“นี่คุณจะทำอะไรฉัน”
ณิชมนรีบลุกขึ้นนั่ง แล้วถอยกรูดห่างเขาไปจนติดหัวเตียง
“ในเมื่อฉันจ้างเธอไปตั้งร้อยล้าน เพื่อมาเป็นนางบำเรอ วันนี้เธอก็ควรจะทำหน้าที่เสียที”
แววตาเอกภพลุกเรื่องวาวโรจน์ด้วยอารมณ์ที่พลุ่งพล่าขึ้นมา มันความแรงร้อนที่เก็บกดมานาน
"ตะ.. แต่ตอนนี้ มัน..ยังเช้าอยู่เลย”
ณิชมนไม่รู้ว่าเอาคำไหนมาปฏิเสธเขา เพราะเธอตกลงเป็นนางบำเรอแลกเงินของเขาเอง แต่พอจะให้ขึ้นเตียงจริงๆ ทั้งร่างกายและหัววใจของเธอก็สั่นไปหมด เรื่องบนเตียงเธอไม่เคยมีประสบการณ์เลยแม้แต่น้อย
“นักเรียนนอกอย่างเธอนี่ สนใจด้วยเหรอว่าจะเอาตอนไหน”
เอกภพดูถูกหญิงสาวเพราะเขาคิดว่า เธอคงจะเหมือนกับเด็กนอกใจแตกหลายๆ คน ขณะที่พูดเขาก็ถอดเสื้อของตนเองไปด้วย
“จะบ้าหรือไง ใครจะไปเอากับใครอย่างที่คุณว่า”
ณิชมนเสียงสั่น กลืนน้ำลายเฮือกเมื่อมองเห็นกล้ามเนื้อหน้าท้องของเขาเป็นลอนๆ
“ไม่ต้องมาโกหกผมหรอกนะ อย่ามาทำเป็นไร้เดียงสากับเรื่องแบบนี้”
ชายหนุ่มปลดหัวเข็มขัด แล้วปลดกระดุมกางเกง จากนั้นก็เคลื่อนไหวอย่างรวดเร็ว แล้วคว้าข้อเท้าหญิงสาวลากมาอยู่ใต้ร่างเขาด้วยมือเดียว
“ว๊าย !”
ณิชมนร้องเสียงหลงด้วยความตื่นตระหนก ต้องการหนีให้พ้นทั้งสะบัด ทั้งเตะใช้นิ้วมือและเท้าวุ่นวาย
“ไม่ต้องมาเล่นตัวหรอกน่า จะตอนนี้ หรือคืนนี้ ยังไงเธอก็ต้องเป็นของฉัน”
เอกภพรวบข้อมือสองข้างของหญิงสาวไว้ด้วยมือเดียว ตรึงมันไว้เหนือศีรษะ อีก แล้วใช้มืออีกข้างกระชากเสื้อของหญิงสาวออกอย่างไม่ปรานี
แคว่กกกกกก
“ว๊ายยย ! เจ็บนะ ทำบ้านอะไรนี่”
Guest
