สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537
นิยายเรื่อง [FOCUS ON NORTH: พิกัดรัก... ชัดเจนที่เธอ]
แต่งโดย: [Enjoy_in87]
สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537 (และฉบับเพิ่มเติม) โดย Enjoy_in87 ห้ามมิให้ผู้ใดทำการคัดลอก ดัดแปลง ทำซ้ำ สแกน ถ่ายภาพ หรือเผยแพร่เนื้อหาส่วนหนึ่งส่วนใดของนิยายเรื่องนี้เพื่อสร้างฐานข้อมูลอิเล็กทรอนิกส์ หรือเพื่อการพาณิชย์ โดยไม่ได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษรจากเจ้าของลิขสิทธิ์
แนว: Romantic Comedy / Feel Good /
ช่างภาพ x เด็กสถาปัตย์
ผู้แต่ง: By Enjoy_in87
Intro : Viewfinder (มุมมองผ่านเลนส์)
"การถ่ายภาพ คือการหยุดเวลา เพื่อเก็บความทรงจำที่สวยงามที่สุดเอาไว้ในเสี้ยววินาที"
นั่นคือคำนิยามสวยหรูที่ผม 'คิน' มักจะใช้ตอบเวลาใครถามว่าทำไมถึงชอบถ่ายรูป
แต่ความจริงแล้ว... ผมก็แค่ชอบมองโลกในมุมที่คนอื่นมองไม่เห็น และชอบควบคุมทุกอย่างให้อยู่ในกรอบสี่เหลี่ยมที่ผมกำหนดได้
แต่ใครจะไปคิดว่า... วันหนึ่งจะมีสิ่งมีชีวิตที่อยู่นอกเหนือการควบคุม วิ่งเข้ามาในเฟรมของผมแบบไม่ทันตั้งตัว
กริ๊ง...
เสียงกระดิ่งประตูร้านกาแฟดังขึ้น ผมละสายตาจากนามบัตรใบเล็กในมือที่เพิ่งเก็บได้เมื่อวาน
‘นอร์ท (North) - สถาปัตยกรรมศาสตร์ ปี 3’
ผมหมุนนามบัตรเล่นในมือ พลางนึกถึงเจ้าของชื่อ... เด็กหนุ่มผิวขาว ตัวเล็ก ใส่แว่นกลม ที่ทำแก้วแตกกระจายแล้ววิ่งหนีไปเหมือนกระต่ายตื่นตูม
แววตาตื่นตระหนกภายใต้กรอบแว่นนั้น... มันติดอยู่ในหัวผมเหมือนภาพถ่ายที่ถูกกดชัตเตอร์บันทึกไว้ในความทรงจำ ทั้งที่ไม่ได้ยกกล้องขึ้นมาด้วยซ้ำ
ครืด... ครืด...
โทรศัพท์บนโต๊ะสั่นเตือนสายเรียกเข้า หน้าจอโชว์ชื่อ 'ไอ้คุณชายตะวัน' (เพื่อนรุ่นน้องที่เพิ่งแต่งงานไปหมาดๆ)
"ว่าไงไอ้เสือ... โทรมาแต่เช้า มีปัญหาชีวิตคู่เหรอ?" ผมกดรับสายแล้วกรอกเสียงกวนๆ ลงไป
"ปากเสียนะพี่คิน ชีวิตคู่ผมดีจะตาย หวานจนมดขึ้นคอนโด" เสียงปลายสายตอบกลับมาด้วยน้ำเสียงน่าหมั่นไส้ "ผมแค่โทรมาเช็คข่าว... เห็นเมื่อวานโพสต์ลงไอจีสตอรี่ว่า 'เจอจุดโฟกัสใหม่' ...คืออะไรวะพี่? กล้องใหม่เหรอ?"
ผมหัวเราะหึๆ ในลำคอ สายตายังคงจับจ้องที่นามบัตรใบเดิม
"ไม่ใช่กล้องใหม่... แต่เป็น 'แบบ' ใหม่ว่ะ"
"เฮ้ย! จริงดิ! พี่คินคนติสท์แตกยอมถ่ายคนแล้วเหรอ? ใครวะ? สวยป่ะ?"
"ไม่ได้สวย..." ผมเผลอยิ้มออกมาโดยไม่รู้ตัว "แต่น่ารัก... น่ารักแบบแปลกๆ เด๋อๆ ด๋าๆ เหมือนลูกหมาหลงทาง"
"โอ้โห... อาการหนักนะเนี่ยทรงนี้" ตะวันแซวเสียงสูง "แล้วพี่จะเอายังไง? จะจีบ? หรือแค่จะชวนมาเป็นแบบ?"
"ก็... ว่าจะลองเอาของไปคืน แล้วดูปฏิกิริยาก่อน"
"ของ? ของอะไร?"
"นามบัตร... น้องมันทำตกไว้ พร้อมกับหัวใจพี่มั้ง"
"แหวะ! เลี่ยนชิบหาย!" ตะวันทำเสียงเหมือนจะอ้วก "แต่เอาเถอะ ในฐานะที่ผมเป็นรุ่นพี่ในวงการคนคลั่งรัก... ผมขอแนะนำนะพี่คิน"
"แนะนำว่า?"
"ชัดเจนไปเลยพี่! อย่ามัวแต่ปรับโฟกัสไปมา เดี๋ยวภาพเบลอ... ชอบก็บอกชอบ จีบก็บอกจีบ ด้านได้อายอด ตื้อเท่านั้นที่ครองโลก เชื่อผม ผมทำมาแล้ว!"
"เออๆ รู้แล้วน่า มึงนี่ขี้สอนจริงๆ"
ผมส่ายหัวขำๆ ก่อนจะวางสาย
ผมหยิบกล้องคู่ใจขึ้นมามอง...
เลนส์กล้องอาจจะซับซ้อน มีกลไกมากมายให้ปรับค่า
แต่เรื่องของหัวใจ... บางทีมันอาจจะง่ายกว่านั้น
แค่เล็งให้ตรงเป้า แล้วกดชัตเตอร์ให้ทันเวลา... ก่อนที่แสงสวยๆ จะหายไป
ผมเก็บนามบัตรใส่กระเป๋าเสื้อ หยิบกล้องคล้องคอ แล้วลุกขึ้นยืนเต็มความสูง
เป้าหมายวันนี้ไม่ใช่ร้านกาแฟ... แต่เป็น 'คณะสถาปัตย์'
"รอพี่ก่อนนะน้องนอร์ท... เดี๋ยวพี่จะไปปรับโฟกัสให้เราเอง"
(จบ Intro)
Guest
