ครั้นเมื่อลืมตาตื่นขึ้นอันเนี่ยนฉีพบว่าตนเองได้รับโอกาสให้มีชีวิตใหม่อีกครั้ง สวรรค์ส่งให้นางย้อนเวลากลับมา แต่เหตุใดจึงไม่ให้นางย้อนเวลาไปก่อนหน้านั้นสักสองถึงสามชั่วยาม อย่างน้อยก็ควรจะเป็นก่อนที่นางจะกระทำเรื่องโง่เง่าอย่างการวางยาพิษกับบุรุษที่นอนร่วมเตียงกับนางในเวลานี้
เมื่อได้รับโอกาสก็ต้องลองดู เป้าหมายของนางคือการแก้แค้นครอบครัวที่เคยทอดทิ้ง แก้แค้นทุกคนที่กระทำเรื่องชั่วช้าต่อนาง แต่ไฉนเลยเมื่อนางยิ่งแก้ทุกอย่างยิ่งกลับตาลปัตรเลวร้ายลงยิ่งกว่าเดิม ทุกอย่างดำเนินไปราวกับผีเสื้อขยับปีก เมื่อเดินไปเส้นทางหนึ่ง อีกทางหนึ่งก็ย่อมเปลี่ยน ทุกสิ่งทุกอย่างที่นางคาดเดาล้วนแล้วแต่เปลี่ยนแปลงไปราวกับพลิกฝ่ามือ
หรือจริง ๆ สาเหตุที่สวรรค์ส่งนางมาอีกครั้งก็เพื่อให้เผชิญกับความยากลำบากอีกครั้ง หรือสวรรค์ก็เพียงแค่ต้องการกลั่นแกล้งเล่นสนุกกับชีวิตมนุษย์ที่ไร้ค่าของนางแค่เพียงเท่านั้นงั้นเหรอ?
เนื้อหานิยาย Trigger Warning
นิยายเรื่องนี้อาจมีความรุนแรงทางเพศ คำหยาบคาย การล่วงละเมิดทางเพศ การทารุณกรรม ความรุนแรง การทำร้ายร่างกายและจิตใจ มีการกระทำที่ผิดศีลธรรมของตัวละครในเรื่อง ขอให้ผู้อ่านโปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน ไม่เหมาะสมกับผู้อ่านที่อายุต่ำกว่า 18 ปี นิยายเรื่องนี้แต่งขึ้นมาจากจินตนาการของผู้เขียนอาจมีบางส่วนที่ไม่สมเหตุสมผล
คุยกันกับไรต์
น้องเป็นลูกสาวนอกสมรสแห่งจวนอัครเสนาบดีค่ะ ชาติกำเนิดของท่านแม่น้องนั้นคลุมเครือ น้องเติบโตมาแบบที่ไม่มีใครสั่งสอน ในสายตาของผู้คนน้องคือสตรีโง่เง่าค่ะ ชอบทำเรื่องที่ทำให้ทุกคนรู้สึกเอือมระอา ไม่ได้เรียนหนังสือ ไม่ได้เรียนรู้เรื่องขนบธรรมเนียมประเพณีใด ๆ ทั้งสิ้น เมื่อตายไปแล้วน้องได้มีโอกาสกลับมาแก้ไขชีวิตของตัวเองอีกครั้ง แต่เหมือนยิ่งแก้จะยิ่งยุ่งเหมือนปมเชือก
แล้วบังเอิญสวรรค์ส่งน้องมาผิดเวลาไปสักหน่อย ส่วนพระเอกของยายน้องปากสุนัข นิสัยไม่ค่อยดี เจ้าชู้ ตอนแรกก็ไม่ได้ชอบแต่หลัง ๆ รู้สึกว่าน้องน่าสงสารค่ะ ก็เลยพาน้องไปอยู่ด้วย แต่ก็เพราะมีผลประโยชน์ที่ได้รับจากน้องค่ะ ถ้าได้อ่านแล้วก็น่าจะพอเดาได้ว่าเรื่องอะไร อิอิ
เรื่องนี้อิพี่เราหิวบ่อยค่ะ หิวไม่เลือกเวลาค่ะ ปากบอกไม่ชอบเขา แต่พอเขาไม่ง้อก็นอยน้องไปทั้งวัน เป็นหมาตัวโต ๆ ที่ชอบให้เจ้าของเอาใจ และรี้ดทุกคนอาจจะทั้งชอบน้องแล้วก็รู้สึกรำคาญน้องค่ะ ยายน้องของเราก็เหลี่ยมนิด ๆ มีเรื่องภายในใจคิดเยอะแยะมากมาย
เหมือนเดิมค่ะ ถ้าชอบก็กดใจ ถ้ารับไหวก็ตามมา แต่ถ้าใจบอกไม่ไหวก็ขอให้เลื่อนผ่านไปได้เลยนะคะ