"ผมขอโทษ แต่ผมจำคุณไม่ได้จริง ๆ ช่วยเล่ารายละเอียดให้ผมฟังหน่อยได้หรือเปล่าครับ?"
"รอยจูบที่คอยังไม่ทันจางเลยแท้ ๆ แน่ใจเหรอว่าจำฉันไม่ได้ เป็นไง... ฉันเด็ดเท่าบอสของนายหรือเปล่า?"
.
.
"ผมขอโทษจริง ๆ ครับ คุณอยากให้ผมรับผิดชอบยังไง บอกผมมาได้เลยครับ" ใบหน้าเศร้าสร้อยของคีรันยกยิ้มขึ้นในทันที
อีกฝ่ายสร้างเงื่อนไขที่จะตกหลุมพรางของเขาเองเลยงั้นเหรอ
"รับผิดชอบโดยการมาเป็นคู่นอนให้ฉันสิ"
"คุณขอมากไปครับ ผมไม่สันทัดการมีเซ็กส์กับคนที่ไม่ได้รัก"
นทีตอบกลับแทบจะทันทีด้วยน้ำเสียงราบเรียบ คีรันอยากจะตอกกลับเสียจริง ว่าคืนนั้นพวกเขาทั้งคู่ก็ไม่เคยรู้จักและไม่เคยรักกันมาก่อน แต่กลับสันทัดที่จะมีเซ็กส์กับเขาขนาดนั้น จึงเผลอคิดไปว่าอีกฝ่ายคงเป็นคนประเภทเดียวกัน
ทว่าแบบนี้กลับดูน่าสนใจกว่าที่คิด
"งั้นมาเป็นเลขาส่วนตัวของฉัน"
_________
ขอบคุณที่หยิบนิยายเรื่องนี้ขึ้นมาอ่านนะคะ
+ภาพปกคือนายเอก(รับ)+
Guest
