สะใภ้ไร่พอวา

ยิหวา วาติกา หญิงสาวผู้กำพร้าพ่อแม่ตั้งแต่วัยเยาว์  

เธอได้รับการอุปการะจาก "แม่เลี้ยงรสา" เจ้าของไร่พอวา  

ผู้มีเมตตาและเลี้ยงดูเธอเสมือนลูกแท้ ๆ ส่งเสียจนได้เรียนต่อถึงต่างประเทศ 

เมื่อเรียนจบ วาติกาตัดสินใจกลับมาช่วยกิจการที่ไร่พอวาเพื่อทดแทนบุญคุณ  

ทว่าการกลับมาครั้งนี้กลับไม่ได้รับการต้อนรับอย่างอบอุ่นจาก 

"ต้นตระกูล" หรือ "พ่อเลี้ยงต้น" 

ลูกชายเพียงคนเดียวของแม่เลี้ยงรสา ผู้เป็นราวกับเจ้าชีวิตในไร่แห่งนี้ 

ในสายตาของต้นตระกูล วาติกาคือ "กาฝาก" ที่ครอบครัวต้องแบกรับ  

เขาไม่เคยลืมอดีตอันเจ็บปวด ความแค้นในวันวานยังคงลุกโชน  

เมื่อพ่อแม่ของเธอเคยฉ้อโกงจนครอบครัวของเขาต้องเกือบพินาศ  

มิหนำซ้ำยังรีบชิงลาโลกตายจากไป ทิ้งหนี้บาปก้อนโตเอาไว้  

วาติกาคือหนี้ไร้ค่าที่เขาต้องทวงคืน เธอไม่มีสิทธิ์ไขว่คว้าชีวิตใหม่  

และไม่มีทางได้โบยบินสู่เสรีใดๆ เพราะสำหรับต้นตระกูล  

ผู้หญิงคนนี้คือ "หนี้ชีวิต" ที่ต้องชดใช้ด้วยอิสรภาพตลอดทั้งชีวิต