"เริ่มให้เราหน่อยได้มั้ย"
ไม่มีเสียงตอบรับแต่กลับเป็นริมฝีปากที่ค่อยๆป้อนความหวานให้กับคนตัวเล็ก จากริมฝีปากที่แตะกันเบาๆค่อยๆแปรเปลี่ยนเป็นการบดกลีบปากบางและสอดลิ้นเข้าไปทักทาย
คนตัวเล็กสะดุ้งเล็กน้อยเมื่ออยู่ดีๆอีกฝ่ายก็บดจูบเข้ามาแรงขึ้นพร้อมทั้งกวาดลิ้นไปทั่วโพรงปาก ด้วยความที่ไม่เคยจึงเกร็งตัวจนคนตัวใหญ่จับสังเกตุได้
คุณช่างสักถอนริมฝีปากออกมาให้อีกฝ่ายหายใจพลางดันร่างเล็กให้นั่งไปที่ปลายเตียง ดวงตาของทั้งคู่จ้องประสานกันจนคนตัวเล็กต้องก้มหน้าหลบหนีความเขิน
"จ้องอะไรขนาดนั้นน่ะ...เรารู้สึกแปลกๆนะ"
"ก็น่ารักอะ ไม่ให้จ้องได้ไง"
"ก็--อื้มม.."
ยังไม่ทันที่จะได้เถียง กลีบปากบางก็ถูกชิงไปอีกครั้งแถมตอนนี้มือปลาหมึกของอีกฝ่ายก็เริ่มทำงานดีขึ้น
เพียงพริบตากระดุมเสื้อก็หลุดออกหมดและไปกองอยู่ที่ข้อพับแขน ริมฝีปากของร่างสูงค่อยๆเลื่อนลงต่ำมาจากริมฝีปาก สร้างรอยรักไว้ที่บริเวณลำคอขาวและไล้ริมฝีปากลงมาที่ยอดอกสีสวย
"ทำไมรู้สึกแปลกๆ...ทำไมอะแส้"
"เสียวใช่มั้ย รู้สึกดีเลยสิ"
คนตัวใหญ่หัวเราะในลำคอเบาๆก่อนจะครอบริมฝีปากลงยอดอกที่รอความอบอุ่นมาเติมให้ อีกฝ่ายสะดุ้งเล็กน้อยและส่งเสียงครางในลำคอเป็นระยะ ยิ่งออกแรงดูดดุนมาเท่าไหร่อกบางก็ยิ่งแอ่นเบียดเสียดมากขึ้นเท่านั้น ริมฝีปากดูดดึงจนพอใจแล้วจึงผละออกมามองหน้าคนตัวเล็กที่ตอนนี้หน้าแดงก่ำ
'โครตอยากแกล้งเลยว่ะ'
"ตัวแดงไปหมดแล้วนะจิ...ไม่ไหวแล้วหรอครับ"
"ไม่ใช่นะ!! เราแค่รู้สึกแปลกๆ"
"อย่ามาปฏิเสธกูเลย ร่างกายมึงบอกว่าอยากได้กูนะ"
"อ๊ะ...มือ..อย่าล้วงนะแส้.."
มือหนาถูกส่งลงไปภายใต้กางเกงขาสั้น ค่อยๆสัมผัสสิ่งอ่อนไหวเหมือนกับเจ้าของร่าง สองขาเรียวหุบเข้าหากันและดูเหมือนอีกฝ่ายจะไม่พอใจ
"อ้าออกมาสิตัวเล็ก"
"อย่ากระซิบข้างหู...มันรู้สึกแปลกๆ"
"อ้าออกมาสิ ไม่งั้นจะช่วยให้สบายไม่ได้นะ"
"อ๊ะ..อื้ออ..อย่าเลียหูเรา.."
ขาเรียวอ้าออกมาอย่างกล้าๆกลัวๆ อุณหภูมิในร่างกายค่อยๆร้อนขึ้นจากฤทธิ์แอลกอฮอล์ด้วยส่วหนึ่งและด้วยความต้องการอีกกันและกันอีกอย่างหนึ่ง
ลิ้นเรียวคอยผ่อนคลายให้กับใบหูแดงแจ๋และคอยมอบความสุขทั้งด้านบนและด้านล่างให้คุณหมอตัวเล็ก ด้านล่างก็เริ่มขยับผ่านเนื้อผ้าจนสิ่งนั้นเริ่มแข็งตัวขึ้น ทำให้ร่างสูงพอใจในสิ่งที่ตนทำ
"อ่า...แข็งแล้วนะ"
"มันไม่ไหว..อื้ออ"
"เคยช่วยตัวเองมั้ยเนี่ย ทำไมดูเขินๆ"
"เคยครับ...แต่ไม่เคยให้คนอื่นช่วยให้"
คำตอบของคนตัวเล็กเป็นที่พึงพอใจอย่างมาก เสียงหัวเราะแห่งความพอใจดังอยู่ในลำคอ ร่างสูงเคลื่อนตัวต่ำลงมาพร้อมกับลากริมฝีปากให้สัมผัสกับเนื้อผิวเนียนเพื่อแกล้งให้อีกฝ่ายเสียวเล่น
ตามหน้าท้องบางมีรอยแดงที่คนตรงข้ามฝากไว้เป็นทาง ริมฝีปากและมือปฏิบัติเข้ากันได้อย่างดี ตอนนี้กางเกงสีดำได้ลงไปกองอยู่ข้างเตียงเผยให้เห็นสิ่งอ่อนไหวที่คุณช่างสักปราถนาที่จะเห็นมานาน
"น่ารักจัง...ทั้งช่องตรงนี้กับแท่งตรงนี้น่ะ"
"ไม่...อื้มม..อย่าเอามือมาแตะ..."
"อย่าหรอ? แอ่นเอวหากูใหญ่เลยนะ"
"อย่าพูดแบบนั้น...อายอ่ะ"
"จะเป็นไงนะถ้ากูเอาของกูกระแทกเข้าไปในตัวมึง กระแทกแบบแรงๆให้มึงร้อง พวกเพื่อนมึงจะได้ยินเวลามึงขอร้องให้กูเอามึง"
"อย่าเร้าเรา...อื้ออ...เสียว.."
ปากก็พร่ำบอกคำพูดให้อีกฝ่ายคิดตาม มือก็กระทำให้อีกฝ่ายสำเร็จถึงที่หมาย ทั้งด้านหน้าและด้านหลัง เสียงครางที่เก็บไว้ในคอก็ดังออกมาให้คนตัวสูงได้ยิน ร่างกายของทั้งสองต่างต้องการกันและกัน
"อ๊ะ...อื้ออ...ใส่นิ้วมาอีกได้มั้ย"
"แค่สามนิ้วไม่พอหรอครับ อยากได้เยอะๆเลยหรอ?"
"นะครับ...อื้ออ...อ๊าา"
นิ้วที่สี่ถูกมอบให้ตามความต้องการของคนตัวเล็ก การขยับเริ่มแรงขึ้นเพื่อให้ปรับสภาพพร้อมรับสิ่งที่ใหญ่กว่า คุณหมอนอนราบลงกับเตียงและแอ่นเอวเข้าหานิ้วทั้งสี่อย่างโหยหา อีกมือก็ชักนำในอีกฝ่ายใกล้จะถึงฝั่งฝันแต่เมื่อเห็นของเหลวสีขุ่นออกมาปลายหัวก็ได้หยุดการกระทำทั้งหมดลง
"หยุดทำไมล่ะ...อยากได้อีกนะ"
"รู้แล้ว จะเอาของใหญ่กว่านี้ใส่แทน"
"อ๊าาา!!"
ช่องทางหวานถูกเติมเต็มด้วยลิ้นเรียวเพื่อให้พร้อมต่อการกระทำที่รุนแรงต่อไป มือเล็กสอดเข้าไปในเรือนผมสีเทาพลางจิกให้ขยับเข้ามาใกล้กับช่องทาง ลิ้นเรียวตวัดเลียช่องทางให้ชุ่มก่อนจะลุกขึ้นปลดเสื้อและกางเกงออกจนร่างกายเปลือยเปล่า เห็นแบบนั้นคนตัวเล็กก็จะถอดเสื้อที่กองอยู่ตรงข้อพับแขนให้พ้นไปแต่ก็โดนคุณช่างสักประท้วงก่อน
"อย่าถอดออก เอาไว้งั้นแหละ"
"ทำไมล่ะ?"
"จะเอาแบบใส่เสื้อ มันเร้าใจกูดีแล้วก็นอนคว่ำด้วย"
ร่างเล็กพยักหน้าเบาๆก่อนจะพลิกตัวนอนคว่ำ มือหนาถูกส่งเข้าไปยกสะโพกอวบขึ้นและเค้นไปมาอย่างเต็มมือ คนด้านบนยิ้มออกมาอย่างพอใจเมื่อเห็นก้อนเนื้อกลมทั้งสองถูกแยกออก แต่คนตัวเล็กกลับดึงผ้าห่มมาปิดส่วนล่างของตนพร้อมกับหันมามองด้วยความกังวล
"ปิดทำไม"
"เราลืมไป...ไม่มีถุงยางอะ เรากลัวติดเชื้อ"
"กูมี เจลก็มี"
"ทำไมมีได้อะ..."
"เผื่อฉุกเฉินไง กูพกไว้ตลอดแหละ"
"งั้นช่วยเราหน่อยนะ"
มือเล็กดึงผ้าห่มออกมาและทันทีที่เห็นสะโพกเปลือย มือหนาก็ดึงเข้ามาบีบเค้นเช่นเดิม แรงฟาดด้วยความหมั่นเขี้ยวทำให้อีกฝ่ายร้องออกมาอย่างสุขสม
"เย็นอะ...อื้ออ"
"รู้แล้ว ทนหน่อยน่า"
เจลเย็นถูกชะโลมลงบนช่องทางสีหวาน กล่องสีเงินถูกแกะและหยิบซองเล็กออกมาฉีก เพียงพริบตาถุงยางขนาดบางก็ถูกสวมใส่ลงสิ่งที่แข็งขัน แท่งร้อนถูไถไปตามช่องทางสีหวานอย่างเอื่อยเฉื่อย
"เสียว...อื้ออ...ใส่เข้ามาเลยไม่ได้หรอ"
"ใจเย็นตัวเล็ก เร้าก่อนไงเนี่ย"
"อยากแล้ว--อ๊าา!!!"
ยังไม่ทันจบประโยคท่อนเอ็นก็เข้ามาในร่างรวดเดียวมิดด้าม ทำเอาคนตัวเล็กที่ยังไม่ทันปรับตัวครางเสียงดัง ริมฝีปากสีสดก้มลงกัดหมอนเพื่อระบายความเจ็บ
สิ่งที่ค้างคาอยู่ในร่างกายไม่สามรถขยับต่อไปได้เนื่องจากความตอดรัดที่มันรุนแรงเกินไป คนตัวใหญ่จึงโน้มตัวลงมากระซิบที่ข้างหูคนด้านล่างให้ผ่อนคลาย
จริงๆต้องเรียกว่าตัวช่วยเพิ่มอารมณ์มากกว่า
"อย่ารัดแรงสิ...เห็นมั้ยมันขยับไม่ได้อะ"
"มัน..อื้ออ...แน่นไป"
"ผ่อนคลายหน่อยคุณหมอ รัดแน่นอย่างนี้จักระแทกยังไงล่ะ?"
"อ๊าา!!ตรงนั้นอะ...อย่าจับนะ..."
"ผ่อนคลายเยอะเลยนะ"
มือหนาเคลื่อนไปขยี้ยอดอกที่ตั้งชูชันเพื่อกล่อมให้ช่องทางที่คับแน่นได้ผ่อนคลาย ซึ่งได้ผล ช่องทางที่เคยคับแคบกลับผ่อนคลายลง ทำให้สิ่งที่ค้างคาอยู่ข้างในสามารถขยับได้
แกนกายของคุณช่างสักเริ่มกระแทกเข้าหาสะโพกอย่างเนิบนาบให้ร่างกายของอีกฝ่ายได้ปรับตัว
"อ๊าา...อื้มม..."
"อึก...อื้ม!!"
เปลี่ยนจากเสียงร้องแห่งคามทรมานเป็นความสุขสม ทั้งสองประสานร่างกายเข้าหากันอย่างโหยหา ก้อนเนื้อทั้งสองถูกแยกออกเพื่อให้คนด้านบนเห็นช่องทางที่กำลังตอดรัดของตนดีแค่ไหน
"น่ารักจริงๆ..อื้มม!!"
"อ๊าา!! มัน..อื้ออ"
ก้อนกลมทั้งสองแดงเนื่องจากฝ่ามือของคนตัวใหญ่อย่างหมั่นเขี้ยว แรงกระแทกเริ่มแรงขึ้นเพราะใกล้จะถึงฝั่งฝันเข้าไปทุกที
"จะ...ไม่ไหวแล้วแส้..อื้ออ"
"อ่า...จิ..กูก็..ไม่ไหว.."
คนตัวเล็กถูกพลิกให้นอนหงายก่อนจะกระแทกแรงจนมีเสียงเนื้อกระทบเนื้อดังลั่นเจือกับเสียงครางที่ใกล้ถึงที่หมาย แกนกายของคุณตัวเล็กถูกชักนำจนถึงขีดกำจำกัด
"อ๊าาา!!!"
"อื้มม!!!"
สองร่างครางดังลั่นเมื่อเสร็จสมอารมณ์หมาย คนตัวใหญ่กระตุกเบาๆปล่อยของเหลวใส่ถุงยาง ไม่ต่างกับคนตัวเล็กที่หมดสภาพ ขาอ้าออกเผยให้เห็นช่องทางบวมช้ำ แกนกายเล็กก็ปล่อยน้ำสีขุ่นออกมาเต็มหน้าท้อง
"ขออีกนะ..."
"ไม่ต้องขอก็จะเอาอยู่แล้ว"
Guest
