ดงหนามรัก

ผู้ชายธรรมดาคนหนึ่ง ที่ไม่เคยเป็นพระเอกในสายตาใคร 

แต่อาจเป็นภาพสะท้อนของใครหลายคน ที่เคยหลงทางในความสัมพันธ์ 

แต่ก็ยังอยากหาทางออกจากดงรัก…ในวันที่ฟ้าเริ่มเปิดให้ตัวเองอีกครั้ง 

ชีวิตทั้งชีวิตของ ชัยยศ ชายวัยเกษียณที่นั่งอยู่ริมแม่น้ำโขง ในทุกเช้าอันเงียบสงบ แต่ภายในใจกลับไม่เคยสงบเลย…เพราะอดีตเรื่องรักอันเร่าร้อนที่สุมตัวอยู่ทุกช่วงวัย 

จากเด็กหนุ่มที่เติบโตมาในแฟลตนายทหาร พ่อเป็นทหาร แม่จากไปตั้งแต่จำความได้ ชีวิตเขาเริ่มจากศูนย์ทั้งเงินและความอบอุ่น มีเพียง นิ่ม เพื่อนสาวจากค่ายทหารที่เดินเคียงกันมาตั้งแต่วัยเด็ก เป็นทั้งเพื่อนเล่น เพื่อนคุย และคนที่อยู่ข้างเขาในวันที่ไม่มีใครเห็น 

เมื่อสอบติดมหาวิทยาลัย ชีวิตของชัยยศก็ก้าวเข้าสู่โลกใหม่—โลกที่ทำให้เขาได้พบ ปีใหม่ พี่รหัสสาวสวยฐานะดี ผู้เปิดประตูให้เขาเห็นอีกด้านหนึ่งของชีวิต ทั้งร้านอาหารหรู ห้างสว่างไสว และคืนร้อนแรงในคอนโดที่ไม่มีใครล่วงรู้ ความสัมพันธ์ของทั้งคู่ลึกเกินกว่าจะเรียกแค่พี่–น้อง แต่กลับไม่มีวันถูกยอมรับบนโต๊ะอาหารของครอบครัวเธอ 

ปีใหม่หายไปตามเส้นทางที่ครอบครัววางไว้ ทิ้งให้ชัยยศอยู่กับความว่างเปล่า และเสียงปลายสายโทรศัพท์ของ นิ่ม ที่ยังอยู่ตรงนั้นเสมอ—คอยฟัง คอยถามว่า “วันนี้เหนื่อยไหม” ทั้งที่ไม่เคยเรียกร้องตำแหน่งใดในหัวใจเขา 

ขึ้นปีสองของชีวิตในมหาวิทยาลัยก็พา “ดงดอกรัก” กลับมาอีกครั้งในรูปแบบใหม่ ปุ๊ก น้องรหัสในคณะ เด็กสาวธรรมดาจากบ้านขายของชำที่มองเขาอย่างไว้ใจเต็มร้อย จากการสอนงาน กลายเป็นการกินข้าวด้วยกัน จากคำว่า “พี่” กลายเป็นที่พักใจที่เลยเส้นหน้าที่ไปทีละน้อย อีกคนคือ เอื้อย รุ่นน้องต่างคณะที่พกความมั่นใจเต็มตัวและพร้อมเข้าสู่วังวนดงดอกรักนี้ 

ปีสาม น้องชมพู่ เด็กสาวร่าเริงเพื่อนข้างห้องที่แฟลต ที่เขาเห็นและหยอกล้อมาตั้งแต่เธอยังเรียนชั้นมัธยมต้น ซึ่งบังเอิญสอบเข้ามาเป็นรุ่นน้องในคณะ จากความสนิทสนมแต่เดิม จากรุ่นพี่ที่คอยปกป้อง กลายเป็นสมภารที่ถูกดึงเข้าวังวนซะเอง  

ปีสี่ ทั้งเรียนหนักและกิจกรรมนักศึกษา ไหนจะต้องคอยรับมือรับอารมณ์ของสามสาวที่ผลัดเปลี่ยนหมุนเวียนกันเข้ามา ทำให้เขาลืมเลือนคน ๆ หนึ่ง ที่เคยเดินเคียงข้างเขามาตลอดโดยไม่มีเงื่อนไข 

ในขณะที่นิ่มเอง ก็กำลังยืนรอเขาอยู่ในเส้นทางของชีวิตจริง

ฝ่ายหนึ่งคืออดีตอันร้อนแรงที่ไม่มีทางกลับไปเป็นเหมือนเดิม

ฝ่ายหนึ่งคือเพื่อนเก่าที่แปรเปลี่ยนเป็นคนคอยเยียวยาในทุกช่วงตกต่ำ

อีกฝ่ายคือความรู้สึกต้องห้ามที่เกิดขึ้นในที่ซึ่งควรมีแต่ “งาน”

นิยายเรื่องนี้จะพาผู้อ่านไหลย้อนผ่านทุกวัยของชายคนหนึ่ง

ตั้งแต่วัยรุ่น วัยเรียน วัยทำงาน จนถึงวัยเกษียณ

เพื่อถามคำถามง่าย ๆ แต่บาดลึกว่า

“สุดท้ายแล้ว…คนเรา ‘รัก’ กี่คนกันแน่ในชีวิต

และรักแบบไหน ที่เรากล้ายอมรับตรง ๆ ว่า—นั่นแหละ  

คือคนที่อยากนั่งกินข้าวด้วยในเช้าสุดท้ายของชีวิต”