ล่ามรักของหวง

ดั่งแมลงเม่าที่บินเข้ากองไฟ

“ทั้งชีวิตฉัน ไม่มีใครดีและรักฉันเท่ามีนอีกแล้ว” อดีตแสนหวานที่ถูกขับขานออกมาเสียงเศร้าจบลง ก็ทิ้งท้ายด้วยประโยคนึกคิดที่จดจำมาแบบนั้นตลอดเกือบเท่าช่วงอายุตัวเองในปัจจุบัน

“รู้ได้ยังไงคะ ว่าผู้หญิงคนนั้นรักและหวังดีกับคุณจนไม่มีใครเทียบเท่าได้” เสียงเรียบแผ่วดังขึ้นถามเขา น้ำตาหยดไหลออกมาอย่างเจ็บร้าวในอก

ความรักและความรู้สึกของเธอที่มีให้เขาจนทั้งหมดของหัวใจตัวเอง แต่เขากลับไม่เคยจดจำหรือมองเห็น มีเพียงเธอคนนั้นเพียงคนเดียวที่เข้าไปอยู่ในชีวิตและสำนึกของเขาได้

“เธอจะบอกว่าเธอรักฉันไม่น้อยไปกว่ามีนอย่างนั้นเหรอ”

อะไรทำให้เธอมั่นอกมั่นใจได้ขนาดนั้น ทั้งที่เธอไม่เคยรับรู้อะไรเกี่ยวกับชีวิตเขาและความสัมพันธ์ยาวนานกับมีนาเลยสักนิด

“ต่อให้เป็นทั้งหมดที่เธอมี แต่มันเทียบกับของมีนไม่ได้หรอก”

ควิน

“นี่คือสินสอดที่ฉันอยากให้เธอ”

“ทองหนึ่งบาท เงินสดห้าพัน...คุณค่าที่เธอคู่ควร”

พิงเดือน

“วันนี้ที่คุณรั้งหนูไว้ก็เพราะเธอไม่อยู่ตรงนี้...”

“และถ้าวันหนึ่งที่เธอกลับมาอีกครั้ง คุณก็พร้อมไล่หนูไป ใช่หรือเปล่าคะ”

WARNING!!!

ความสัมพันธ์ Toxic,ดูถูกเหยียดหยาม,บีบบังคับ,คำหยาบคาย

ห้าม คัดลอก ดัดแปลง หรือนำเนื้อหาไปเผยแพร่โดยไม่ได้รับอนุญาต

(พ.ร.บ. ลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537)

สิทธิ์ของผู้เขียน Dark MemorieS. เพียงผู้เดียว