พลิกฟ้าตามหารัก

สวัสดีค่ะฉันชื่อ น้ำริน อายุตอนนี้ ก็ 37 ปีแล้วค่ะ หลายๆคน คงจะคุ้นๆกับชื่อของน้ำใช่ไหมละ ก็น้ำนี่แหละค่ะ ที่โผล่ไปจุ้นจ้านเรื่องของ วรุตม์ กับพิมพ์ดาว ถ้าไม่มีน้ำนะ ตอนนี้ วรุตม์คงอกแตกตายไปละแต่เจ้ากี้เจ้าการเรื่องคนอื่นดีนัก เรื่องตัวเองดันแก้ไม่ตกมึนงงเป็นอย่างมากตอนนี้ฉันกำลังขับรถมารับคุณพ่อเห้ย คุณลูกชายจ้า ตอนนี้ลูกชายของน้ำอายุ 5 ขวบแล้ว เรียนอยู่โรงเรียนชื่อดังในจังหวัดภูเก็ต น้ำย้ายมาอยู่ภูเก็ตได้ เกือบ 6 ปีแล้วค่ะ จริงๆน้ำบอกกับทุกคนว่าน้ำแท้งและจะไปเมืองนอก จริงๆ น้ำไม่ได้แท้งและย้ายมาภูเก็ตแทน เพราะน้ำรู้ ว่าพีช ต้องตามราวีน้ำแน่นอนน้ำขับรถมาถึงหน้าโรงเรียนที่คุณชายเรียนอยู่ น้ำลงจากรถและเดินเข้าไปหาลูกทันที

“สวัสดีค่ะคุณแม่น้องน้ำมนต์ วันนี้สวยเหมือนเดิมเลยนะคะ”คุณครูพูดยิ้มๆ และมองตามเรามา เรารู้ ว่าลับหลังเค้าก็นินทาแหละ เพราะเราแต่งตัวล้ำสมัยแถมเปรี้ยวกว่าคุณแม่คนอื่นๆและยิ่งรอยสักของเราเข้าไปอีก แต่แคร์ที่ไหนกันฉันเดินมาถึงสนามเด็กเล่นที่พ่อตัวดีนั่งหน้างอรออยู่นี่เรามาสายสินะ

“น้ำมนต์”นิ่ง ไม่ตอบอะไรเลย

“น้ำมนต์ครับ”ยังเฉยอยู่ เราเข้าไปนั่งใกล้ๆน้ำมนต์ แต่เจ้าลูกชายก็หันไปทางอื่น

“แม่รู้นะ ว่าแม่มาสาย น้ำมนต์เลยงอนแต่ แม่จะพาน้ำมนต์ไปกินไอติม แล้วก็ไปทุกที่ที่น้ำมนต์อยากไปเลยดีมั้ย”เราพูดแล้วยื่นนิ้วก้อยให้

น้ำมนต์ หันมามองเรา แล้วหันกลับไปทำท่างอนแล้วกอดอก

“จริงนะครับ”น้ำมนต์หันมาถามเราน้ำมนต์หน้าเหมือนพ่อเขาเลย ยิ่งเห็นหน้าลูก เราก็ยิ่งคิดถึง

“แม่จะทำให้ผมทุกอย่างจริงๆเหรอ”

“ครับ แม่จะยอมจริงๆ ไม่โกหก ดีกันน้าคนดีของแม่”น้ำมนต์ยิ้มแล้วยื่นนิ้วก้อยมาเกี่ยวนิ้วฉันไว้ เราสองคนยิ้มให้กัน แล้วเดินกลับไปที่รถอย่างมีความสุขนี่แหละความสุขเล็กๆของฉัน

และถ้าจะให้เล่า ว่าทำไม น้ำมนต์จึงเกิดมา ก็ต้องย้อนไปเมื่อ 5-6 ปีกี่ก่อนหน้านี้ ตอนที่ฉัน เจอกับพ่อเค้าครั้งแรก...