คำโปรย
เจียงหว่านเยว่ตกหลุมรักจวิ้นอ๋องเสิ่นอวิ๋นเซียวตั้งแต่แรกพบ นางรับสมรสพระราชทานด้วยหัวใจพองโต แม้ครอบครัวจะคัดค้าน นางก็ยังยืนยันจะแต่งกับเขา เพราะเชื่อมั่นว่าความรักจะเอาชนะทุกสิ่ง
ทว่า… หลังแต่งงาน นางก็ได้รู้ว่าเขาไม่เคยรักนาง ไม่แม้แต่จะเหลือบมอง นางตามเขาไปทุกที่ มอบใจให้เขาทั้งดวง แต่สิ่งที่ได้รับกลับมีเพียงความเย็นชาและการผลักไส
ซ้ำร้ายที่สุด… ในวันที่เขาแต่งกับสตรีที่รัก นางกลับกลายเป็นเพียงอดีต อดีตที่ถูกทอดทิ้งอย่างไร้ค่า นางหมดหนทางหนี สุดท้ายจึงเลือกปลิดชีพตนเองในคืนวันวิวาห์ของเขากับหญิงอื่น!
แต่สวรรค์กลับมิให้จบสิ้นเพียงเท่านั้น… เมื่อลืมตาขึ้นมาอีกครั้ง นางย้อนเวลากลับมาก่อนแต่งงาน!
ครานี้ นางจะไม่ยอมตกอยู่ในวังวนแห่งความเจ็บปวดอีกต่อไป นางจะไม่รักเขา ไม่สนใจ ไม่แม้แต่จะชายตามอง! ทว่าเหตุใด เสิ่นอวิ๋นเซียวที่เคยเมินเฉยนาง กลับเป็นฝ่ายไล่ตามนางไม่เลิก?
“หว่านเยว่ เจ้าหนีข้าไม่ได้หรอก”
“เมื่อก่อนข้าอ้อนวอนท่าน ท่านไม่ต้องการ… ตอนนี้ท่านมาอ้อนวอนข้า ข้าก็ไม่ต้องการเช่นกัน!” เมื่อนางหมดรัก เขากลับไล่ตามไม่หยุด เมื่อเขาเพิ่งรู้หัวใจตัวเอง นางกลับไม่ต้องการมันอีกต่อไป!