เมื่อหัวใจกรุ่นไอรัก

​ 

All I want for Christmas is you.  

ไม่มีของขวัญใดๆ ในโลกนี้ที่ฉันอยากได้มากเท่ากับคุณ 

----------------------------------- 

​ เรื่องราวของ 

ลิลลี่... 

ลิลรดา... สาวไทย ที่ถูกความหนาวเย็นห้อมล้อมเธอไว้   

กับ 

เนธ... 

เนธาเนียล... หนุ่มอเมริกัน ที่ความอุ่นอบอวลอยู่รอบตัวของเขา  

—————————————- 

"Oh My God! ตกใจหมดเลย" 

ฉันร้องเสียงหลงด้วยความตกใจ ก่อนที่จะตวัดสายตาขึ้นไปมองใบหน้าคม ของชายร่างสูง ที่ยืนจังก้าขวางอยู่กลางประตู ดวงตาสวยสีเขียวใส มองใบหน้าของฉันอย่างตกตะลึงเช่นกัน 

"โอ๊ย... นายนี่เอง!" 

ฉันร้องเสียงหลง ก่อนที่จะขยับก้าวถอยหลังออกมาอย่างตกใจ หากแต่ไม่ทันระวังเจ้าแผ่นน้ำแข็ง ที่เกาะอยู่บนพื้นไม้ บนเฉลียงหน้าบ้าน ทำให้เท้าที่เหยียบแผ่นน้ำแข็งนั้นเกิดลื่นปรื๊ด ร่างเซไปข้างหลังหงายเงิบไปในทันที 

บอกแล้วว่าฉันนั้นไวเป็นลิงลม เพราะตอนที่ตัวของฉันกำลังหงายเงิบไปทางด้านหลังนั้น สองมือก็คว้าสาบเสื้อแจ็กเก็ตของนายหน้าคมตาสีเขียวสวย ที่ขยับเข้ามาใกล้อย่างรวดเร็ว ทำเอาร่างสูงใหญ่กำยำของเขาเซถลาไปด้วย... 

... โอ๊ย... ตกใจหมดเลย...  

หัวใจของฉันเต้นระรัวเร็ว ตกอกตกใจกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น ดวงตาสวยของฉันที่หลับปี๋ ค่อยๆ เปิดออกจากกันอย่างช้า เมื่อไอ้ที่คิดไว้ว่า จะต้องล้มหงายเก๋ง ไปนอนแผ่แหง๋แก๋ก้นกระแทกพื้นนั้น กลับกลายมาเป็นว่าฉันถูกนายนั่น รวบร่างของฉันเข้าอ้อมกอดอันอุบอุ่นของเขาเสียนี่ 

และร่างสูงหนึ่งร้อยห้าสิบแปดของฉัน ก็ซุกอยู่ใต้ซอกรักแร้ของนายนี่ได้อย่างพอดิบพอดี โดยที่ลำแขนแข็งแรงของเขา กดร่างเล็กของฉันแนบชิดกับหน้าอกของเขาแน่น หน้าบี้จมูกแบนหายใจแทบไม่ออก จนต้องอู้อี้ทำเสียงอื้ออึงอยู่ที่แผงอกของเขา 

"เจอกันทีไร คุณต้องล้มไม่เป็นท่าทุกที" 

เสียงทุ้มของเขาดังอยู่เหนือหัวของฉัน ทำให้ฉันเงยหน้าขึ้นไปมองเหลี่ยมคางคมสัน ที่มีไรเคราสีน้ำตาลอ่อนระบายไปทั่ว แล้วพยายามดันตัวให้ออกจากการกอดรัดของเขา 

นายเนธาเนียลปล่อยคลายอ้อมแขนออกอย่างช้าๆ หากแต่คอยระวังให้แน่ใจว่า เท้าของฉันขยับก้าวออกมาจากแผ่นน้ำแข็งนั้นแล้ว และจะไม่ลื่นไถลล้มหงายเงิบไปอีกครั้ง 

"นี่บ้านของนายอย่างนั้นเหรอ" 

ฉันตวัดเสียงถามนายตัวโต ที่เป็นศัตรูคู่อาฆาตของฉัน ยืนยิ้มกว้างปากฉีกจนถึงใบหูด้วยความขัดเคืองใจ ก่อนที่จะหันไปมองนิโคลัส ที่กำลังทยอยขนกระเป๋ามาวางไว้ที่เฉลียงหน้าบ้านทีละใบจนครบ 

"อ้าวคุณรู้จักเนธด้วยหรือครับ เขาเป็นลูกพี่ลูกน้องของผมเอง" 

.... ทำไมโลกมันถึงกลมแบบนี้... อ่า... ไม่ใช่สิ... ทำไมเมืองนี้มันถึงได้เล็กขนาดนี้เนี่ย!... 

------------------------------------------- 

เรื่องนี้เขียนขึ้นตามจินตนาการของผู้เขียน ชื่อตัวละคร และสถานที่ต่างๆ ไม่ได้มีอยู่จริง 

และบุคคลในภาพ ไม่เกี่ยวข้องกับเรื่องนี้ 

------------------------------------- 

ไม่อนุญาตให้ลอกเลียน ตัดตอน หรือนำเนื้อหา ใดๆ ในนิยายเรื่องนี้  

นำไปปรับปรุง เปลี่ยนแปลง ทำซ้ำ ทำซ้อน  

และเผยแพร่ไม่ว่าช่องทางใดๆ ในโลกนี้นะคะ  

เพราะกว่าจะเขียนออกมาได้ก็เหนื่อยยาก ลำบากนะคะ  

ถ้ารู้ว่าใครไม่น่ารัก และไม่มีมารยาท ไรต์ก็จะไม่จำเป็นต้องน่ารักด้วยนะคะ  

งานนี้ไม่รับคำขอโทษนะคะ ขอเป็นเงินอย่างเดียว  

ถ้าเตือนแล้วไม่ฟัง ก็เตรียมมีบ้านขายบ้าน มีรถขายรถรอได้เลยค่ะ  

---------------------------------- 

"There is a reason for people encountered 

มันมีเหตุผลของมันเอง ที่ทำให้เรามาพบกัน" 

จันทรมงคล 

-------------------------------------