ว่ากันว่าอาถรรพ์เลขเจ็ดคือตัวเลขแห่งการเลิกราอินทิตาไม่เคยเชื่อ กระทั่งได้เจอเข้ากับตัวจังๆ เธอถึงได้เชื่อมันอย่างสนิทใจ ตอนแรกก็โทษว่าเป็นเพราะอาถรรพ์ แต่ที่ไหนได้เป็นเพราะสันดานผู้ชาย เจ็ดปีที่รักกันมาเสียเวลาชีวิตฉิบหาย!
“อิ้งค์เคยบอกแล้วใช่ไหมว่าถ้าเกิดไม่รักกันแล้วก็ให้บอกกันมาดีๆ โกหกกันแบบนี้ทำไม ทั้งที่รู้ว่าอิ้งค์เกลียดคนโกหกแต่สุดท้ายก็ยังเลือกโกหกอยู่ดี”
“วิณณ์ขอโทษ แต่วิณณ์ไม่เคยเลิกรักอิ้งค์ วิณณ์รักอิ้งค์แค่คนเดียว”
“รักอิ้งค์แค่คนเดียวแล้วไปมีผู้หญิงอีกคนทำไม เหตุผลโคตรย้อนแย้งเลยว่ะวิณณ์”
ชีวิตคู่เป็นเรื่องของคนสองคน แต่ถ้าบังเอิญมีคนที่สามแทรกกลางเข้ามา เช่นนั้นก็แสดงว่าต้องมีใครคนใดคนหนึ่งที่เป็นฝ่ายต้องเดินออกไป แต่ถ้ามีใครบางคนทนดื้อด้านไม่ยอมเดินออกไปล่ะ จะต้องทำยังไง?...
“ชีวิตคู่คือเรื่องของคนสองคน ถ้ามีคนที่สามแทรกกลางเข้ามางั้นก็แสดงว่าต้องเลือกตัดใครคนใดคนหนึ่งออกไปเพื่อให้คงเหลืออยู่แค่สอง เพราะถ้าเป็นสามคนที่สามก็จะหมายถึงชู้!”
“ชายอมเป็นชู้”
“ชา! พูดบ้าอะไรออกมารู้ตัวบ้างไหม”
“ชารู้ค่ะ ชารู้ดีเลยด้วย”
“รู้แล้วจะพูดแบบนี้ออกมาทำไม คิดว่ามันดีหรือไง”
“เพราะชารักพี่วิณณ์มากเกินไปไงคะชาถึงต้องพูดแบบนี้ออกมา ชายอมเป็นชู้ เป็นมือที่สาม เป็นเมียน้อย เป็นอะไรก็ได้ที่มันจะทำให้ชายังรักพี่วิณณ์ต่อไปได้”
“หน้าไม่อาย”
“ค่ะ ชายอมรับ ชามันหน้าไม่อายที่ไปหลงรักแฟนคนอื่น แต่ความรักมันห้ามกันได้ซะที่ไหน ชาห้ามมันไว้ไม่ได้เลย ถ้าห้ามมันได้ชาคงไม่ต้องทำเรื่องน่าละอายแบบนี้”
ในเมื่อรักมันทำร้าย จะเสียเวลาจมปลักอยู่กับมันทำไม เจ็ดปีที่รักกันมาเสียเวลาชีวิตฉิบหาย!
“เราเลิกกันเถอะวิณณ์”
ทักทายนักอ่านผู้มีอุปการะคุณธิษณามาเสิร์ฟดราม่าให้อีกแล้ว....
ฝากกดหัวใจ+เก็บเข้าชั้นเอาไว้+คอมเม้นต์ให้กำลังใจกันหน่อยน้า
อัปทุกวัน20.00น.
Guest
