ตอนหลัก 43 ตอน
ตอนพิเศษ 10 ตอนมีเฉพาะในอีบุ๊ก
ลุงใบ้ขวัญใจวิศวะ [Enigma x Alpha]
รังสิมันต์ (สายฟ้า) x มิ่งขวัญ
"ผมหายไปบวชแค่สี่ปี ลุงก็ชิ่งมีลูกแล้วเหรอ"
เพียงก้าวเข้ามาในอาณาเขตหนึ่งก้าว อีกฝ่ายพูดเข้าประเด็นอย่างไม่อ้อมค้อม คนแก่กว่าพยักหน้ายอมรับว่าเด็กผู้หญิงคนนั้นคือลูกของตัวเอง คำตอบนั้นทำให้ฝ่ามือหนาทว่าเรียวสวยบีบเข้าหากัน กำแน่นจนหลังมือและลำแขนที่สลักด้วยงานศิลปะขึ้นเส้นเลือดเด่นชัด
"แต่ไหนแม่ของเด็กล่ะ? ทำไมถึงปล่อยให้ลุงกระเตงลูกมาทำงานในที่โสมมแบบนี้"
"หรือยินดีให้ผัวเป็นโสเภณี?"
นอกจากหัวใจที่สั่นไหวเพราะความเสียใจต่อคำพูดดูถูกเหยียดหยาม ร่างหนาก็สั่นสะท้านยามที่ถูกดวงตาคมกริบไล่พิจารณาตั้งแต่หัวจรดเท้า สายตาคู่นั้นเปี่ยมไปด้วยโทสะ อีกฝ่ายสบตากับเขาอีกครั้งก่อนจะแสยะยิ้มเหี้ยมเกรียมออกมา
เจ้าเด็กกวนประสาทที่มีมุมน่ารักคนนั้น กลายเป็นคนที่ดูน่ากลัวได้ขนาดนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่...
คนตรงหน้าแค่นหัวเราะในลำคอที่ฟังดูก็รู้ว่ากำลังเยาะเย้ยเขา และอาจจะรู้สึกสมเพชเวทนาเขามากจนต้องยกยิ้มแบบนั้น
"ถ้างั้นทิ้งเธอแล้วกลับมาเป็นคู่นอนของผมเหมือนเดิมเถอะ"
"อัลฟ่าแก่แถมพิการอย่างลุงเป็นผัวให้ใครไม่รอดหรอก แต่ถ้าเป็นเมีย... ไม่สิ เป็นตุ๊กตายางที่ไม่มีปากเสียงคงเหมาะกว่า"
สุดท้ายแล้วก็เห็นตาลุงอย่างเขาเป็นแค่ที่ระบายความใคร่สินะ...
มิ่งขวัญกลืนก้อนสะอื้นลงลำคอที่ทำให้เขารู้สึกเจ็บแสบตลอดเวลา พยายามทำตัวเข้มแข็งเหมือนที่ผ่านมา พยายามลืมเลือนความสุข ความเศร้า ความเสียใจ และความรักที่เคยเกิดขึ้นเพราะคนคนนี้
จะมีสักครั้งไหมที่รู้สึกรักเขาบ้าง เหมือนกับที่เขายังคงรักอีกฝ่ายเสมอมา แม้เวลาจะผ่านมาห้าปีแล้วก็ตาม
________________________
ยินดีที่ถูกคุณนักอ่านค้นพบนะคะ (´͈ ᵕ `͈)
Guest
