....จะไม่มีวันหวนกลับ หากไม่มีเด็กน้อยที่ชื่อว่า "ต้นไม้"

พันโทนายแพทย์มารุต (โมก) อายุ 35 ปี 

อาจารย์แพทย์ปากกรรไกรแห่งวอร์ดศัลยกรรมประสาทในโรงพยาบาลค่าย 

บุญญาดา (ใบไม้) อายุ 21 ปี 

แม่ลูกหนึ่ง ชีวิตนี้เพื่อลูก 

ติณณภัทร (ต้นไม้) อายุ 2.5 ขวบ 

_________________________________________ 

“มะมะกั๊บอันนี้เรียกผักอะใยกั๊บ” 

“เรียกว่าผักบุ้งครับ” ร่างสูงสง่าย่อตัวลงซ้อนหลังลูกชายมือแกร่งถอนผักบุ้งยื่นให้ลูกชายที่จ้องมองด้วยความสงสัย 

“มะมะช่วยปี้ต้นไม้ย้วย ปะปะเป็นผีย้าย” ตัวป่วนรีบขยับตัวจะวิ่งหนีบิดาที่เข้าใจว่าโดนบิดาผีร้ายเข้าสิง 

“ไม่ต้องหนีเลย ปะป๊าไม่ได้โดนผีสิง แค่โมโหแล้วเผลอทำกิริยาไม่ดีกลับลูก” จับตัวลูกชายให้ยืนประจันหน้าตาสบตา 

“กลับมะมะด้วยกั๊บ” เด็กชายเริ่มเรียกร้องความเป็นธรรมให้ผู้เป็นแม่ 

“นั่นแหละปะป๊าก็ขอโทษ” 

“มะมะบอกว่าถ้าจะขอโต๊ดคนอื่นก็ต้องเดินไปขอโต๊ดตรง ๆ แสดงให้เขาเห็นว่าเยาสำนึกปิดแย้ว” เจอลูกชายพูดในบทนี้คนเป็นพ่อก็เกิดอาการนิ่งงัน จำต้องพยักหน้าช้า ๆ ตาม 

“งั้นพี่ต้นไม้พาปะป๊าไปขอโทษมะม๊าหน่อยนะครับ” 

แสดงเพิ่มเติม

รีวิว (0)

เรื่องนี้ยังไม่มีรีวิว