ขออนุญาติปิดเรื่องพิรบรักพิทักษ์ใจนะคะเพราะว่าเราคิดว่าเราแต่งไม่ดี เราเลยขอกลับมาโฟกัสในเรื่องที่เราถนัดดีกว่า🙏🙏🌷ขอโทษทุกคนที่ติดตามเรื่องพิรบรักพิทักษ์ใจจริงๆค่ะ
__________________________________________________________________
"ลูกหมีของพ่อเก่งที่สุด ดีที่สุด น่ารักที่สุด แค่โดนคุณหมอฉีดยาแค่นี้ ไม่เป็นไรหรอกเนอะ"กอดร่างอวบอ้วนของลูกชายเอาไว้บนตัก เพราะกันเจ้าก้อนซาลาเปาน้อยปัดเข็มที่คุณคุณหมอกุมารแพทย์กำลังแทงลงไปบนหนังนุ่มๆที่เต็มไปด้วยไขมันของเจ้าตัว
"ฮือๆเป็นฮะมันเจ็บ....เจ็บมากๆเลย"ซบแก้มที่เปล่งเป็นลูกซาลาเปาของตนซบลงไปบนบ่าที่มีเสื้อกาวสีขาวสะอาดของพ่อ ขวางกั้นความรู้สึกอบอุ่นที่พ่อส่งผ่านมาให้เขา และเขาส่งผ่านไปให้พ่อ
"อืม...งั้นเรามาร้องเพลงเพื่อให้ผ่อนคลายกันไหมลูก มดตะนอยเป็นมดตะนอยใหญ่...ชอบกินไก่ทอดน่องใหญ่ๆเป็นเจ้าก้อนซาลาเปาน้อยของพ่อและแม่...."อาจารย์แพทย์คนดังร้องเพลงประจำตัวลูกชายพร้อมกับดัดเสียงเป็นเสียงเล็กเสียงน้อย สร้างรอยยิ้มให้กับคุณหมอและคุณพยาบาลที่อยู่ในห้องด้วยกัน
นำลูกชายตัวอวบอ้วนที่นั่งหน้าเศร้าเพราะกลัวเข็ม ให้ร้องเพลงตามเพื่อลดความตื่นกลัว
เด็กน้อยยังนั่งนิ่ง แต่สุดท้ายเจ้าก้อนอ้วนก็ยอมเผยยิ้มแฉ่งเหมือนพระอาทิตย์ดวงน้อยออกมาก่อนจะร้องเพลงประจำตัวเองเสียงดังลั่นห้องตามพ่อ
เสียงร้องของคุณพ่อและคุณลูกคนดังประจำโรงพยาบาล ส่งผลให้บรรดากองเชียร์หมอและพยาบาลที่เป็นแฟนคลับทั้งพ่อและลูก ต้องเผยยิ้มกันไปตามๆกัน
Guest
