คุณพี่สุดที่ร้าย

“ไอ้พวกจิตสกปรก ไอ้พวกไม่มีมารยาท ไอ้พวกวิปริต ไอ้พวกกักขฬะ ไอ้พวกหื่น ไอ้พวกดูถูกผู้หญิง ไอ้เลว ไอ้นิสัยเสีย ไอ้บ้ากาม ไอ้... ไอ้... ไอ้...ไอ้กระทะเทฟลอน” สาวน้อยก้มหน้าแล้วเรียงร้อยถ้อยคำด่าออกมายาวเหยียด ถึงแม้เสียงของเธอเบาหวิวแต่ก็น่าจะได้ยินกันทั่วคันรถ 

“หือ? น้องว่าอะไรนะครับ?” พุฒทำเป็นถามทั้งที่ได้ยินเต็มสองหู 

“ฉันบอกว่าไอ้บ้ากาม! นิสัยเสีย ผู้ชายดี ๆ ที่ไหนเขาเอาผู้หญิงมาพูดกันแบบนี้ กินในที่ลับ ไขในที่แจ้ง” เด็กสาวเงยหน้าขึ้นมาพูดเสียงดังเพราะทนอัดอั้นไม่ไหว 

“มันก็จริง พวกฉันมันเลวร้าย ไม่ได้เป็นพระเอกแสนดีแบบแฟนเธอนี่ ชื่ออะไรนะ? ไอ้ดิปเหรอ? สรุปมันมีชู้แล้วเธอเข้าใจผิดถึงกับต้องมาตามราวีถึงเพนต์เฮาส์ของพวกฉันเลยนี่นา แบบนี้มันก็คงเป็นไอ้บ้ากาม ไอ้หื่น ไอ้ดูถูกผู้หญิง แล้วก็... ไอ้... ไอ้... ไอ้อะไรนะ อันสุดท้ายอะ?” พาฬที่กำลังขับรถเลี้ยวเข้าประตูมหาวิทยาลัยถามเธอ 

“ไอ้กระทะเทฟลอน” พุฒยิ้มแล้วต่อให้