รู้แล้วว่าสามีไม่รัก

     'ปานดาว' เข้ามาอยู่ในบ้านของ 'พีรวิช' ในฐานะผู้อาศัย ด้วยหน้าตาที่หล่อเหลาและบุคลิกที่ไม่มีที่ติของชายหนุ่มทำให้เธอตกหลุมรักเขาได้ไม่ยาก แต่ผู้ที่อยู่ในสายตาของพีรวิชมีเพียงแฟนสาวที่เขารักมาก เมื่อรู้ว่าเธอมีใจให้สิ่งที่ได้รับกลับมาคือความเย้ยหยัน

       "เธอชอบฉันใช่ไหมล่ะ?" เขามองหน้าเธอนิ่งพร้อมกับพูดดักคอ "ฉันรู้ เพราะฉะนั้นอย่ามาโกหก"

       ม่านตาของหญิงสาวขยายกว้างด้วยความตกใจ รู้สึกชาวาบตั้งแต่ศีรษะลามมาถึงปลายเท้า คำพูดของเขายังดังอื้ออึงอยู่ในหัว

       เขารู้!

       ทั้งที่เธอมั่นใจว่าไม่เคยแสดงความรู้สึกใด ๆ ให้เขารู้ ยกเว้นก็แต่เมื่อครู่ที่เธอกดจมูกลงบนเสื้อ แล้วเขาเข้ามาเห็นเข้าพอดี

       "หึ เรื่องจริงสินะ" ที่ว่าเธอคิดจะจับเขา ตอนแรกก็ไม่แน่ใจ มาคิดว่าใช่แน่ ๆ ก็ตอนนี้เธอไม่ได้ปฏิเสธ แถมยังทำท่าตกใจที่ถูกเขาจับได้ "หวังสูงดีนะ เคยคิดบ้างไหมว่าเธอเป็นใคร แล้วฉันเป็นใคร" 

       ........

       พีรวิชปรายตามองผู้สูงวัยกว่าผู้เป็นเพื่อนของมารดา จากนั้นก็วางสมาร์ตโฟนที่อยู่ในมือ "ผมขอคุยด้วยหน่อยสิครับ"

       "ค่ะ คุณพีมีอะไรจะคุยกับน้าหรือคะ" ปาลินวางถ้วยขนมบนโต๊ะกระจกแล้วนั่งตัวตรงที่เก้าอี้ฝั่งตรงข้ามกับชายหนุ่ม ยอมรับว่าเธอติดจะเกร็ง ๆ อยู่บ้าง แม้จะพยายามทำตัวปกติก็ตาม

       "ผมอยากให้น้าลินปราม ๆ ลูกสาวไว้หน่อย" เขาพูดพร้อมกับส่งสายตาเรียบนิ่งไปให้อีกฝ่าย 

       "ดาวทำอะไรให้คุณพีรำคาญหรือคะ" ปาลินชักใจไม่ดี ไม่รู้ว่าปานดาวไปทำอะไรให้ลูกชายของกนกวรรณไม่พอใจ

       "ก็เพิ่งจะยอมรับว่าชอบผม" พีรวิชพ่นลมหายใจคล้ายระอา แต่คนช่างสังเกตมองออกว่าเขากำลังไม่พอใจ "น้าลินเตือนหน่อยก็แล้วกัน"

........... 

ฝากนิยายเรื่องใหม่ของดอกฝิ่นด้วยนะคะ