เรือนเอก ( มีอีบุ๊ค )

มาร่วมเดินทางไปกับ นิยาย เรือนเอก 

ทุกคนย่อมอยากที่จะมีที่พักพิงใจ ที่ที่อยู่ด้วยแล้วสบายใจ อยู่ด้วยแล้วพร้อมที่จะให้เรานั้นทิ้งตัวได้อย่างปลอดภัยที่สุด เรือนเอก เป็นคำเปรียบเทียบที่ให้ดูสละสลวยสวยงาม และอบอุ่นใจ เรือนเอกคือตัวแทนของใครคนหนึ่งที่เข้ามาทำให้ชีวิตที่ทุกข์ที่สุด มืดสนิท ไร้ชีวิตชีวา ได้กลับมาสดชื่นเบ่งบานสักครั้ง ในเรื่องนี้น้องนักอ่านจะเห็นว่า เรือนเอกไม่ได้หมายถึงแค่คนเข้ามาทำให้เรารัก แต่กลับหมายถึงคนที่คอยดูแลเราตั้งแต่เรายังเด็ก และ น่านฟ้าเองเขาก็อยากมีใครสักคนที่เข้ามาเป็นที่พักพิงใจ และเป็นเรือนเอกให้เขาเช่นกัน 

 :Chikenkk 

i

น่านฟ้า เมฆาวัฒน์ (เคะ) 28 ปี 

เป็นลูกชายคนที่สาม ลูกที่พ่อไม่รัก และถูกเลี้ยงดูแบบไม่ค่อยใส่ใจมากเท่าไหร่ ถูกดุด่า และโดนตีบ่อยที่สุด เก็บตัว ไม่ยิ้ม หน้าตาเคร่งขรึมตลอดเวลา พ่อที่ออกจะเกลียดเสียด้วยซ้ำ เพียงเพราะหลังการคลอดลูกคนที่สาม ภรรยาก็เสียชีวิต ความรักและความอบอุ่นจึงได้รับจากพี่เลี้ยงอย่างชลธีซะมากกว่า ชลธีพี่เลี้ยงจึงเป็นเพียงที่พึ่งพิงทางจิตใจเพียงคนเดียวที่เขามี จนวันหนึ่งที่เขาได้เจอกับเจ้ารอยยิ้มอันสดใสของ จ้าวกวาง อัศวเมธากร 

จ้าวกวาง อัศวเมธากร (เมะ) 24 ปี 

ลูกคนสุดท้องของเจ้าสัวใหญ่ หนุ่มน้อยผู้ประสบความสำเร็จทางธุรกิจมากมาย เจ้าเสน่ห์ แพรวพราว ขี้เล่น น่ารัก ยิ้มเก่งมีแต่คนจ้องจะเข้าหา แต่จ้าวกวางกลับสนใจคนที่นั่งประชุมอยู่ท้ายโต๊ะสุด คนที่ไม่ค่อยสนใจโลกอย่างน่านฟ้า เด็กหนุ่มรุกจีบอย่างโจ่งแจ้ง และด้วยความสดใสตัวเท่าบ้านของเด็กหนุ่มเสน่ห์แรงทำให้ประตูบานนั้นของน่านฟ้าที่ปิดสนิทมายี่สิบปี ค่อยๆ แง้มออกทีละนิด คนที่ไม่เคยมีรอยยิ้มก็ค่อยๆ ยิ้มเป็น และหัวใจที่สดชื่นขึ้นเรื่อย ๆ 

สปอยล์!!! 

แก้วโอวัลตินถูกชงขึ้นเป็นแก้วที่สอง หลังจากที่มันเย็นชืดหมดแล้ว จ้าวกวางยังคงอยากที่จะให้เขานั้นได้ดื่มอะไรร้อนๆ ร่างกายจะได้สดชื่นขึ้นมาบ้าง เด็กหนุ่มนั่งมองคนที่กำลังนั่งคอตกก้มหน้า 

สักพักร่างบางก็สั่นสะท้านแรงขึ้นเรื่อย ๆ มือกุมเข้าหากันแน่น หยดน้ำใสๆ ร่วงหล่นสู่พื้น จ้าวกวางตกใจรีบวางแก้วลง 

ในหัวที่ไม่ได้คิดอะไรอีกแล้ว ตนเองหวังแค่ว่าอ้อมกอดที่สวมกอดอยู่นี้จะทำให้น่านฟ้ารู้สึกดีขึ้นมาบ้าง ร่างอันสั่นสะท้านนั้นกอดตอบ ไม่มีการปฏิเสธใดๆ เพราะตอนนี้เขาต้องการแค่ใครสักคนที่เข้าใจ และรับรู้ความรู้สึกอันว่างเปล่า ทุกข์ทรมานใจ เจ็บปวดใจ น้อยใจ ที่มันประเดประดังเข้ามาในหัวใจเขาตอนนี้ 

ฮึกๆ 

เสียงสะอื้นที่ดังขึ้นเรื่อยๆ ของน่านฟ้าทำให้จ้าวกวางต้องกระชับอ้อมกอดของตัวเองให้แน่นขึ้นมากกว่าเดิม มือน้อยๆ ลูบไล้แผ่นหลังกว้างๆ นั้นเบาๆ 

“ร้องออกมานะครับ พี่จะได้รู้สึกดี ไม่ต้องอายผม” เท่านั้นแหละ น้ำตาก็ทะลักออกมาเป็นสายน้ำไหล ร่างที่สั่นแรงขึ้นด้วยความรู้สึกทั้งหมดที่มันถูกกักเก็บไว้ภายในใจ จ้าวกวางกดปากบางเฉียบลงซอกคอของน่านฟ้าหลายๆ ครั้ง เมื่อเขาร้องไห้หนักขึ้นเรื่อยๆ 

เป็นเวลาที่ล่วงเลยมาถึงตีห้า ในสวนเล็กๆ หลังโรงพยาบาล ยังคงมีร่างสูงของสองคนนั่งกอดซุกอยู่ในอ้อมกอดของกันและกันอยู่ เสื้อสีขาวบาง และไหล่ที่ชุ่มไปด้วยคราบน้ำตาของน่านฟ้า มันไม่ได้ทำให้จ้าวกวางรู้สึกรังเกียจแต่อย่างใด 

เด็กหนุ่มกลับมองคราบน้ำตานั้นด้วยความสุขมากกว่า เรียวนิ้วเล็กๆ ค่อยๆ เช็ดเกลี่ยคราบน้ำตานั้นออกด้วยความอ่อนโยน 

........................ 

อีบุ๊คเที่ยงคืน ฝากสนับสุนนด้วยนะคะ 

หากคาดหวังกับ NC ก็อาจจมีนิดหน่อยนะคะ พอได้ชื่นใจ เรื่องนี้เป็นความรักความหวังดีที่ พระเอก มี ต่อนายเอก คลั่งรักขั้นสุด เมะหมาเด็ก กะ พี่คนสวยกล้ามโต เหมือนเดิม 

มาตำกันเยะๆ นะคะ.....  

mage