เวลาผ่านไปเพียงสามปี เเต่ทำไมเขาถึงรู้สึกว่าความรู้สึกที่เธอมีกับเขามันไม่เหลือเเล้ว...“เอยเกลียดพี่พฤกษ์ได้ยินมั้ยว่าเอยเกลียดพี่พฤกษ์”
พฤกษ์
กำลังเรียนต่อเเพทย์เฉพาะทางด้านหัวใจ
ของเเรร์ประจำคณะเเพทย์ เย็นชา พูดน้อย
ใจเอย
นักศึกษาชั้นปีที่ 1 นิสัยน่ารัก ยิ้มง่าย ใจดี
-----------------------------------------------------------------
“ลาออกทำไม”
“เอยขี้เกียจเรียนค่ะ”
“ดี ไม่อยากเรียนเเม่งก็ไม่ต้องเรียน เเล้วเธอหนีมาทำไม”
ขณะที่ใจเอยยังพยายามหาเหตุผลที่พอฟังขึ้น เสียงเด็กน้อยวัยสองขวบครึ่งคนหนึ่งก็โผล่มาจากหว่างขาของหญิงสาว
“ปะปะ” มือป้อมตุ้ยนุ้ยชี้มาหาเขา “ปะปะ”
“ใคร พี่ถามว่าเด็กผู้ชายคนนี้เป็นใคร”
“ใครก็ได้พี่ไม่ต้องยุ่ง โอ้ยปล่อยนะเอยเจ็บ”
“ปะปะอย่าไปจับมะมะสิคับ มาจับพี่เพนดีก่า” เด็กน้อยตุ้ยนุ้ยพยายามเขย่งตัวเอามือมาสัมผัสเเขนเขา เพียงปลายนิ้วสัมผัส พฤกษก็ปล่อยจากข้อมือหญิงสาวอุ้มเจ้าตัวน้อยขึ้นไปในอ้อมอกอุ่น
รีวิว (0)
เรื่องนี้ยังไม่มีรีวิว
Guest
