《เมื่อฟ้ามีหัวใจ》
เป็นนิยายแฟนตาซีปรัชญา–โรแมนติก
ว่าด้วยการที่ “สวรรค์” ถูกส่งลงมาเกิดเป็นมนุษย์ เพื่อเรียนรู้คำว่ารัก
ฟ้า — เด็กชายผู้ไม่รู้จักอารมณ์ใด ๆ
ถูกเก็บมาเลี้ยงโดยหญิงชงชาชื่อ พฤกษา
ในหุบเขาที่ฤดูกาลไม่เคยเปลี่ยน
วันหนึ่งเขาได้พบกับ ลู่หาน — ชายผู้มาจากสายลม
และเริ่มเข้าใจว่า “หัวใจ” ของตนไม่ใช่ของมนุษย์
แต่เป็นหัวใจที่สวรรค์เคยทอดทิ้งไว้
เมื่อฟ้าเรียนรู้จะรัก โลกเริ่มงดงาม
แต่ในเวลาเดียวกัน สวรรค์เดิมเริ่มสั่นคลอน
เพราะความรู้สึกคือสิ่งต้องห้ามในแดนเบื้องบน
“หัวใจที่เต้นได้... คือพลังที่สวรรค์กลัวที่สุด”
จากความอบอุ่น กลายเป็นการเดินทาง
จากการหัวเราะ กลายเป็นการสูญเสีย
และจากความรัก... กลายเป็นการปล่อยวาง
“สุดท้าย ฟ้าจะเลือกอะไร — ความเป็นนิรันดร์ หรือหัวใจที่แท้จริง?”