ปรารถนาอุบัติรัก โดย นิราอร
“อย่ามาทำแบบนี้กับฉันอีก” หญิงสาวกัดฟันแน่น ดวงตาวาววับเอาเรื่อง
“คุณเองก็ไม่มีสิทธิ์ให้ใครมากอดคุณแบบนั้นเหมือนกัน คุณเป็นของผม จำเอาไว้ยอดรัก” เขาจบคำพูดด้วยจุมพิตหนักหน่วง หญิงสาวสะบัดหน้าหนีแล้วผลักเขาออกห่างอีกครั้งด้วยใบหน้างามแดงก่ำ
“คุณเองก็ไม่มีสิทธิ์เหมือนกัน”
“ว่าไงนะ” เขาทำตาวาวโรจน์ ตะปบมือลงบนหัวไหล่นุ่มแล้วกระชากร่างบางเข้าไปหาอีกครั้ง ใบหน้าคมคายเป็นสีเข้มเมื่อได้ยินเช่นนั้น
“คุณได้ยินแล้ว คุณเองก็ไม่มีสิทธิ์ ฉันเป็นครูของลูกคุณ แต่ไม่ได้เป็นอะไรกับคุณ!”
ปัถย์ถลึงตาใส่ทันทีที่หล่อนพูดจบ ก่อนแสยะยิ้ม
“ความจำเสื่อมหรือไงถึงพูดออกมาแบบนี้ จำเรื่องเมื่อคืนไม่ได้แล้ว?” เขายื่นหน้าเข้าใกล้ กระซิบด้วยน้ำเสียงยียวน ทว่าแววตานั้นเข้มจัดพร้อมจะหาเรื่องได้ทุกนาที
“ก็แค่คนสองคนมานอนด้วยกัน มันก็แค่นั้น”
คำตอบโต้ของหญิงสาวทำเอามือแข็งๆ ที่กุมไหล่หล่อนไว้คลายออกอย่างรวดเร็ว เขายืนนิ่งอึ้ง ใบหน้าเผือดสีลง ราวกับว่าเป็นคำที่กระทบจิตใจอย่างรุนแรง
ร่างสูงถอยหลัง แววตาสีเข้มที่มองยอดรักเต็มไปด้วยความผิดหวังเสียใจก่อนแปรเปลี่ยนเป็นความว่างเปล่าเย็นชา ทำให้คนถูกมองใจหายวาบ ขยับเข้าไปหาทำท่าคล้ายจะพูดหรือบอกอะไรบางอย่างแก่เขา แต่แล้วก็ต้องชะงักเมื่อชายหนุ่มเอ่ยออกมาว่า
“ผมน่าจะรู้แต่แรกว่าคุณเป็นคนง่ายๆ”