Ex.
“อ้าว…ธาม มีอะไรหรือเปล่าถึงมาหาปรางแต่เช้า”
“เปล่า…ว่าจะมาชวนไปกินข้าวเที่ยวร้านป้าอร ปรางว่างหรือเปล่า”
“ขอโทษนะธาม พอดีปรางมีนัดกับแฟน” กิตติญาตอบเสียงเรียบ
“มีแฟนแล้วลืมเพื่อน…” ติณณภพนั่งกอดอกต่อหน้าเพื่อนสาวคนสนิทและยังพ่วงตำแหน่งเพื่อนร่วมงาน
“ไม่ได้ลืม เพื่อนก็คือเพื่อน แฟนก็คือแฟน สถานะต่างกันจะลืมได้ไง”
“แน่ใจแล้วเหรอว่าจะคบคุณเขมทัต บอกตรง ๆ เราไม่โอเคกับคนนี้เลย เขาไม่เหมาะกับปรางเลยสักนิด”
“อืม…ก็คงเหมือนธามมั้ง อยากเจอด้วยตัวเองไม่อยากฟังจากปากคนอื่น” กิตติญายืนยันคำตอบเดิม เมื่อได้ยินแบบนั้นเขาจึงหมุนตัวเดินกลับ แต่ต้องหยุดชะงักเพราะถูกเรียกเอาไว้ก่อน
“เดี๋ยวก่อนธามอย่าพึ่งไป…” กิตติญาสูดลมหายใจเข้าเต็มปอดแล้วจึงพูดต่อ…
“ต่อไปนี้ธามไม่ต้องห่วงปรางแล้วนะ ปรางมีแฟนคอยดูแลแล้ว อีกอย่างปรางไม่อยากให้แฟนคิดมาก ธามเองควรจะเอาเวลาไปห่วงแฟน ไม่ใช่ห่วงเพื่อนอย่างเรา” ติณณภพไม่ตอบโต้ เขาเดินออกจากห้อง กิตติญามองตาม เป็นแบบนี้แหละถูกต้องแล้ว
Guest
