"นี่ ฉันถามนายตรง ๆ นะ ที่มาหาฉันทุกวันเนี่ย... คิดอะไรกับฉันใช่ไหม ?"
พิรดาถามขึ้นด้วยใบหน้าที่ดูขัดเขิน... พลางกุมมือเอาไว้ที่ตัก..
"อืม คิดสิ..." ภัทรพลพยักหน้าซื่อ ๆ แต่ก็หันมองไปทางอื่น "มีเรื่องอยากให้เธอช่วยอยู่เหมือนกัน"
"อะไรล่ะ ที่อยากให้ช่วยน่ะ.. ?" พิรดาถามออกมาพร้อมกับหลบหน้าเขา เพราะใบหน้ามันร้อนฉ่าจนเกือบจะระเหยกลายเป็นไอแล้ว [[ถ้านายบอกว่าจะให้ช่วยเป็นแฟนล่ะก็..ฉันจะกลับไปคิดดูนะ...]]
"ช่วยให้เราสมหวังกับรมิดาหน่อยสิ.."
.
.
ดะ...ดะ.. เดี๋ยวนะ !!
"อะไรน๊ะ !!!" พิรดาร้องเสียงสูงปรี๊ด พลางมองหน้าชายหนุ่มด้วยความตกใจ
"นี่นายจะจีบ หลานฉัน งั้นเรอะ..!!"
ที่นายจะจีบ ไม่ใช่ฉัน แต่เป็นหลานของฉันงั้นเหรอ !!!!!
---------------------------------