ลิขิตสายัณห์

   นักเขียนสายโรมานซ์เปลี่ยนแนวไปเขียนนิยายสืบสวนครั้งแรกโดยอ้างอิงจากคดีโด่งดังที่เกิดขึ้นจริง ณ ขณะนั้น ส่งผลให้ชีวิตที่สงบสุขของเธอต้องเข้าไปพัวพันกับนายตำรวจหนุ่มอย่างไม่อาจหลีกเลี่ยงได้ เมื่ออยู่ๆ เธอก็ตกไปเป็นตัวประกันและกลายเป็นหมากตัวสำคัญของคดีดังกล่าวโดยไม่รู้ตัวมาก่อน 

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

   “สวัสดีค่ะสารวัตรเต...” 

   น้ำเสียงของเธอเหือดแห้งหายกลับเข้าไปในลำคอ เมื่อถูกน้ำเสียงที่ไม่สบอารมณ์ตวาดเข้าให้อย่างหัวเสีย 

   “ผมไม่มีเวลาว่างมาให้ข้อมูลบ้าบออะไรกับคุณทั้งนั้นคุณนักเขียน ทางที่ดีอย่ามายุ่งกับงานราชการเลยดีกว่า อย่าทำให้ผมต้องหมดความอดทนกับคุณ” 

   พ.ต.ท.เตชินท์ เตโชดม สวนขึ้นมาด้วยความดาลเดือด ตลอดหนึ่งสัปดาห์มานี้เขาถูกแสงสายัณห์โทรศัพท์เข้ามาตามตื๊อขอข้อมูลเกี่ยวกับคดีฆาตกรรมโหดของเจ้าหน้าที่ภายในสวนสัตว์โดยมีปมขัดแย้งเกี่ยวกับการตามหาสัตว์หายากที่หายตัวไปอย่างปริศนาและเชื่อมโยงกับคดีลักลอบค้าสัตว์ป่า ซึ่งคดียังไม่ได้ข้อสรุป ทั้งหมดเป็นความลับของทางราชการ แต่เธอก็ยังไม่เลิกราที่จะวุ่นวายกับเขา 

   “ใจเย็นสิคุณ ฉันก็แค่...” 

   เป็นอีกครั้งที่ประโยคของเธอถูกพูดแทรกขึ้นอย่างเสียมารยาท 

   “ถ้าคุณยังไม่เลิกโทรมาวุ่นวายอีก ผมจะบล็อกเบอร์คุณแล้วนะ” เขาตวาด 

   “ฉันไม่ง้อคุณก็ได้ แล้วก็เลิกพูดอวดอ้างสักทีนะว่าเป็นตำรวจเพื่อประชาชน เพราะว่าแค่ขอข้อมูลนิดหน่อยยังช่วยไม่ได้เลย” เธอแหวกลับไปบ้าง 

   เขาพ่นลมหายใจแรงๆ “ช่วยประชาชนที่เดือดร้อน ไม่ใช่ประชาชนที่ทำให้คนอื่นเดือดร้อนอย่างคุณ” 

   “นี่คุณ...” 

   ตู๊ด... ตู๊ด... ตู๊ด... 

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++