OS| Daddy's Little Boy | ChanKai |CUT

- Daddy's Little Boy  -

Paring : Chanyeol x Jongin

Genre : Drama / Shotacon?

☻ WARNING :: Daddy Kink  ☻

__________________________________________________

ตาคมมองต่ำ สังเกตเห็นส่วนโป่งนูนกลางลำกายเล็กของเด็กน้อย ชานยอลถอนใจเสียงดังเสยผมขึ้นด้วยความงุ่นง่าน เขาลืมไปได้อย่างไร ว่าจงอินวัยนี้นั้นเริ่มเข้าสู่วัยรุ่น


ชานยอลที่ใจเย็นลงตะล่อมถามเด็กน้อยอีกครั้งเกี่ยวกับเหตุการณ์วันนี้


     ‘โดนแทมทำอะไรบ้าง’


     ‘...’


     ‘ปาร์คจงอิน’


     ‘ท..แทม บอกว่าจะสอนจูบ แล้วก็...’


     ‘แล้ว?’


     ‘ฮึก...’


     ‘บอกดี๊ ไม่งั้นดี๊ก็ช่วยจงอินไม่ได้’


     ‘แทมจับตรงนั้น ต..แต่ จงอินเจ็บ ทะแทมบอก ว่าจะสอนทำให้รู้สึกดี’

คำตอบของเด็กน้อยทำเอาชานยอลหน้ามืด นี่เขาต้องผิดพลาดซ้ำๆสักกี่ครั้งกัน เขาพลาดที่ส่งจงอินเรียนชายล้วนตั้งแต่ยังเล็ก แทนที่จะเป็นสถานที่ที่บ่มเพาะเมล็ดพันธุ์ที่ดี จงอินกลับเห็นความรักหรือการแตะเนื้อต้องตัวกันระหว่างฝ่ายชายเป็นเรื่องปรกติ หรือเป็นเพราะเขาที่ถนอมจงอินมากเกินไปจนกระทั่งเรื่องที่ควรเป็นไปตามธรรมชาติจงอินกลับไม่รู้จัก

เขาควรทำอย่างไร...


     ‘แดดดี๊ จงอินเจ็บ’


หัวใจชายหนุ่มอ่อนยวบ ชานยอลรู้สึกไร้เรี่ยวแรงจนเกินกว่าจะสรรหาวิธีดีๆมาสอนเด็กในปกครอง ชานยอลนั่งพิงผนักเตียงโยกร่างโปร่งบางในนั่งกลางหว่างขา ชานยอลโน้มตัวไปด้านหน้า ปลดตะขอซิปกางเกงนักเรียนขาสั้นลงจนกองที่ข้อเท้าเล็ก มือใหญ่จับข้อพับชันขึ้นทั้งสองข้าง จงอินหนีบเข่าเข้าหากันเพราะความขลาดเขิน แต่ความทรมานนั้นมีมากกว่า

     ‘แด๊ดดี๊...’

     ‘อย่าเกร็ง จงอินเจ็บตรงนี้ใช่ไหม?’ ฝ่ามือใหญ่ล้วงใต้ชั้นในเนื้อดีปลดอาภรณ์ชิ้นล่างลงอย่างใจเย็น แกนกายสมส่วนดีดผึงแข็งขืน จงอินจิกเกร็งต้นแขนหนาที่ยึดเอาไว้ ส่วนปลายปริ่มน้ำบวมเป่งสู้มือ

ชานยอลเริ่มนวดลำกายเล็ก มือใหญ่ที่กอบกุมมันไว้ได้หมดทำเอาคนตัวเล็กกว่าขนลุกซู่ ทั้งรู้สึกดีทั้งทรมาน ความวาบหวามที่ไม่เคยรู้จักพาลให้ส่งเสียงครางฮือ


     ‘ฮ้า..ด..แดด ดี๊ ฮึก จงอินปวดฉี่’


     ‘อย่ากลั้นมันไว้ ปล่อยออกมา’


เพียงแค่ชักแกนกายขึ้นลงอีกสองสามที น้ำสีขาวขุ่นก็พุ่งออกมาจากส่วนปลายมนแยก คนตัวเล็กหลับตากระตุกเกร็ง จิกปลายเท้าเข้ากับที่นอน ความรู้สึกเสียววาบทั้งสรรพร่างเบาหวิวจนต้องปล่อยเสียงกรีดร้องในลำคอ ชานยอลนวดวนตามลำกายเล็ก จับมือสั่นเทาของเด็กน้อยมาสัมผัสอวัยวะของตัวเอง จงอินรู้สึกเขินจนแดงก่ำไปทั้งตัว นอกจากทำธุระส่วนตัว จงอินก็ไม่เคยสัมผัสของตัวเองโดยตรง

     ‘ถ้าจงอินเจ็บ ต้องทำแบบนี้’ เสียงทุ้มกลับมาอ่อนโยน นำพามือเล็กให้ชักแกนกายของตน ชานยอลสอนจงอินให้รู้จักกับวิธีการจัดการตัวเอง ครั้งแรกนั้นทำเอาคนตัวเล็กหมดแรง เมื่อรู้สึกสบายตัว เจ้าตัวกลับหลับไปเสียดื้อๆ


ชานยอลจัดแจงเสื้อผ้าทำความสะอาดเสียจนเรียบร้อย ทอดมองเด็กในปกครองด้วยความหลากหลาย ฝ่ามืออุ่นลูบกลุ่มผมนุ่มแล้วจูบบนหน้าผากมนอย่างรักใคร่

ชานยอลไม่รู้ แล้วก็ไม่เคยคิดว่าการกระทำครั้งนั้นจะรากลึกหยั่งลงในใจของเด็กน้อยคนหนึ่งนับแต่บัดนั้นเป็นต้นมา...

Don't know why we still hide what we've become

______________________

ต่อที่เด็กดีค่ะ