คําเตือน: ผู้อ่านควรใช้วิจารณญาณในการอ่านนิยายเรื่องนี้เป็นเพียงการเขียนจากจินตนาการของผู้แต่ง ภาพที่ใช้เพื่อความบันเทิง ไม่เกี่ยวข้องกับเนื้อหา
ขอติดเหรียนนะคะ ตอนพิเศษขอเก็บไว้ในอีบุ๊ค
ขุนเขา
“กูอยากรู้จริงๆ ว่ารูมึงจะเสียวเหมือนรูเพื่อนมึงมั้ย”
มิล
“โชคดีฉิบหาย ที่กูตัดขาดกับมึงทันเวลา”
น้ำ
“พอที มึงกับกู อย่าเป็นเพื่อนกันเลย”
(ยังหารูปลงไม่ได้)
ท็อป
“เหี้ย! กูนัดเมียไว้ งั้นกูไปก่อนนะ เดี๋ยวแม่งแดกหัวกู”
“รูมึง ยังเสียวอยู่มั้ย” ผมกัดฟันแน่นจนกรามขึ้นเป็นสันนูน
“ไอ้สัตว์!” พลันปล่อยหมัดหนักชกหน้าไอ้ขุนเขาไป แต่มันเสือกหลบได้ แล้วกดตัวผมกับประตูห้องน้ำ
“เหี้ยอย่างมึงไม่คู่ควรกับเพื่อนกู!”
“หึ เพื่อนมึงต่างหาก ที่ไม่คู่ควรกับกู” ยิ่งมันพูด ผมยิ่งเกลียดมัน
“โชคดีฉิบหาย ที่กูตัดขาดกับมึงทันเวลา” ผมเอ่ยเย้ยหยันไปตามความรู้สึก ดีแล้วที่ผมกันมันตัดขาดความเป็นเพื่อนกัน ผมไม่คิดเลยว่ามันจะเหี้ยได้มากมายขนาดนี้
เหี้ยเหมือน!...
“ทำไม มึงดีใจใช่มั้ยที่ตัดความเป็นเพื่อนกับกูได้” เสียงเข้มกดต่ำในลำคอ แรงบีบต้นแขนเพิ่มแรงมากขึ้น สายตาฉายชัดถึงความไม่พอใจอย่างเห็นได้ชัด
“เออ! กูแม่งโคตรดีใจ”
นิยายเรื่องนี้เขียนไปลงไป ยังไม่ได้แก้คำผิดและเนื้อเรื่อง อาจมีแก้ในทีหลัง
Guest
