[พระเอก] (อดีต) ยากูซ่า x [นายเอก] มาเฟีย
เนื้อเรื่องค่อนข้างมีฉากบรรยายถึงเพศสัมพันธ์ค่อนข้างเยอะ คำเตือนหลัก ๆ จะอยู่ที่ชื่อตอน ตัวเอกรักกันตั้งแต่ต้นเรื่อง แต่ดรามาเพราะตระกูลเป็นอุปสรรค
การกระทำใจร้าย ๆ ของนายเอกมีเหตุผลเสมอค่ะ พอผ่านทุกอย่างไปได้คือหวานมากคลั่งรักกันมาก
_________________
"คุณต้องการอะไรจากคนอย่างผมกันแน่… คุณโดมินิค"
มันเป็นความจริงที่เขาไม่อยากยอมรับ ตอนนี้เขาคือผู้ชายธรรมดา ๆ คนหนึ่ง ไม่มีทั้งกำลังเงินและกำลังคน มีเพียงหนึ่งชีวิตที่สามารถถูกฆ่าตายได้ง่าย ๆ
ความเจ็บปวดเหล่านี้คือโทษที่เขาหันหลังให้กับตระกูลงั้นเหรอ…? ถ้าเขาขึ้นเป็นผู้นำตระกูลต่อจากพ่อ เหตุการณ์นี้อาจจะไม่เกิดขึ้นใช่หรือเปล่า?
ตอนนี้เขานึกขอโทษพ่อของตัวเอง… การที่เขาถูกไล่ล่าในตอนนั้นคงเป็นฝีมือของพวกที่คิดจะหักหลัง ความรู้สึกผิดถาโถมเข้ามาจนเขาตั้งรับแทบไม่ไหว
จะมีทางไหนไหมที่เขาจะสามารถช่วยทุกคนได้… เขายอมทำทุกอย่าง
ยอมทุกอย่างแล้วจริง ๆ ... ขอแค่ทุกคนยังมีชีวิตอยู่
"ได้เห็นน้ำตาจากคนอย่างนายด้วยแฮะ ปกติเป็นนายเองแท้ ๆ ที่ทำให้ฉันร้องห่มร้องไห้ตลอดทั้งคืน…"
"คุณหยุดพูดเรื่องแบบนี้ออกมาหน้าตาเฉยได้แล้วครับ"
ไดจิรีบปาดน้ำตาของตัวเองออก นึกไม่ชอบใจที่อีกฝ่ายพูดเรื่องใต้สะดือต่อหน้าคนอื่น คนพวกนั้นอาจจะจินตนาการว่าโดมินิคร้องครวญครางอยู่ก็ได้…
ยอมรับว่าเขาหึงแม้จะไม่มีสิทธิ์นั้น...
"หึ ก็ได้…" โดมินิคยกขาขึ้นมานั่งไขว่ห้าง แววตาของเขากลับมาจริงจังไม่มีแววล้อเล่น
"เมื่อกี้นายถามว่าฉันต้องการอะไรจากนายใช่ไหม? ฉันต้องการชีวิตของนายไง… ชัดพอหรือยัง?"
"มาเป็นคนของฉันซะ"
"จงรักภักดีและซื่อสัตย์กับฉันให้มาก ๆ เข้าใจไหม?ไดจิ…"
"แล้วฉันจะช่วยครอบครัวของนายเอง"
ไดจิอยากจะบอกคนตรงหน้าว่าถ้าเป็นหัวใจเขาได้ให้อีกฝ่ายไปตั้งนานแล้ว… นึกสมเพชตัวเองที่ถูกมองเป็นเพียงหมาตัวหนึ่ง
ถ้าโดมินิครักเขา… ไม่ว่าชีวิตหรือวิญญาณเขาก็ให้อีกฝ่ายได้ทั้งนั้น
ยังไงชีวิตของเขาไร้หนทางไปต่ออยู่แล้ว… ความรู้สึกผิดที่เขาแบกไว้ ถ้าไม่ทำอะไรสักอย่างกับมัน เขาคงนอนตายตาไม่หลับ
ถ้านี่คือบทลงโทษจากสวรรค์ เขาก็ขอน้อมรับมันอย่างยินดี
"นายไม่มีทางเลือกให้ปฏิเสธหรอก…"
ใช่… เขาไม่มีทางเลือก แต่ที่ไม่ต่อต้านก็เพราะคนที่เสนอมาเป็นอีกฝ่ายต่างหาก…
"เก็บของแล้วไปกับฉันเดี๋ยวนี้ ฉันต้องเดินทางในอีกหนึ่งชั่วโมงข้างหน้า"
"ครับ... โปรดรักษาสัญญาที่ให้ไว้ด้วยนะครับ"
โดมินิคยิ้มรับกับคำตอบแสนว่าง่าย เขาเดินเข้ามาใกล้ร่างสูงใหญ่ของคนเด็กกว่า เขย่งปลายเท้าขึ้นมาแล้วจูบอย่างแผ่วเบาลงบนริมฝีปากหนา
"อืม ถ้านายไม่ขัดใจฉันน่ะนะ"
__________________
ขอบคุณที่ค้นพบนิยายเรื่องนี้นะคะ ขอให้สนุกกับการอ่าน Enjoy Reading
Guest
