งานฉลองวิวาห์ได้จบลง ทั้งสองจิ้งจอกจึงนั่งเกวียนไปยังบ้านของตนเอง จิ้งจอกดำที่ได้รับเหล้าชั้นดีไปนิดหน่อยจึงรู้สึกกรึ่มๆ มือหนาก็โอบเอวคู่ครองไว้เหมือนจะไม่ให้ออกไปพ้นจากตัว ระหว่างทางไม่มีเสียงพูดคุยกันมีแต่สายตาทั้งสองที่จ้องมอง ดวงตาคมไล่มองเรือนร่างบางตั้งแต่หัวจรดเท้า ริมฝีปากสีชาดกำลังจะอ้าปากพูดแต่เกวียนของทั้งสองดันหยุดลง
"ถึงแล้วพวกท่านทั้งสอง ขอให้มีความสุขนะ"
คนบังคับเกวียนที่เป็นคุณลุงหูแมวหันมาบอกพลางยิ้มให้กับจิ้งจอกทั้งสองตัว คนตัวใหญ่กว่าลงจากเกวียนและแบมือหนารอรับเจ้าสาวคนสำคัญของตนเอง มือบางจับเข้ากับมือหนาแล้วกระโดดลงจากเกวียน จิ้งจอกตัวเล็กรีบไปหาคุณลุงหูแมวแล้วโค้งเป็นคำแทนการขอบคุณ
"มารยาทดีจังนะเจ้าน่ะ"
"ท่านแม่อบรมข้ามา"
"ชื่อฮานิใช่มั้ยล่ะ ไม่เหมือนเจ้าเลย"
"ไม่เหมือนหรอ..."
หูจิ้งจอกเล็กจากที่ตั้งขึ้นกลับลู่ลงจากคำพูดของคนตรงหน้า ริมฝีปากเม้มเข้า หางลู่ลงพลางส่ายไปมาเบาๆ มือทั้งสองข้ามกุมไว้ด้านหน้าและหัวสีดำก็ก้มลงมา เทพจิ้งจอกดำเมื่อเห็นดังนั้นจึงหัวเราะออกมาเบาๆพร้อมกับจุมพิตไปยังหน้าผากมนอย่างเอ็นดู
"งอนข้าแล้วหรอ"
"ข้าไม่ได้งอน..."
"ข้าจะบอกเจ้าว่าแม่เจ้าน่ะสวยแล้วก็สง่า ส่วนเจ้าก็น่ารักน่าเอ็นดูไง"
หูที่ลู่ลงกลับมาตั้งขึ้นอีกครั้ง หางฟูสีดำส่ายไปมาด้วยความดีใจรอยยิ้มของจิ้งจอกดำตัวเล็กผุดออกมาจนทำให้คนที่หอมหน้าผากยิ้มตามไปด้วย มือหนากุมมือเล็กและดึงเบาๆให้เข้าไปในบ้านหลังใหญ่
ดวงไฟสลัวจากตะเกียงดวงใหญ่ ไม่มีเสียงพูดของสองจิ้งจอกยิ่งทำให้เพิ่มบรรยากาศที่น่าอึดอัด หลังจากชำระร่างกายเสร็จเทพจิ้งจอกดำก็เรียกคนตัวเล็กกว่ามานั่งคุยกันแต่ด้วยสถานการณ์ที่ค่อนข้างอึดอัด
"เปลื้องผ้าให้ข้าดูได้มั้ยวอนอู"
"ข้าทำได้ทุกอย่างตามที่ท่านต้องการ..."
"ดี ข้าชอบภรรยาว่าง่าย"
ร่างบางค่อยๆถอดเสื้อนอนบางออกเล็กน้อยจนร่างตนเองเหลือแค่ผ้าคลุมบางที่คลุมไหล่ไว้เท่านั้น ร่างสูงของเทพจิ้งจอกดำค่อยๆเคลื่อนตัวมาชิดกับคนที่นั่งลูบแขนตนเองไปมาอย่างแผ่วเบา
ร่างบางที่ผิวขาวเนียนไร้ตำหนิ แก้มใสที่เริ่มขึ้นสีแดงจากความเขินอาย ข้อศอกและหัวเข่ามีสีชมพูระเรื่อ หูสีดำลู่ลงเล็กน้อย หางฟูสีดำตวัดมาวางบนหน้าขา ริมฝีปากเม้มเข้าหากันด้วยความเขินอาย ทั้งหมดทำให้เทพจิ้งจอกดำแทบคลั่ง
มือหนาจัดการถอดชุดนอนของตนจนไร้ซึ่งอาภรปกปิด หางสีดำของคนตัวใหญ่กว่าส่ายไปมาเบาเหมือนพอใจกับเรือนร่าง
มือหนาค่อยๆลูบพุ่มหางสีดำอย่างเบามือก่อนจะก้มลงไปจุมพิตที่พุ่มหางสีดำอย่างแผ่วเบาอยู่เป็นเวลานานก่อนที่คนตัวใหญ่จะเงยหน้าขึ้นมาสบตาจิ้งจอกดำ
"น่ารักยันหางเลยนะเจ้า"
"เจ้าก็ชมข้าเกินไป หางข้าเนี่ยนะ"
"ข้าพูดจริงๆนะ เจ้าน่ารักมาก"
ดวงตาทั้งสองจ้องมองกัน ใบหน้าใกล้ชิดจนได้ยินเสียงลมหายใจสม่ำเสมอ คนตัวเล็กกว่าหลับตาลงและขยับริมฝีปากสัมผัสกับคนตรงหน้าอย่างแผ่วเบา เป็นการสัมผัสริมฝีปากที่นุ่มนวลไม่มีการรุกล้ำใดๆ
"ทำให้ข้าอยากสิวอนอู ใช้ความน่ารักของเจ้ายั่วข้า"
คนตัวเล็กกว่าต้องชะงักก่อนจะขยับไปนั่งตักหนาของเทพจิ้งจอกดำ ลิ้นเรียวตวัดเลียริมฝีปากของฝ่ายตรงข้ามอย่างแผ่วเบา เสียงหัวเราะในลำคอทำให้จิ้งจอกดำผละออกมาด้วยความมึนงง
"เจ้าไม่ชอบแบบนี้หรอ..."
"เปล่า เจ้าแค่น่ารักจนข้าหัวเราะน่ะ ทำต่อสิวอนอู เจ้าน่ารักมากเลยนะ"
"งั้นข้าทำต่อแล้วกัน"
ลิ้นเรียวกลับมาทำหน้าที่ต่อ ริมฝีปากของเทพจิ้งจอกเหยียดยิ้มออกมาอย่าพอใจ มือหนาเลื่อนลงไปลูบหางสีดำของคนตัวเล็กพลางกระตุกเบาๆ
"อื้ออ อย่าดึงสิท่าน"
"เลียข้าต่อสิ เจ้าลูกจิ้งจอกน้อย"
"ข้าไม่ใช่เด็กแล้วนะ!!"
"เด็กน้อยชอบเถียงข้าจริงๆ"
"ข้าบอกว่าไม่ใช่เด็กไง!!"
"งั้นเจ้าอายุเท่าไหร่"
"ปีนี้สามร้อยแปดสิบห้า..."
"อายุเท่าข้าเลยนี่ แต่ช่างมันเถอะ ข้าเริ่มอยากจะรักเจ้าแรงๆแล้วสิ"
คนตัวใหญ่ค่อยๆจับจิ้งจอกตัวเล็กนอนลงกับที่นอนกว้าง ซอกคอขาวเป็นสิ่งที่ชักชวนให้เทพจิ้งจอกดำต้องการจะไปสร้างรอยความเป็นเจ้าของ
"อ๊ะ...อื้ออ.."
ดวงตารีปิดลงเมื่อซอกคอเนียนของตนถูกแต่งแต้มด้วยรอยแดงจนทั่ว หูจิ้งจอกสีดำที่ลู่ลงถูกขบกัดเบาๆจากคนตัวโตกว่า ริมฝีปากของคนตัวใหญ่ทั้งขบและเลียตามความน่ารักของเจ้าของหูสีดำ
มือหนาค่อยๆเลื่อนมาเล่นกับยอดอกสีสวยที่กำลังตั้งชันจากนิ้วสากที่ขยี้ไปมาอย่างแรง อกบางกระเพื่อมเบาๆจากความรู้สึกที่อยากเพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆ
"จูบข้าทีท่านจิ้งจอก.."
"เรียกข้าสิ"
"ท่านมินกยู ข้าอยากได้จูบจากท่าน"
สิ้นเสียงที่ออดอ้อนของคนที่นอนอยู่ก็ได้รับจูบอันร้อนแรง ลิ้นร้อนที่เกี่ยวตวัดกันจนมีเสียงน้ำลายเฉอะแฉะเพิ่มความร้อนให้ร่างทั้งสองที่กำลังป้อนจูบหวานให้กันและกัน
"อ๊ะ...ตรงนั้น"
เขี้ยวคมของคนที่อยู่ด้านบนขบบดคลึงกับยอดอกสีหวานที่กำลังชูชัน แอ่นบางแอ่นเข้าริมฝีปากของคนตัวใหญ่จนเทพจิ้งจอกดำพอใจกับการกระทำของภรรยาตน รอยสีแดงจากการดูดเม้มเยอะขึ้นตามตัว จนมาถึงรอยแยกสีสวยที่ขมิบอากาศยั่วคนตัวใหญ่กว่า
"สีสวยจังนะ แถมยังขมิบยั่วข้าด้วย"
"ข้าอยากให้ท่านช่วยข้าที...ข้าต้องการท่าน"
"เรียกมินกยูสิ เป็นสามีห้ามเรียกว่าท่านรู้มั้ย"
"มินกยู...ข้าอยากให้เจ้าช่วยข้าที ข้าอยากจะให้เจ้าช่วย...อ๊าาา"
"เรียกชื่อแบบนั้นแหละ ข้าชอบ"
นิ้วสากที่ขยับเข้าออกในร่างบางทำให้คนที่ถูกกระทำแอ่นเอวตอบรับและครางออกมาเสียงดัง เมื่อได้ยินเสียงครางที่กำลังสุขสมคนตัวใหญ่จึงเพิ่มไปอีกหนึ่งและสองนิ้วพลางกระแทกจุดกระสันย้ำๆจนคนตัวเล็กเริ่มตัวสั่น
"ตัวสั่นอย่างกับลูกแมวตกน้ำแหนะ เสียวหรอหื้ม"
"ข้า...อื้ออ...เสียวมากเลยมินกยู"
"ข้าพร้อมที่จะรักเจ้าแรงๆแล้ว"
ดวงตาที่ปิดอยู่เบิกกว้างขึ้นเมื่อเห็นส่วนกลางที่ขยายใหญ่เต็มที่ ข้าเรียวสองข้างที่แยกออกกลับปิดสนิท ทำให้คนตัวใหญ่หัวเราะออกมาเบาๆกับความน่ารักของจิ้งจอกดำ
คนตัวใหญ่ขยับไปซ้อนหลังและนอนตะแคงข้าง มือหนายกขาของคนตัวเล็กอ้าออกแล้วพาดมาที่ขาตนเอง ดวงตาคมเหลือบเห็นแกนกายเล็กที่ขยายเต็มที่เช่นเดียวกับตน เสียงหัวเราะเบาๆในลำคอทำให้คนตัวเล็กสั่นเทิ้มมากกว่าเดิม
"กลัวหรอ
"อื้ม...ข้ากลัว"
"ผ่อนคลายสิ คิดว่ากำลังจะมีความสุขกับสามี"
"ช่วยข้าด้วยนะ..."
เสียงที่น่ารักเป็นตัวการดีที่ทำให้คนตัวใหญ่อยากจะโถมสะโพกใส่คนตัวเล็กแรงๆ แต่ด้วยความเป็นครั้งแรกของจิ้งจอกน้อย ตนจึงต้องค่อยถนอมเบาๆ
แกนกายลำใหญ่ค่อยๆแทรกตัวเข้าไปในร่างกายของคนตัวเล็กกว่า คนตัวเล็กยิ่งสั่นมากกว่าเดิมแต่คราวนี้กลับมีเสียงครางและสะอื้นออกมา
"ฮึก..เจ็บ..มินกยูข้าเจ็บ.."
"ชู่ว...ข้าจะทำเบาๆนะ คนเก่งไม่ร้องนะ"
"อื้อออ.."
ริมฝีปากประกบกันอีกครั้งส่วนมือหนาอีกข้างก็เลื่อนลงไปผ่อนคลายให้กับสิ่งที่กำลังชูชันของคนตัวเล็ก มือหนาชักนำให้จิ้งจอกดำผ่อนคลายจากการกระทำของตน ซึ่งได้ผล เสียงร้องไห้เริ่มหมดไปแทนที่ด้วยเสียงหอบหายใจและเสียงครางแทน
สะโพกหนาค่อยๆขยับเข้าออกช้าๆไปจนเร็ว เสียงเนื้อกระทบกันดังคลอกับเสียงหอบหายใจและเสียงครางระงมเป็นสิ่งที่ปลุกเร้าอารมณ์ให้เทพจิ้งจอกดำเป็นอย่างดี
"อ๊ะ..ข้า...ไม่ไหว..มินกยู ข้าจะ..ไป"
"ข้าเองก็ อื้ม!!"
"อ๊าาา!!!"
เสียงครางสุดท้ายถูกปลดปล่อยออกมาพร้อมกับธารน้ำสีขาวขุ่นของทั้งคู่ จิ้งจอกน้อยรีบกอบโกยอากาศเข้าปอด หูจิ้งจอกทั้งสองข้างลู่ลงจากความเหนื่อย
"อ่า...ข้าขอโทษนะวอนอู มันเลอะหางเจ้า"
"ไม่เป็นไรหรอกครับมินกยู ข้าเต็มใจ--อ๊ะ...อ๊าาา"
จิ้งจอกตัวน้อยยังพูดไม่ทันจบสะโพกหนาก็จัดการทำหน้าที่ต่อ ทั้งท่ายืน นั่ง และอุ้ม มินกยูเป็นคนสอนประสบการณ์จริงให้คู่ครองของตนจนเกือบรุ่งสาง
Guest
