ตัวอย่าง
“เธอ...โสดใช่ไหม ฉันเห็นในใบสมัครงาน” ภัทรดนัยเอ่ยพูดพลางมองจ้องหน้าวันรสาแล้วแสยะยิ้มออกมา
“แล้วมัน...เกี่ยวอะไร...อะไรด้วยคะ” วันรสาเอ่ยพูดออกไปด้วยน้ำเสียงตะกุกตะกัก
“หึ เธออย่าลืมข้อตกลงของเราดิ ฉันไม่อยากมีปัญหาถ้าเธอมีผัวแล้ว และที่สำคัญฉันไม่ชอบใช้ของร่วมกับใครในเวลาเดียวกัน” ภัทรดนัยเอ่ยพูดพลางใช้มือเฉยคางของวันรสาให้เชิดขึ้น
“คุณ...” วันรสาเอ่ยพูดได้แค่นั้นเธอก็ถูกภัทรดนัยดึงลงมาจากโต๊ะเคาน์เตอร์ครัวแล้วรวบเอวบางของเธอเข้ามาใกล้ๆก่อนที่เขาจะก้มลงไปซุกไซ้ซอกคอของเธอด้วยความรู้สึกลุ่มหลง เขาขบเม้มซอกคอของเธออย่างเมามันพลางลูบไล้แผ่นหลังของเธอ
“คุณ...ภัทร คุณ...ฉันขอเวลา...อย่า...” วันรสาเอ่ยพูดพลางพยายามดันแผงอกแกร่งของภัทรดนัยออกไป
“ฉันไม่ให้” ภัทรดนัยเอ่ยพูดพลางเลื่อนลงไปกัดเข้าที่หัวไหล่มนของวันรสา
“โอ๊ย!...ฉันเจ็บ คุณกลายเป็นคนร้ายกาจแบบนี้ตั้งแต่เมื่อไร”
“หึ คิดว่าตั้งแต่เมื่อไรล่ะ” ภัทรดนัยเอ่ยพูดพลางเงยหน้าขึ้นมามองหน้าวันรสาด้วยสายตาเหี้ยมเกรียม
“ฉัน ฉัน ขอโทษ ถ้าเป็นเรื่องในอดีต” วันรสาเอ่ยพูดพลางน้ำตาคลอ
“หึ” ภัทรดนัยคำรามในลำคอพลางจับปลายคางของวันรสาเชิดขึ้น
“ง่ายไปมั้ง เธอรู้ไหมว่าฉันร้ายกาจได้มากกว่านี้อีก” ภัทรดนัยพูดจบเขาก็จับวันรสาหันหลังแล้วจับเธอกดลงไปที่โต๊ะเคาน์เตอร์ครัวที่อยู่สูงระดับเอวก่อนที่เขาที่ยืนซ้อนอยู่ด้านหลังของเธอจะก้มตัวลงไปทาบทับแล้วคลอเคลียที่ใบหูของเธอ
ตัดฉับ....ไปติดตามต่อในเรื่องจ้าาาาา #ภัทรเดือน
ปล. อัพจบไม่หนีไม่หายแน่นอนจ้า
สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พุทธศักราช 2537 (รวมถึงฉบับแก้ไขเพิ่มเติมทุกฉบับ) ห้ามคัดลอกหรือดัดแปลงเนื้อหาและนำไปเผยแพร่ในทุกกรณี
ปล. ฝากรีวิวคอมเม้นท์ติชมด้วยนะคะ ขอบคุณค่ะ
Guest
