(เนื้อหาบางส่วน)
เขาพาวรินทร์มาดูงานศิลปะของศิลปินที่ตัวเองชอบในเดตแรกให้เธอได้รู้ว่าเขาเป็นคนแบบไหนหากว่าจะสานสัมพันธ์กันต่อ
“เธอเป็นพวกรักศิลปะอย่างที่เนยจืดบอกจริงด้วย”
คนร่างสูงเดินตามหลังคนตัวเล็กที่กำลังชมศิลปะของศิลปินที่เขาชอบ แววตาเธอไม่ได้เสแสร้งแกล้งทำเป็นหลงใหลแต่กำลังชื่นชอบมันจริง ๆ
“คุณชอบงานศิลปะด้วยเหรอคะ”
“ฉันรู้สึกเหมือนกำลังชอบ เพราะเธอเลย”
‘อยากให้ชอบฉันมากกว่าอีก’ เขาพูดเบา ๆ ก่อนจะยิ้มจนคนร่างบางหันมาเห็นเข้า
“ยิ้มอะไร”
“คุณสวย” เขาตอบพร้อมยิ้มหวานส่งให้คนร่างบางที่อยู่ตรงหน้า
“พูดเก่ง หยอดเก่ง สาวติดเต็มแน่”
“คุณด้วยเหรอ”
เธอหันหลังให้เขาไม่ยอมตอบคำถามเพราะมันคงเร็วไปหน่อยหากจะบอกเรื่องความรู้สึกตอนนี้
เขาทำเหมือนลูกหมาคอยเดินตามคนร่างบางไปตลอด ใบหน้าเคยเรียบนิ่งตอนนี้กลับมีแต่รอยยิ้มที่ไม่ว่าใครก็หลงใหลลูกหมาตัวนี้