ยัยดื้อของนายมาเฟีย

สวัสดีค่ะ เราชื่อ ยี่หวานะอายุ18ปีเราอยู่ม.6ปีสุดท้ายของ ม ปลายแล้ว เราสูง160นํ้าหนัก45เอง มีแต่คนบอกว่าเราตัวเล็กน่ารัก เหมือนตุ๊กตาเลย เราเป็นคนใสๆ มีคนบอกแบบนั้นนะไม่ทันคนแต่เราหัวดื้อไงเราอาศัยอยู่บ้านกับยายกับตาค่ะส่วนพ่อกับแม่เราทำงานอยู่ที่กรุงเทพค่ะพ่อกับแม่จะกลับมาหาเราในช่วงเทศกาลเท่านั้นพ่อกับเเม่เราหวงเรามากเพราะเราเป็นลูกสาวคนเดียวตากับยายก็ยิ่งกว่าพ่อกับเเม่อี๊กกก!!!! เราอยู่บ้านกับตายายถึงพ่อกับแม่จะส่งเงินมาให้แต่เรากับยายก็ทำขนมไทยขายค่ะเป็นรายได้เสริมส่วนตาก็ช่วยส่งขนมค่ะ ขนมขายดีมากได้ทุนกลับมาก็เยอะคนสั่งเข้าร้านอาหารก็เยอะ!

ยาย: ยี่หวา!!//เสียงยายเรียกเราจากใต้ถุนบ้านบ้านเราเป็นเรือนไทยนะหลังใหญ่มากมีแม่บ้านช่วยทำความสะอาดอยู่คนหนึ่งชื่อป้าเอม

เรา: จ๋ายายยย!

ยาย: เอาขนมไปส่งให้ยายหน่อยสิ!//ยายพูดพร้อมกับยื่นตะกร้าขนมให้เรา

เรา: ส่งไหนหรอคะ?

ยาย: ร้านซ่อมรถหน้าปากซอยน่ะ

เรา: อ่อ ร้านพี่เหมอะนะ

ยาย: ใช่จ๊ะ ไปส่งให้ยายที

เรา: ค่ะยาย

จากนั้นเราก็ปั่นจักรยานไปค่ะเราไม่ชอบขี่มอเตอร์ไซต์ เราคิดว่าไว้ขี่ทางไกลดีกว่าอย่างเช่นไปโรงเรียนร้านซ่อมรถที่เราจะไปคือร้านพี่เหมค่ะเรากับพี่เหมค่อนข้างสนิทกันเพราะเราไปส่งขนมให้บ่อยๆร้านพี่เหมนี่ถือว่าใหญ่มากๆ เลยล่ะมีพวกผู้ดีเอารถมาซ่อมกันเปิดเป็นร้าน ล้าง อัด ฉีดด้วยทันทีที่เรามาถึงหน้าร้านเราก็ตะโกนหาพี่เหมเลย

เรา: พี่เหมคะ? อยู่ไหม...//เราตะโกนเรียกอยู่หน้าร้านค่ะ

พี่เหม: จ้า!ยี่หวา เข้ามาข้างในสิ//พี่เหมตะโกนออกมาจากในร้าน

เราก็เดินเข้าไปตามที่พี่เหมบอกค่ะ เห็นพี่เหมซ่อมรถคันหนึ่งอยู่เราเหลือบไปเห็นผู้ชายคนหนึ่ง ร่างสูงกำยำ ผิวขาว หน้าตาหล่อมาก!!เขาสักตามตัวเต็มไปหมด หน้าตาเขาดูหล่อก็จริง แต่เย็นชามาก เหมือนจะเป็นคนเงียบๆนะแต่งตัวเหมือนมาเฟียเลย

เรา: พะ..พี่เหมคะ!//เราพูดตะกุกตะกักเพราะผู้ชายคนนนั้นจ้องเราอยู่เรากลัว

พี่เหม: เท่าไหร่จ๊ะ? //พี่เหมเดินมาหาเราพร้อมกับหยิบเงินในกระเป๋า

เรา: ค่ะ? คะ..//เราหันหน้าหนีผู้ชายคนนั้นแล้วหันมามองพี่เหมแทน

พี่เหม: พี่ถามว่าเท่าไหร่ //พี่เหมพูดแล้วย่อตัวลงมองหน้าเรา

เรา: 250บาทค่ะ

..: ไอ้เหม!!!//ผู้ชายคนนั้นเรียกพี่เหมค่ะ

พี่เหม: เออแป๊ปสัส

พี่เหม: นี่จ๊ะ!!เงินเรา//พี่เหมพูดพร้อมกับยื่นเงินให้เรา

เรา: ขอบคุณค่ะ ยี่หวากลับก่อนนะ//เรากำลังจะเดินออกไปแต่!!!

...: เดี๋ยว!!!!!//ผู้ชายคนนั้นตะคอกเรา

พี่เหม: มีไรวะ!ไอ้ปืน!

เรา: มะ!มะ!มีอะไรหรอคะ//เราพูดแล้วหันไปสบตากับผู้ชายคนนั้น

พี่เหม: ยี่หวา!นี่ไอ้ปืนเพื่อนพี่เองเป็นมาเฟียมือหนึ่งมั้งนะ

เรา: มะ..มาเฟีย...หรอคะ?//ตอนนี้เราเริ่มกลัวเขากว่าเดิมอีก

พี่ปืน: เรียกกูว่าเสี่ยปืนสิ!!//เขาพูดแล้วเดินมาหาเรา