จากเพื่อนสนิท… กลายมาเป็นคู่นอนเพียงชั่วข้ามคืนเพราะฤทธิ์แอลกอฮอล์ เขาไม่คิดจะรับผิดชอบในสิ่งที่เธอเสียไปเลยสักนิด เพราะไม่ได้ชอบเธอ และเธอเป็นทอม! แต่ทว่าเขากลับมีอาการ…
หวง ที่เธอมีชายอื่นเข้ามารุมล้อมตามจีบอยู่ไม่ห่าง
“โบตั๋น-เป็น-ของ-กู”
“ของของกูก็คือของของกู! ถึงมันจะไม่พูด แต่มันก็คือของของกู!”
เขากลายเป็นคน คลั่ง ตามวอแวเธอไปทุกแห่งหน แม้ว่าก่อนหน้านี้จะเอ่ยคำพูดที่ไม่ดีกับเธอสารพัด
“อย่ามาพูดพร่ำน่ารำคาญ! กูไม่ได้พิศวาสมึงหรอก รู้ไว้ด้วย แค่ตอก ๆ ให้หายอยาก อ้อ! มึงอย่ามาพูดจาเข้าข้างตัวเองอีก! ใครเขาจะเอาทอมแบบมึงมาเป็นเมียกัน ประสาท!”
อาการหวงและอาการคลั่งเกิดขึ้นอย่างต่อเนื่อง ไร้หนทางเยียวยา จนสุดท้ายเขาต้องใช้วิธีแบบคนชั่ว ดึงเธอไว้ แล้วครอบครองเธอให้สมใจอยากในที่สุด ด้วยหวังว่าอาการเหล่านี้จะหายไป
“ง่าย ๆ อยู่กับกูหนึ่งเดือนแล้วกูจะปล่อยมึงไป”
หากหนึ่งเดือนแล้วอาการเหล่านี้ยังไม่หายไป เขาจะทำเช่นไร? หวงก็แล้ว คลั่งก็แล้ว หรือว่าต้อง… รัก?