"ว่าแต่เธอเรียนชั้นไหนเหรอ..?"
"มะ...ม.6 ครับ.." ผมพยายามบอกผู้หญิงตรงหน้าด้วยท่าทางตกตะลึง..
"หืม.. ม.6 เหรอ เพิ่งได้ยินเป็นครั้งแรกเลยนะ.." หญิงตรงหน้ายักคิ้วหลิ่วตา "ที่นี่มีสูงสุดแค่ มศ.5 ซะด้วยสิ..หรือว่ามี ม.6 จริง ๆ กันนะ"
และนั่นยิ่งทำให้ผมประหลาดใจมากขึ้นไปอีก... มศ.5 มันคืออะไรกันนะ ?
จะว่าไปคุ้น ๆ เหมือนกับว่าเคยได้ยินจากแม่ว่า เมื่อก่อนชั้น มศ.5 มันเป็นชั้นสูงสุดในระดับมัธยมศึกษาสายสามัญของประเทศนี้...
.
.
เอ๊ะ หรือว่าตอนนี้ผมอยู่ในอดีตงั้นหรือไง..
เอ๊ะ..? เดี๋ยวนะ.. จะว่าไปตึกเรียนนี่มันไม่ดูใหม่เกินไปใช่ไหม
เอ๊ะ เอ๊ะ ?
"เธอมองหาอะไรเหรอ..?" หญิงตรงหน้าถามขึ้นอีกครั้ง... "ดูท่าทางเธอตื่นตกใจมากเลยนะ.."
"ครับ..คือว่า..ผมอยากรู้ว่าตอนนี้มัน พ.ศ.อะไรกันแน่ครับ.."
"อยากรู้ไปทำไมงั้นเหรอ..?" ผู้หญิงตรงหน้าเอียงคอเบา ๆ พร้อมกับแสดงสีหน้าสงสัย
"ก็คือ.."
"หืม... จะว่าไปเธอดูแต่งตัวสะอาดสะอ้านดีจัง แถมกลิ่นกายก็หอมอีกต่างหาก..."
ผู้หญิงตรงหน้าใช้จมูกดมเสื้อของผมอย่างไร้ยางอาย แน่นอนว่าตอนนี้เธอหน้าแดงจัด แต่ยังคงทำแบบนั้นกับผมอยู่ดี
"จริง ๆ แล้วฉันอยากจะลองมีบอยเฟรนด์ดูสักทีเหมือนกัน... จะเป็นเธอได้ไหมนะ..?"
ผมขมวดคิ้วทันที อยู่ ๆ ก็มาพูดอะไรแบบนี้เนี่ย... ไร้ยางอายจริง ๆ นั่นแหละ...
ถึงคุณจะดูสวยสง่าไม่ต่างจากอัยย์ก็ตามเถอะ แต่แบบนี้มันไม่เร็วไปหน่อยหรือไง...
เราเพิ่งจะรู้จักกันเองนะ
อีกอย่าง ยังไม่ได้ตอบคำถามผมเลย ว่าตอนนี้มันพ.ศ.อะไรกันแน่...
"คุณยังไม่ได้ตอบคำถามผมเลยนะ.."
"อ้อ จริงด้วยสิ.." หญิงคนนั้นยิ้มกริ่ม รอยยิ้มนั่นทำให้ผมนึกถึงเพื่อนสนิทของผมขึ้นมา "ปีนี้น่ะเหรอ..
.
.
พ.ศ. 2520 ค่ะ"