ครั้งนั้น เธอจำต้องปล่อยมือเขาเพราะต้องการปกป้องหัวใจแสนดีงาม
หวนกลับมาเจอครั้งนี้ เธออยากจับมือเขาแน่นขึ้น เคียงข้างก้าวผ่านเรื่องร้ายไปด้วยกัน
ทว่ายังกลัวจับใจว่าความลับข้อนั้นอาจทำให้แสงตะวันไม่สาดส่องมายังบุษบันดอกนี้ดังเดิม
ตัวอย่าง
“ครีมผ่านช่วงเวลานั้นมาได้ยังไง” ตะวันเอ่ยถามเรื่องค้างคาในใจ เขาเคยคิดว่าตัวเองทุกข์ใจเหลือเกินในตอนนั้น แต่เมื่อมาคิดในมุมเธอแล้ว ความเจ็บปวดของเขาคงเป็นเพียงเศษเสี้ยวเดียวของความรู้สึกเธอ
“ช่วงแรกครีมรู้สึกเหมือนจะตายทุกวันเลยค่ะ เจ็บตั้งแต่ลืมตาตื่น ครีมไม่เคยลบรูปเราในมือถือหรือในโซเชียลเลย แต่ทุกครั้งที่เห็น น้ำตามันต้องไหลตลอด”
ตะวันลบรูปคู่และบล็อกบุษบันทันที เพราะคิดว่าเธอหมดรักและหักหลังเขา ทว่าคนบอกเลิกแต่ไม่เคยหยุดรัก กลับทิ้งอะไรเกี่ยวกับเขาไม่ได้เลย ทั้งข้าวของ และรูปภาพ เพราะต้องเก็บไว้ดูต่างหน้าขณะความคิดถึงทำงาน
ตะวันกระชับอ้อมแขนแน่นขึ้นเมื่อได้ยินเสียงหญิงสาวเริ่มสั่นเครือ “พอแล้ว ไม่ต้องพูดแล้ว พี่จะไม่บอกให้ครีมลืมหรอกนะ เพราะยิ่งแผลใหญ่และลึกแค่ไหนยิ่งทิ้งร่องรอยแผลเป็นไว้มากแค่นั้น แต่วันนี้รอยนั้นไม่เจ็บปวดอีกต่อไปแล้ว มันกลายเป็นเพียงความทรงจำย้ำเตือนว่าความรักที่ครีมมีให้พี่ยิ่งใหญ่แค่ไหน”
“ครีมรักพี่ซันนะคะ” บุษบันช้อนใบหน้ามองคนรักขณะเอ่ยคำหวาน
“พี่ก็รักครีมครับ” เขาเอ่ยตอบเสียงผะแผ่วขณะก้มลงประกบปากบนกลีบปากนุ่ม บดเบียดแทรกเรียวลิ้นเกี่ยวรัดพัวพัน ลิ้มรสหวานที่ชิมเท่าไหร่ก็ไม่รู้จักเบื่อ
ซื้อทั้งชุด ลด 15% น้า
-----------------------------------------------------------------------------
E-book สแกน QR Code นี้เลยค่า