สะใภ้ไร้สกุล [Unexpected Wife]
7
ตอน
31.6K
เข้าชม
118
ถูกใจ
85
ความคิดเห็น
97
เพิ่มลงคลัง

 

++++++++

 

“ปล่อย! ฉันเจ็บ! บอกให้ปล่อยไง! ฉันจะไปนอน”

ขวัญมณีตัดสินใจที่จะไม่อยู่ต่อปากต่อคำกับเขาอีก และพยายามสลัดแขนออกจากมือแข็งแรงของเขา แต่ก็ไม่อาจจะทำได้เมื่อเขาออกแรงกำไว้แน่น

“ปล่อยเหรอ! ฉันคงไม่โง่ปล่อยเธอเอาไว้อีกแล้วล่ะมั้ง ก็เห็นๆ อยู่ว่าปล่อยแล้วดอดมาพลอดรักกับแฟนเก่าท่าไหนบ้าง ต่อไปนี้ก็อย่าหวังว่าฉันจะปล่อยให้เธออยู่สุขสบายเหมือนเมื่อก่อนอีก เธอน่าจะดีใจนะที่ค่าตัวผู้หญิงบ้านๆ อย่างเธอมีสูงถึงห้าล้าน จะบอกให้ว่าสวยกว่าเธอฉันยังจ่ายไม่ถึงเลย ถ้าฉันปล่อยเธอไว้เปล่าๆ คงจะโง่เป็นควายเลยล่ะ มานี่! รักมันมากใช่ไหมผัวชาวบ้าน อยากนอนกับมันมากใช่ไหมผัวชาวบ้านนี่ งั้นก็มานอนกับผัวตัวเองซะเลยสิ จะได้ลืมผัวชาวบ้านซักที”

สิ้นคำเขาก็ลากแขนเรียวเดินเข้าไปในห้องแล้วเหวี่ยงร่างเล็กอย่างแรงจนถลาล้มไปที่เตียง และเขาก็ไม่รอให้เสียเวลารีบตามไปติดๆ

“ปล่อยฉันนะ! บอกให้ปล่อย!”

ขวัญมณีพยายามดิ้นรนหนีเมื่อถูกร่างสูงใหญ่ขึ้นไปนั่งคร่อมแล้วกดสองแขนไว้กับเตียงก่อนที่เขาจะรีบก้มลงไปหาเรียวปากบางแล้วมอบจุมพิตที่รุนแรงในทันที แม้เจ้าของดวงหน้ารูปไข่จะเบี่ยงหนีสักแค่ไหนก็ไม่มีทางหลุดพ้นได้ สองแขนแข็งแรงละจากแขนเรียวไปจับคอเสื้อกระชากพรวดเดียวผ้าเนื้อบางขาดหลุดลุ่ยติดมือไปข้างละชิ้นสองชิ้น ขวัญมณีรีบยกสองแขนขึ้นมาปัดป้องมือใหญ่ที่พยายามดึงชิ้นส่วนเสื้อที่เหลือออก

“อย่า! ออกไปให้พ้นฉันนะ ออกไป!”

ส่วนปากก็ร้องห้ามเขาด้วยความตกใจและไม่คาดคิดว่าเขาจะใช้วิธีนี้เพื่อเข้าหาเมียกำมะลออย่างเธอ แต่คนที่กำลังคุกรุ่นด้วยอารมณ์โกรธเกลียดไม่สนใจจะฟังคำนั้น มิหนำซ้ำยังสั่งสอนด้วยถ้อยคำเด็ดขาดออกมาอีก

“ฉันจะบอกให้อีกอย่างนะว่า เธอไม่มีสิทธิ์จะมาออกคำสั่งใดๆ กับฉัน จำไว้ให้ขึ้นใจว่าแม้แต่พ่อกับแม่ฉันก็ไม่มีใครสั่งนายปรุฬห์คนนี้ได้ เธอก็อย่าได้ริทำเป็นอันขาด เพราะฉันเกลียดคนออกคำสั่งที่สุด”

“ฉันก็เกลียดคนที่เอาแต่ อืมห์!”

ปากบางหมดโอกาสจะเถียงแล้ว เมื่อถูกเขาโน้มตัวลงไปหาแล้วปิดด้วยริมฝีปากอุ่นและรวดเร็วจนตั้งตัวไม่ทัน ปรุฬห์แทรกขาอีกข้างเข้าไปตรงช่องว่างระหว่างสองขาเรียวแล้วทาบลงไปหาเนื้อนวลส่วนบน ที่มีเพียงบราสีหวานห่อหุ้มเอาไว้ เพียงใช้มือดึงสายยางยืดให้ลู่ลงไปตามต้นแขนกลมกลึงขณะดูดดื่มกับกลีบกุหลาบหอมนุ่ม แล้วสอดมือไปใต้แผ่นหลังปลดตะขอออกด้วยความคล่องงาน สองอกตั้งก็ปรากฏแก่สายตาแล้ว เขาไม่รอช้ารีบละจากกลีบอิ่มไล่ลงมาหาคอกลมกลึงหอมกรุ่นกลิ่นไอสาว

 

 

 

+++++++

 

 

 

สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. ๒๕๓๗

ห้ามหยิบยก คัดลอก หรือดัดแปลงส่วนใดส่วนหนึ่งของหนังสือเล่มนี้ รวมทั้งถ่ายทอด ถ่ายเอกสาร สแกน ในรูปแบบใดๆ ทั้งสิ้น เว้นเสียแต่จะได้รับอนุญาตจากผู้ประพันธ์เป็นลายลักษณ์อักษร ยกเว้นเพื่อการประชาสัมพันธ์อันเป็นประโยชน์แก่หนังสือเล่มนี้เท่านั้น

 

+++++++

+++++++

 

 

 

 

 

 

 

 

แสดงเพิ่มเติม

รีวิว (0)

เรื่องนี้ยังไม่มีรีวิว