คุณพ่อเลี้ยงช่วย(xxx)รักหนูหน่อย

คุณพ่อเลี้ยงช่วย(xxx)รักหนูหน่อย 

ชิชา + ลุงคราม 

--------------------------------------- 

จากวันเป็นเดือนล่วงเข้าสู่เดือนที่หกแล้วที่ชิชาแอบมองพ่อเลี้ยงและแม่ของตนเสพสมกัน ความต้องการเธอพุ่งสูงทุกครั้งที่เห็น จนไม่อยากที่จะมองพวกเขาอยู่อย่างเดียว เธอเองก็อยากได้เหมือนที่แม่ของเธอได้บ้าง แต่ไม่รู้ว่าจะเข้าหาลุงครามอย่างไร 

แถมแม่ของเธอเองก็หลงและรักสามีคนใหม่มากจนไม่ยอมไปไหนเลยด้วยซ้ำ เช้าก่อนไปทำงานก็จัดหนักกันหนึ่งยก ก่อนนอนก็ทำกันยาว ๆ จนเหนื่อยแล้วหลับไปอีก แม่เธอสู้ขนาดนั้นแต่พ่อเลี้ยงกลับสู้มากกว่า ความแข็งกร่าวของเขาไม่เคยยอมอ่อนลงเลยด้วยซ้ำ ขนาดที่ยอมลามือแล้วผล่อยหลับสิ่งนั้นมันก็ยังไม่ยอมลดขนาดลง 

“อยากบ้างได้จัง” แต่เธอก็ทำได้แค่พูดกับตัวเอง แล้วก็แอบมองอยู่ต่อไป เมื่อความต้องการมีมากแต่ไม่บรรลุผล ชิชาจึงเริ่มที่จะหาตัวช่วยมาช่วยบันเทาความอยากของตัวเองเธอเริ่มใช้ของเล่นผู้ใหญ่ เริ่มจากชิ้นเล็ก ๆ ไปเป็นชิ้นใหญ่ แต่ก็ยังไม่มีอันไหนตอบโจทย์เธอได้อยู่ดี วันหนึ่งที่ความต้องการไม่อาจดับลง ชิชาจึงเลิกที่จะเล่นมัน ปาของเล่นผู้ใหญ่ระบายอารมณ์แล้ววิ่งไปล้างหน้าล้างตา 

เธอเกิดความหิวขึ้นมาจึงลงไปข้างล้าง เห็นเพียงแค่พ่อเลี้ยงที่นั่งกินเหล้าอยู่คนเดียว ส่วนร่างของแม่เธอที่มักจะนั่งตัวติดและคลอเคลียกันไม่อายลูกกลับหายไปอย่างน่าประหลาด เธอเดินเข้าไปใกล้เขา อดถามไม่ได้ 

“ลุงคราม แม่ไปไหนคะ?” พ่อเลี้ยงยกยิ้มอย่างที่ชอบทำให้กับเธอ เขาเป็นคนอัธยาศัยดีเชิญให้เธอนั่งลง ชิชายอมนั่งลง จับจ้องใบหน้าเขา คนอื่นเห็นคงเหมือนเธอจ้องเพราะต้องการคำตอบแต่ใครจะไปรู้ว่าเธอจ้องเขาเพราะความหล่อเหลาต่างหาก 

“ที่ทำงานเรียกแม่เราไปด่วนนะ อาจต้องค้างคืนที่นั้นเลย” 

“แบบทำโอทีเหรอคะ” 

“ประมาณนั้น เราลงมากินข้าวเหรอ โทษทีนะแต่ลุงนึกว่าเรากินไปแล้วก็เลยกินจนหมดคนเดียว แต่ถ้าเราไม่ว่าอะไรกินกับแกล้มของของลุงก็ได้” เขายื่นไก่ทอดมาตรงหน้า ชิชาถูกกลิ่นหอมของอาหารเล่นงานจนไม่มีสมาธิมองหน้าพ่อเลี้ยง หยิบขึ้นมากินก็พบว่ามันอร่อยจนหยุดมือไม่ได้ หมดชินแรกก็หยิบชิ้นที่สอง ตามมาด้วยชิ้นที่สามและชิ้นที่สี่... 

“อ...เอ่อ...โทษที ลุงไม่ได้ตั้งใจ” เหมือนกับใจตรงกัน ชิชาและลุงคราวหยิบปีกไก่ชิ้นใหญ่ที่อยู่ใกล้ ยามที่มือใหญ่แตะสัมผัสก็รู้สึกเหมือนมีกระแสไฟฟ้าช็อตไปทั่วทั้งตัว ชิชาเผลอเงยหน้าขึ้นมองเขา แล้วหลุดพูดในสิ่งที่คิดมาตลอดเวลายามที่ได้มองหน้าเขาใกล้ ๆ “ลุงครามหล่อจัง” ได้ยินเสียงเขาหัวเราะเธอก็ได้สติ โบกมือส่ายไปมา พยายามเปลี่ยนเรื่อง 

“อ...เอ่อ...หนูหมายถึงแม่นะโชคดีมากเลยนะที่ได้ลุงครามมาเป็นแฟน” รีบดันตัวให้ลุกออกห่าง แต่แขนของพ่อเลี้ยงก็กระตุกจนเธอต้องกลับมานั่งอยู่ในท่าเดิม แถมเขายังขยับจนร่างของพวกเราแนบชิดไร้ช่องว่าง เพียงแค่ก้มหน้าลงมาก็ใกล้จนได้ยินเสียงลมหายใจของเขาชัดเจน 

“พูดแบบนี้เราอิจฉางั้นเหรอ?” คถามที่น่าตกใจเช่นนี้ทำให้ชิชาเผลอเงยหน้าขึ้นไปมอง เธอลืมว่าระยะห่างระหว่างพวกเรานั้นไม่มี เมื่อเงยขึ้นปลายจมูกจึงชนกัน หัวใจของเธอเต้นระสับระส่าย ตกใจแต่เพราะความหล่อที่เต็มตราทำให้ไม่อาจเบือนใบหน้าหนี สบเข้ากับดวงตาคมที่ไม่ต่างกับหลุมดำดึงดูด “ว่าไง ลุงถามเราอยู่นะ พูดแบบนี้เพราะอิจฉาแม่ตัวเองใช่หรือเปล่า” เหมือนกับต้องมนต์ ชิชาพยักหน้าตอบทันทีราวกับลูกหมาเชื่อง ๆ ลืมหมดว่าสิ่งใดดีหรือสิ่งใดเลย ความกลัวและไม่กล้าหายไป เธออยากจะลองทำตามความต้องการดูบ้าง 

“ชอบลุงเข้าแล้วใช่ไหม?” 

“ใช่ หนูชอบลุง” ชิชาตอบเขาไปตรง ๆ มือเล็กอาจหาญคล้องคอเขากอดเอาไว้แน่น “หนูบอกชอบลุงแล้ว ลุงเองก็ชอบหนูเหมือนกันใช่ไหมที่ยอมให้หนูกอดคอแบบนี้” เธอคิดว่าเดี๋ยวเขาจะผลักออกหรือไม่ก็บอกว่าล้อเล่นแต่พ่อเลี้ยงกลับทำอีกอย่าง เขาสวมกอดเอวเธอแน่น เอ่ยคำตอบที่ไม่คาดคิดกลับมาแทน 

“ทำสิ เราอยากทำเหมือนแม่มานานแล้วไม่ใช่หรือไง” 

----------------------------------------------- 

!!คำเตือน!! 

/ เเนวNTR / เรื่องสั้น / 

 นิยายเรื่องนี้มีการบรรยายถึงฉากการมีเพศสัมพันธ์อย่างโจ่งแจ้ง 

ตัวละคร สถานที่ และการกระทำทุกอย่างไม่มีอยู่จริงเป็นเพียงสิ่งที่นักเขียนจินตานาการขึ้นมาเท่านั้น 

นิยายเรื่องนี้เป็นผลงานการเขียนของ 

Blue Hestia 

ห้ามคัดลอก ดัดแปลง และแก้ไข หรือนำบางส่วนในนิยาย 

ออกไปเผยแพร่ไม่ว่าจะด้วยกรณีใดใดทั้งสิ้นโดยไม่ได้รับความเห็นชอบจากเจ้าของผลงาน 

สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติ พ.ศ.2558 

หากฝ่าฝืนมีโทษตามที่บัญญัติไว้สูงสุดตามกฎหมาย พระราชบัญญัติ 2558 

เน้น PWP เป็นหลัก  

Enjoy Reading Kah