คืนร้อนราคะ ยั่วสวาทพ่อเลี้ยงจนได้ลองของดีทั้งอึดทั้งใหญ่ [NTR]
อาย + พ่อปรัชญ์
------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ครั้งแรกของเราคือตอนพ่อเลี้ยงเมามายไม่ได้สติเด็กสาวติดใจหลงใหล
แต่ไม่ทันได้บอกเขาก็จะจากไปมีคนอื่นจึงต้องปลุกกามยวนยั่วด้วยแรงสวาท
ให้เขารักเขาหลงจนลืมไปหาคนอื่นพ่อเลี้ยงจะต้องเป็นของเธอคนเดียวตลอดไป!
------------------------------------------------------------------------------------------------------------
อาย...เด็กสาววัยมัธยมคนหนึ่ง เป็นเด็กที่เส้นทางชีวิตไม่ค่อยราบรื่นเลย เรื่องครอบครัวเองก็ไม่ค่อยดี เพราะพ่อของเธอเสียตอนที่แม่กำลังตั้งครรภ์ ครอบครัวฝั่งพ่อก็ตายไปกันตั้งนานนมแล้ว ส่วนแม่ของเธอก็เป็นเด็กกำพร้า ไม่มีญาติเลยแม้แต่คนเดียว
เลี้ยงดูลูกสาวที่คลอดมาได้สามปี ก็พบรักกับชายคนใหม่ที่ชื่อว่า ปรัชญ์ เขาไม่ค่อยได้ช่วยเลี้ยงดูเธอ แต่ก็เห็นกันมาตั้งแต่เล็กแต่น้อย แม้ไม่ค่อยสนิทเท่าไหร่ และรับรู้มาตลอดว่าเขาไม่ใช่พ่อแท้ๆ ของเธอ แต่อายก็ยังคงเรียกเขาว่าพ่อเสมอมา ไม่เคยเปลี่ยน
เธอรักและเคารพเขามาก เพราะตั้งแต่ที่แม่ของเธอป่วยและเสียไปตอนที่เด็กสาวกำลังขึ้นเรียนชั้นมัธยมปลาย อีกฝ่ายก็ทำหน้าที่ส่งเสียให้เธอได้เรียน ไม่เคยบ่นว่าเป็นภาระให้ได้ยินหรือรู้สึกเลยสักครั้ง แม้เขาจะไม่จำเป็นต้องใส่ใจอะไรเด็กที่ไม่มีสายเลือดของเขาไหลเวียนอยู่ในตัวเลยก็ตาม
นั้นทำให้ความเคารพเริ่มมีความรู้สึกอื่นผสมเขามาด้วย นั้นคือความรู้สึกชอบ ตามาด้วยความรู้สึกรัก และเริ่มซึมลึกลงในหัวใจไปเรื่อยๆ แม้จะรู้ว่าไม่ควรที่จะเกิดความรู้สึกผิดเช่นนี้เลยก็ตาม แต่เรื่องของหัวใจ ใครจะไปห้ามมันได้กัน ยิ่งเห็นหน้า ใกล้ชิด และอยู่อาศัยใต้ชายคาเดียวกันแทบทุกวัน
ในคืนหนึ่งนั้น...ระหว่างที่พ่อเลี้ยงกำลังเมามายได้ที่ เขารำพึงรำพันถึงแม่ของเธอที่จากไป อยู่ในห้องนอน เด็กสาวที่เป็นห่วง เพราะอีกฝ่ายหน้าแดงและตัวอุ่น จึงคิดที่จะช่วยเช็ดตัวให้ กับถูกเขากระชากจนจมลงสู่อ้อมกอดหนา
“อิม...ผมคิดถึงคุณหรือเกินอิม...” คนเมาพูดอ้อแอ้ ลุกขยับขึ้นคร่อม เด็กสาวอยู่ด้านล่าง หายใจไม่ทั่วท้อง เธอคิดจะร้องเตือนเขา ว่าไม่ใช่คนที่อีกฝ่ายเฝ้าถวิลหา แต่ปากมันกลับไม่ขยับและเอื้อนเอ่ยอะไรออกมาสักคำ ด้วยใบหน้าหล่อที่เธอหลงใหลมันกำลังเคลื่อนต่ำเข้ามาใกล้
“อยากจูบ...อยากสัมผัสคุณ...ผมอยากทำทุกอย่างกลับคุณ” เขากระซิบอยู่ข้างใบหู ตาของพวกเราสองคน สบประสานกันแล้ว ลมหายใจร้อนของอีกฝ่ายปะทะใบหน้าหวาน อายเผลอกลั้นหายใจ อีกฝ่ายขยับยิ้ม เขาพูด เพราะยังคิดว่าคนที่อยู่ในต่างคือภรรยาที่ตายไปนานแล้ว
“อ้าปากสิ” นี่คือสิ่งที่เรียกว่าจูบ...ไม่รู้ทำไมเด็กสาวถึงได้ฟังคำสั่งของอีกฝ่ายอย่างดี เขาสั่งเธอก็ทำ ริมฝีปากเล็กเผยออก อีกฝ่ายก็ประกบจูบ ครั้งแรกที่ริมฝีปากสัมผัส ลมหายใจเธอถึงกับสะดุด เด็กสาวเบิกตากว้างอย่างตกใจ เธอถูกพ่อเลี้ยงจูบเข้าให้แล้ว
นี่มัน...นี่มัน....ดีมากกว่าที่เคยได้ฟังหรือจินตนาการเอาไว้ การได้ใกล้ชิดกับคนที่เรารักมันทำให้อารมณ์พุ่งกระฉูดได้มากขนาดนี้เลยเชียว เขาอยากทำอะไร อยากเชยชมร่างกายของเธอตรงไหน เด็กสาวไม่คิดขัดขวางเลย
ดวงตาเล็กมองไปตามการเคลื่อนไหวของมือหนา พ่อเลี้ยงทำการค่อยๆ ปลดกระดุมจากชุดนอนออกจากรังทีละเม็ด ยามสาบเสื้อมันหลุด ซับในก็กลายเป็นชิ้นต่อไปที่เขาบรรจงปลดตะขอมันออกอย่างเบามือ
“คุณไม่รู้หรอก ว่าผมคิดถึงคุณมากขนาดไหน” เขาพูด ลมหายใจร้อนมันไม่ได้ปะทะกับแก้มขาวของเธอแล้ว ตอนนี้มันกำลังปะทะลงช่วงเนินปทุมแทน “ผมโคตรจะคิดถึงคุณเลยอิม...อ่าห์...ไม่รู้สินะ...งั้นเดี๋ยวจะแสดงให้ดูว่าคิดถึงมากขนาดไหน”
จุ๊บ!
“อื้อ” เขากระทำทันที ริมฝีปากหนาเข้าครอบครองปทุม หยอกล้อมันเล่นอย่างชำนาญ ลูกเลี้ยงที่พยายามไม่ทำตัวตื่นตกใจยังไม่อาจอดกลั้นตัวเองได้ ร่างเล็กผวาเข้าหา เสียงครางค่อยเล็ดลอดออกจากปาก มันดังลามกมากแม้แต่ตัวเองที่เป็นคนทำยังตกใจ
“เสียงคุณโคตรหวานเลยอิม...อืมม...หวานจนผมอยากจะ...คุณตอนนี้เลย” เขาเงยหน้าขึ้นมา พูดด้วยสีหน้าที่แสนจริงจัง ไม่สนความเงอะงะ บางอย่างเคลื่อนกายลงเข้าใกล้จุดที่อันตราย ยามมันพยายามฝ่าด้าน ลูกเลี้ยงสาวก็กรีดร้องเสียงดัง
“จ...เจ็บ” น้ำตารื้น อีกฝ่ายไม่ได้ใส่ใจ เหมือนเขายังคงไม่สร่างจากอาการเมา และยังคงคิดว่าคนใต้ร่างคือภรรยาคนนั้น ฝืนดันทุรังฝ่าอาการบีบคั้นเข้าไป พลางเช็ดน้ำตาสีใส
“ชู่ว...อย่าร้อง พวกเราไม่ได้ทำมานานแล้ว มันก็จะทุลักทุเลแบบนี้แหละ” เขาเอ่ย สะโพกสอบขยับไปพลาง จากที่มีอาการเจ็บก็ค่อยเบาบางลง เส้นกระแสบางอย่างที่ทำให้รู้สึกสยิวพลุ่งพล่านไปทั่วร่างกาย มันค่อยๆ ดีจน หลงใหล และเมามัน
ลูกเลี้ยงสาวไม่ขัดขืนเขาแล้ว เธอกำลังสนุกไปกับการละเล่นกามนี้ รับรู้ได้ทุกครั้งที่อีกฝ่ายแนบชิด พาร่างกายสะเทือนและเคลื่อนตัวไปด้านหน้าพร้อมกัน ในหัวมึนไปหมด ร่ำร้องเรียกชื่อเขา อีกฝ่ายก็ตอบโต้กลับ เสียงครวญสวาทเคล้าเพลงกามของพวกเราสองคนดังตลอดทั้งคืน
“อ่า...อิม...คุณนี้มันสุดยอดไปเลย...ผมจะทำ...อึก...ทำให้คุณร้องดังยิ่งกว่านี้อีก” สิ้นเสียงก็โถมเต็มแรงรัก ร่างกายงอเกร็ง แลกจูบกันพัลวัน ตกอยู่ในห้วงกามกันทั้งคืน ยามตื่นขึ้นมาจบเจอสิ่งที่ไม่คาดคิด
พ่อเลี้ยงก็นั่งก้มหน้าอยู่ข้างเตียง อายที่ตื่นขึ้นมาตามจากเสียงการขยับตัวขยับเข้าใกล้เขา เอนซบใบหน้าหวานลงที่ไหล่หนา เอ่ยปลอบเขาว่าไม่ใช่ความผิดของใครฝ่ายเดียว เมื่อคืนเธอเองก็ยิ่งเสียกว่าเต็มใจ แต่อีกฝ่ายกลับผลักไสเธอออกห่าง
“เรื่องเมื่อคืนพ่อขอโทษ” เขาเอ่ย ประโยคต่อมาทำเอาเธอชาไปทั้งร่าง “ไม่ต้องห่วงเรื่องการเรียน ทุกอย่างจะยังคงเหมือนเดิม พ่อจะส่งเสียเราให้จบขั้นสูงตามที่เคยสัญญากับแม่เราไว้ ให้เรื่องเมื่อคืนมันไม่เคยเกิดขึ้น แล้วพวกเราก็กลับไปเป็นเหมือนแต่ก่อน”
หลังจากคืนนั้น...อายก็ไม่ได้รับอนุญาตให้เข้าใกล้อีกฝ่ายมากเกินไป และไม่ได้รับอนุญาตให้เขาห้องอีกฝ่ายอีกเลย เริ่มห่างเหินกันมากขึ้นเรื่อยๆ เด็กสาวร้องไห้เพราะการเฉยชาของเขาที่พบเจออยู่ทุกวัน
เธอเกือบจะทำใจยอมรับได้แล้วว่าเรื่องของเรามันน่าจะไม่มีทางสานต่อได้อีกครั้ง และยอมตัดใจ แต่ไม่นานก็ได้รับข่าวว่าอีกฝ่ายกำลังคบกับผู้หญิงคนใหม่ที่มีชื่อว่า เปรม อายุเท่ากันกับเขา ไร้ลูกติด ไม่เคยแต่งงาน และมีฐานะที่สมกัน
พวกเขาดูเป็นคู่ที่เหมาะสมราวกับกิ่งทองใบหยกจนอายอิจฉา เธอต่างหากที่สมควรเป็นคนที่เหมาะสมกับเขาไม่ใช่ผู้หญิงคนนั้น แต่ก็ไม่สามารถทำอะไรได้ นอกจากส่งสายตาที่ไม่ค่อยเป็นมิตรไปให้ ยามอีกฝ่ายมาที่บ้าน
แต่ก็ไม่รู้จะขับไล่ไปยังไง อีกฝ่ายได้ค้างคืนในห้องนั้น ห้องที่เธอเสียความบริสุทธิ์ให้กับผู้ชายในใจ แถมทำอะไรกันไปถึงไหนต่อไหน ซ้ำที่ของเธอกันกี่ครั้งก็ไม่รู้ เด็กสาวเก็บกด ทุกครั้งที่เห็นพวกเขาสองคนคลอเคลียกัน เธออยากจะเอาเล็บยาวๆ ไปข่วนหน้าเฉี่ยวๆ นั้นให้เป็นรอยแผล
การเจ็บช้ำใจดำเนินไปเรื่อยๆ ตอนนี้อายเรียนอยู่ชั้นมัธยมศึกษาปีสุดท้ายแล้ว ต่อไปเธอก็ต้องไปเรียนในระดับการศึกษาที่สูงขึ้นและต้องห่างไกลกับพ่อเลี้ยง นั้นคือการเปิดโอกาสให้เขากับผู้หญิงคนนั้นได้อยู่ด้วยกันเกือบจะ24ชั่วโมง โดยไม่มีเธอเป็นก้างขวางคอ
แค่คิดก็น้ำตาตกแล้ว...เธอถอนหายใจ ไม่ชอบแค่ไหนก็ต้องอดกลั้นแล้วก็เดินหน้าต่อ เธอคิดแบบนั้นแล้ว ระยะเวลากว่าเธอจะต้องย้ายออกไปคืออีกหนึ่งอี คงพอทำใจได้บ้าง แต่ทุกอย่างกลับไม่เป็นไปดังที่คิด
เพราะผ่านไปเพียงแค่สามเดือนหลังจากขึ้นชั้นเรียนใหม่เท่านั้น อีกฝ่ายก็จูงมือกันเข้ามาบอกข่าวร้าย ที่ทำเอาเหมือนโลกทั้งใบของเธอล่มสลายลงไปต่อหน้าต่อตา!
“อีกเดือนหนึ่งพ่อจะย้ายไปอยู่กับน้าเปรม อยู่คนเดียวก็ดูแลตัวเองดีๆ ด้วยล่ะ” เขาพูดเพียงแค่นั้น ที่เหลือแฟนสาวที่กำลังจะแต่งงานกันในปีหน้าก็เอ่ย บอกให้เธอดูแลตัวเองและตั้งใจเรียนอีกยาวเหยียด อายไม่ได้ฟังมันเลย ทะลุออกหูไปหมด
ในหัวมีแต่คำว่าเขาจะไปวนเวียนไปมา...คืนนั้นเธอนอนจมกองน้ำตา ตื่นมาตาก็บวม แต่คนที่อยู่ร่วมบ้านเดียวกันกลับไม่แม้แต่จะถามไถ่ และเธอรู้ว่าเขาเองก็รู้ถึงสาเหตุนั้นดี เธอมองเห็นข้าวขอของเขาที่ทยอยเอาออกไปเรื่อยๆ จนกระทั่งมาถึงวันสุดท้ายที่อีกฝ่ายจะย้ายออกไป
“คืนนี้...คืนนี้ของอายอยู่กับพ่อ...อึก...พ่อปรัชญ์เป็นครั้งสุดท้ายนะคะ” เอ่ยความต้องการอย่างไม่เขินอาย เขาปฏิเสธในคราวแรก แต่เธอก็ตื่นจนอีกฝ่ายยอม เธอได้เข้าห้องเขา ร้องขอให้อีกฝ่ายกล่อมเธอนอนเหมือนตอนเด็กๆ โดยสัญญาว่าจะไม่มีอะไรมากกว่านั้น หรือคิดทำอะไรไม่ดี อีกฝ่ายจำใจ ยอมตกลง
“พ....พ่อปรัชญ์....อ....อื้อ...” เธอเอ่ยเสียงชื่อเขา เสียงมันทั้งเบาและกระเส่า อีกฝ่ายกำลังหลับอยู่ข้างกัน ลมหายใจเขาสม่ำเสมอ มีแต่เธอที่ไม่หลับ กลิ่นกายของเขามันกระตุ้นกามารมณ์ จนสุดท้าย มือเล็กก็เคลื่อนกายใต้ร่มผ้า ออกแรงเคลื่อนไหว สร้างคลื่นกาม พร้อมกับเรียกชื่อเขาอย่างหยุดตัวเองไม่ได้ จนชุดนอนมันชุ่มไปหมด!
------------------------------------------------------------------------------------------------------------
!!คำเตือน!!
/ เเนว NTR / การจงใจทำให้เกิดสัมพันธ์ต้องห้าม / พ่อเลี้ยง ลูกเลี้ยง /
/ PWP / นิยายเรื่องสั้น / ของเล่นผู้ใหญ่ / เล่นชู้ / ลับหลัง / สัมพันธ์บาป / ผิดศีลธรรม /
นิยายเรื่องนี้มีการบรรยายถึงฉากการมีเพศสัมพันธ์อย่างโจ่งแจ้ง
ตัวละคร สถานที่ และการกระทำทุกอย่างไม่มีอยู่จริงเป็นเพียงสิ่งที่นักเขียนจินตนาการขึ้นมาเท่านั้น
นิยายเรื่องนี้เป็นผลงานการเขียนของ
Blue Hestia
ห้ามคัดลอก ดัดแปลง และแก้ไข หรือนำบางส่วนในนิยาย
ออกไปเผยแพร่ไม่ว่าจะด้วยกรณีใดใดทั้งสิ้นโดยไม่ได้รับความเห็นชอบจากเจ้าของผลงาน
สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติ พ.ศ.2558
หากฝ่าฝืนมีโทษตามที่บัญญัติไว้สูงสุดตามกฎหมาย พระราชบัญญัติ 2558
เน้น PWP เป็นหลัก
Enjoy Reading Kah
Guest
