ตัวอย่าง
ท่วงทำนองเพลงเศร้าเคล้าแอลกอฮอล์ ยิ่งทำให้น้ำตาหลายหยดพรั่งพรูลงมาราวกับเขื่อนแตก ร่างเล็กยกมือปิดปากสะอื้นจนตัวโยน มารู้ตัวอีกทีก็ตอนมือใหญ่ลูบหลังเธอเบาๆ อย่างปลอบประโลม
หญิงสาวไม่รู้ตัวเลยว่าเขาย้ายมานั่งเก้าอี้ฝั่งเดียวกับเธอตั้งแต่เมื่อไหร่ แต่นาทีนี้ไอลดาไม่สนใจอะไรแล้ว ศีรษะเล็กเอนซบไหล่หนาของคนข้างกาย อย่างต้องการที่พักพิง อีกฝ่ายไม่มีทีท่าจะล่วงเกินอะไร เขานั่งนิ่งให้เธอยืมไหล่เอนซบไปเรื่อยๆ จนเสียงสะอื้นเริ่มเบาลง
“ผมเชื่อนะครับว่าอะไรที่เกิดขึ้นแล้วมันดีเสมอ วันนี้คุณอาจจะยังคิดไม่ได้ แต่วันหนึ่งทุกอย่างมันก็จะเป็นแค่อดีต บางอย่างที่มันไม่ใช่ ดันทุรังแค่ไหนมันก็ไม่ใช่” เขาพูดชิดหูเธอ ใกล้มากจนรู้สึกถึงลมที่พัดผ่าน
ไอลาดาเงยหน้าขึ้นมองคนพูด ไม่รู้เพราะอะไรแต่น้ำเสียงและคำพูดเขาทำให้เธอหายเศร้า ให้ความรู้สึกว่าเขาเข้าใจเธอจริงๆ ทั้งที่ยังไม่ได้เล่าอะไรให้ฟังเลย
สายตาเว้าวอนจากคนตัวเล็กดึงให้ชายหนุ่มขยับลงมาชิดใบหน้านวล กลิ่นเมรัยผสมกลิ่นกายธรรมชาติปราศจากน้ำหอมปรุงแต่ง ช่างเย้ายวนจนคนตัวใหญ่อดใจไม่ไหว ก้มลงประกบริมฝีปากลงบนปากอิ่มของคนตัวเล็ก
มันเกิดขึ้นเร็วมาก เมื่อรู้ตัวอิทธิพัทธ์ก็รีบเบี่ยงตัวออก ทว่าคนตัวเล็กกลับรั้งร่างเขาไว้ ชายหนุ่มจึงเดินหน้าละเมียดริมฝีปากอวบอิ่มก่อนแทรกลิ้นเกี่ยวรัดดูดกลืนความหอมหวานจากโพรงปากเล็ก นานเกือบนาทีกว่าทั้งคู่จะผละออกจากกัน
โซนที่พวกเขานั่งเป็นมุมอับ ไม่มีคนพลุกพล่าน ฉากจูบดูดดื่มเมื่อครู่จึงไม่ได้อยู่ในความสนใจของใคร
“ไปต่อไหมคะ” คำเอื้อนเอ่ยหลุดจากปากคนที่ไม่เคยคิดจะทำอะไรแบบนี้ สำหรับไอลดา วันไนต์สแตนด์เป็นเรื่องห่างไกลจากชีวิตเธอมาก ทว่าเรื่องราวที่พานพบกลับทำให้มุมมองหลายอย่างของหญิงสาวเปลี่ยนไป
E-book MEB