คำนำ
ถูกตราหน้าว่าเป็นเจ้าสาวที่ถูกทอดทิ้งอย่างเดี่ยวดายในคืนเข้าหอแล้ว นางยังกลายเป็นฮูหยินน้อยที่ถูกสามีหมานเมิน แต่ไฉนนางที่ถูกหมางเมินกลับร่าเริงสดใสยิ่งเล่า? แต่แล้วเสียงเล่าลือว่า นางทำเป็นสดใสร่าเริง เพราะต้องการเรียกร้องความสนใจจากคหบดีโจวจือหาน ซึ่งก็คือสามีของร่างที่นางเข้ามา หลังจากส่งตัวเจ้าสาวเข้าห้องหอแล้วเขาก็หายเข้ากลีบเมฆเป็นเดือน ๆ หึ…นางนี่นะหรือต้องการเอาใจสามี นางกำลังรอเขากลับมาหย่าให้นางต่างหาก ผู้คนนี้ที่นี่ไม่รู้เป็นอันใด ชอบแต่งเต็มใส่ร้ายป้ายสีผู้อื่นจนกลายเป็นงานอดิเรก แต่ช่างเถอะนางจะมองข้าม เพราะพวกนั้นไม่ได้รู้จักนางดีเหมือนที่นางรู้ว่ากำลังทำอันใดอยู่
ความเป็นจริงที่ผู้คนในจวนไม่ทราบ ฮูหยินน้อยที่ร่าเริงผู้นั้น นางคือใบข้าว วิญญาณจากภพอนาคตทะลุมายังร่างแม่นางสวี่หลิง สตรีที่มั่นคงในรัก แต่เพราะเจ้าบ่าวหน้าตายผู้นั้นเอ่ยวาจาตัดรอนนางในคืนส่งตัวเจ้าสาวทั้งยังทิ้งนางไว้คนเดียว เจ้าสาวที่น่าสงสารหัวใจแหลกสลายจากไปโดดเดี่ยวเดียวดายในคืนเข้าหอ
“สงวนลิขสิทธิ์ ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ.2537 และที่แก้ไขเพิ่มเติม ห้ามลอกเลียนแบบหรือดัดแปลงเนื้อหา หรือส่วนหนึ่งส่วนใดของหนังสือเล่มนี้ไม่ว่าจะในรูปแบบใด ๆ ก็ตามที่เป็นการเผยแพร่โดยไม่ได้รับอนุญาตจากเจ้าของที่เป็นผู้แต่งเป็นลายลักษณ์อักษร”
คำชี้แจง
**นิยายเรื่องนี้เป็นเพียงจินตนาการของผู้แต่ง ไม่ได้มีเจตนาพาดพิงถึงสิ่งใดสิ่งหนึ่ง หรือบุคคลใดบุคคลหนึ่ง ชื่อสถานที่ หรือฉากประกอบในเนื้อเรื่อง เป็นเพียงจินตนาการของผู้แต่งเท่านั้น ในเนื้อหาอาจมีคำพูด หรือการกระทำของตัวละคร ที่อาจส่อเจตนาในแง่ลบ ขอให้ท่านผู้อ่านโปรดใช้วิจารณญาณในการเสพสื่อ เพื่อความบันเทิงเท่านั้น ห้ามนำเนื้อหาไปเผยแพร่ หรือคัดลอกเนื้อหาโดยที่ไม่ได้รับอนุญาตเด็ดขาด**
Guest
