ยมทูตยอดรัก

ในคืนที่ดวงจันทร์เต็มดวง ส่องแสงสลัวบนยอดเขาปู๋เย่เทียน เว่ยอู๋เซี่ยนยืนอยู่ที่ขอบหน้าผา ทารกน้อยในอ้อมแขนส่งเสียงร้องเบา ๆ ใบหน้าของนางเต็มไปด้วยความเจ็บปวดและน้ำตาที่ไหลไม่ขาดสาย ตัดสินใจวางบุตรน้อยไว้กับผ้าคาดหน้าผากของตระกูลหลาน ก่อนจะกระโดดลงเหวลึก เพื่อหลีกหนีความทุกข์ทรมาน 

หลานวั่งจีปรากฏตัวขึ้นทันทีที่เห็นร่างของเว่ยอู๋เซี่ยนกำลังร่วงหล่น ความรักที่ไม่มีวันสิ้นสุดและความเจ็บปวดที่ไม่อาจคลี่คลายปรากฏในแววตาของเขา “ข้าจะรักเจ้าเสมอ เว่ยอิง... กี่ภพกี่ชาติก็จะรอเจ้าคนเดียว” 

ความเงียบสงบของคืนที่เต็มไปด้วยดวงดาวระยิบระยับ สะท้อนความเศร้าและความรักที่ไม่มีวันจางหาย ใครจะรู้ว่าการจากลาของเว่ยอู๋เซี่ยนจะเป็นจุดเริ่มต้นของการผจญภัยในชีวิตใหม่ที่ยากจะคาดเดาได้