มีความคิดถึงหนึ่ง…ซึ่งผมไม่อยากให้ไปถึงเธอ

‘ถ้าย้อนเวลากลับไปได้… ผมจะไม่เลือกเดินบนเส้นทางสายนี้ 

ถ้าย้อนเวลากลับไปได้… ผมจะไม่ยอมให้ผู้หญิงที่ผมรักต้องทนแบกรับความเจ็บช้ำจากการกระทำของผม 

ถ้าย้อนเวลากลับไปได้… ผมจะไม่ยอมให้คนรอบตัวผมต้องมาพบเจอกับผม… ผู้ที่เป็นสาเหตุของต้นเรื่องทั้งหมดนี้ 

ทุกอย่างเริ่มต้นขึ้นที่นี่และกำลังจะจบลงไปพร้อมกับผมที่นี่เช่นกัน’ 

... เว่ยซิ่นหลิง ... 

ชีวิตหนก่อนเว่ยซิ่นหลิงล้วนกระทำแต่เรื่องชั่วร้าย มีแต่ดำไร้ซึ่งขาว ครั้นเกิดอยากจะแปรพักตร์ กลับตัวกลับใจย้ายข้างมาเป็นสีขาวสร้างเรื่องราวดีงามตามคนอื่นบ้าง สมองที่เคยคุ้นแต่กับเรื่องบาปหนาจึงยากจะเปิดรับความดีงามได้โดยง่าย อดีตมาเฟียผู้ยิ่งใหญ่ในร่างอ่อนวัยจึงได้แต่ปลงอนิจจัง  

**ฝากถึงคุณนักอ่านที่เพิ่งเข้ามาอ่านเรื่องนี้เป็นครั้งแรกนะครับ เพื่อไม่ให้เกิดความสับสน เริ่มอ่าน -> ตอนที่ 22 Repost ตอนที่ 1 : ช่วงเวลาก่อนลมหายใจสุดท้ายกับจิตวิญญาณที่ร่ำร้อง ได้เลยครับ 

คำเตือน : สถานที่ เหตุการณ์ บุคคลและเนื้อเรื่องเป็นเพียงสิ่งสมมติจากจินตนาการของผู้เขียน โดยมิได้ต้องการพาดพิงหรือมีเจตนาทำให้เกิดความเสื่อมเสียหรือทำลายชื่อเสียง เกียรติ ของสภาบันใดสถานบันหนึ่ง มีจุดประสงค์เพื่อความบันเทิงเท่านั้น ซึ่งภายในเนื้อหาอาจมีการใช้คำอุทานคำสบถหรือคำบริภาษที่ไม่สุภาพบ้างเล็กน้อย จึงเรียนมาเพื่อให้ผู้อ่านทราบ หากมีข้อผิดพลาดประการใดต้องขออภัยมา ณ ที่นี้ 

สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ (ฉบับที่ ๒) พ.ศ. ๒๕๕๘ ไม่อนุญาตให้สแกน หรือคัดลอกเนื้อหาส่วนหนึ่งส่วนใด เพื่อสร้างฐานข้อมูลอิเล็กทรอนิกส์ เว้นแต่จะได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษรจากเจ้าของลิขสิทธิ์แล้วเท่านั้น.